Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Η δημοσιογραφία δεν μένει πια στα ΜΜΕ...

της Ματίνας Παπαχριστούδη

Kαθημερινά το πρωί ανοίγω τα newsletter της ειδησεογραφίας, μέσω των δημοφιλών μηχανών αναζήτησης όπου, ως γνωστόν, δεσπόζει η... ενημέρωση-πληροφόρηση των κυρίαρχων Μέσων, έντυπων αλλά και ιντερνετικών.
Επίσης ανοίγω τα «παράθυρα» πληροφόρησης στον ανεξάρτητο, μη ελεγχόμενο από επιχειρηματίες-ιδιοκτήτες κόσμο του Internet. Ε, δεν έχουν καμία απολύτως σχέση μεταξύ τους. Είναι σαν τη μέρα με τη νύχτα. Σαν να ζουν οι μεν και οι δε σε διαφορετικούς πλανήτες.
Στο δικό μας, για παράδειγμα, το ρεπορτάζ των Media το μείζον θέμα είναι η συνέχιση λειτουργίας της ΕΡΤ των εργαζομένων, η πρόθεση βίαιης εκκένωσης του Ραδιομεγάρου, το χάρισμα των..
τηλεοπτικών αδειών στα τηλεοπτικά διαπλεκόμενα, η σκανδαλώδης (ν)ντροπολογία για ανανέωση των συμβάσεων στη Δ.Τ. Στην κατηγορία Μedia των μηχανών αναζήτησης κυρίαρχων ειδήσεων ενημερωνόμαστε για: Τις δηλώσεις Καψή για τη ΝΕΡΙΤ, την καλεσμένη που δεν ήξερε πως η Μπαλατσινού είχε παιδιά, τις Δούκισσα Νομικού, Μαρία Μπεκατώρου που πήγαν μαζί για νύχια και άρχισαν το κους- κους, για την καινούργια εκπομπή με την Ελένη Τσολάκη, τον Καραφώτη που διασκέδασε στο Vox κ.λπ., κ.λπ.
Κατ’ αντιστοιχία στην πολιτική και οικονομική επικαιρότητα κυριαρχούν ο «ξανθός άγγελος» και οι «κακοί Ρομά», οι δηλώσεις Βενιζέλου, η αποφασιστικότητα Σαμαρά, για τη σταθεροποίηση των τιμών, και άλλα παραμύθια. Η πραγματικότητα έχει εντελώς διαφορετική επικαιρότητα. Είναι το σπίτι του φτωχού που θέλει να κατάσχει η Wind για 200 ευρώ, είναι η επέμβαση της αστυνομίας στο Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού, είναι η χουντικής αιτιολόγησης δίωξη στους αγωνιστές στις Σκουριές, είναι το νέο χαράτσι στα ακίνητα, είναι τα νέα διόδια από την Κηφισιά ώς την Αθήνα είναι, είναι...
Γίνεται φανερό πως έχει ήδη διαχωρισθεί πλήρως, χωρίς να γίνεται ακόμη έντονα εμφανές, η δημοσιογραφία από τη συνειδητή προπαγάνδα. Τα κυρίαρχα Μέσα και εξαιτίας των επιχειρηματικών επιλογών τους να «σκοτώσουν» το προϊόν που εμπορεύονται στην κοινή γνώμη, την ειδησεογραφία, δεν προσφέρουν πλέον ούτε στάλα από δημοσιογραφία.
Την υψηλή εκείνη τέχνη που μέσω της ενημέρωσης αλλάζει τον κόσμο.
Προσφέρουν καθαρή προπαγάνδα, τις περισσότερες φορές φθηνή προπαγάνδα και δημόσιες σχέσεις που φωνάζουν από μακριά πως εξυπηρετούν συμφέροντα.
Οι επιπτώσεις είναι φανερές και για τους ίδιους. Οι εφημερίδες φθίνουν, κατρακυλάνε, ενώ στην κυρίαρχη και μαζική τηλεόραση τα ποσοστά μένουν πολύ ψηλά αλλά με αιτία και εξήγηση.
Η πραγματική δημοσιογραφία άρχισε πλέον να αναπτύσσεται και αυτό είναι ήδη εμφανές, στα ποικιλόμορφα ιντερνετικά ανεξάρτητα Μέσα. Σε αυτά που πολλοί επαγγελματίες δημοσιογράφοι εξασκούν την τέχνη και το επάγγελμα του δημοσιογράφου, πρωτοστατώντας στις αποκαλύψεις, την έρευνα, ακόμη και την απλή ειδησεογραφία.
Η στροφή αυτή έγινε αντιληπτή και από τα κέντρα ελέγχου της κρατικής χειραγώγησης τα οποία, όχι μόνο παρακολουθούν στενά τους «νέους διαμορφωτές γνώμης», αλλά σε πολλές περιπτώσεις επιχειρούν να τους εξαγοράσουν. Όπως ακριβώς έχει συμβεί με τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Η μάχη της ανεξάρτητης ειδησεογραφίας μόλις έχει αρχίσει και η εξέλιξή της θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον για όλους μας.