Τα social media χρειάζονται οδοντογλυφίδα για να αφαιρέσουν από τα δόντια τους τα τελευταία κομμάτια του Μπάμπη Παπαδημητρίου. Όλα και όλα, ο κύριος Μπάμπης έβαλε μόνος του το κεφάλι στη μασέλα. Είπε ότι η Νέα Δημοκρατία θα μπορούσε να συνεργαστεί «με τη σοβαρότερη Χρυσή Αυγή». Την ώρα που χωνεύουμε τον Μπάμπη, λίγο πριν βυθιστούμε στο λήθαργο, ας αποδώσουμε την ιδέα εκεί που ανήκει: σε ένα κομμάτι της Νέας Δημοκρατίας που δεν έχει κανένα πρόβλημα να το δει κυνικά και να μετρήσει φακελάκια στην κάλπη.
Υπάρχουν άνθρωποι στη Συγγρού που θα σου πουν ότι, εντάξει, όσο απεχθής και αν είναι ο χώρος των ναζί, άλλο τόσο ελκυστική είναι η δεξαμενή τους. «Όπως ενσωματώσαμε ένα κομμάτι του..
ΛΑΟΣ, έτσι πρέπει να κρατήσουμε ανοιχτή την πόρτα σε αυτούς τους ανθρώπους.» Είδατε πώς καταπίνουμε τα πάντα; Πριν από δύο χρόνια αυτή η συζήτηση θα έβγαζε γέλιο. Πριν από ένα χρόνο θα ήταν αποδεκτή. Τώρα κάνουμε και εκλογικά σενάρια με τη μεταβλητή της Χρυσής Αυγής. Και όσο και αν σας προκαλεί φρίκη, υπάρχουν άνθρωποι πια που περιμένουν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις επιλογές των χρυσαυγιτών για την Ευρωβουλή. Θα επιλέξουν πρόσωπα με ελαφρώς πιο συμβατικό προφίλ ή θα επιμείνουν σε φάτσες που καθρεφτίζουν την οργή και το μίσος των ψηφοφόρων; Τι θα συμβεί αν η Χρυσή Αυγή κάνει ένα κλικ προς τον παλιό ΛΑΟΣ; Θα έχει κέρδη ή διαρροές προς τη Νέα Δημοκρατία; Και από την άλλη, πώς θα αντιδράσει το οργισμένο εκλογικό σώμα αν οι χρυσαυγίτες φωνάξουν περισσότερο; Κάπως έτσι η Χρυσή Αυγή εγκαθίσταται στην καθημερινότητα και στη συνείδηση σου-όταν την έχεις αποδεχθεί ως υπαρκτό και μόνιμο παράγοντα, έστω και ως αναγκαίο κακό.
Και το χειρότερο είναι ότι κανένας δεν κάθεται να συζητήσει το θέμα με ειλικρίνεια. Δύσκολο να γίνει αυτό, όταν αφορά το 15% του εκλογικού σώματος. Η Ν.Δ θέλει να κρατήσει ανοιχτό το δίαυλο του επαναπατρισμού ψηφορόφων. Και φυσικά η Αριστέρα δεν δύναται να μέμφεται «τον λαό μας», ούτε μπορεί να κάνει διαχωρισμούς μεταξύ καλού και κακού λαού. Εκεί όμως, βρίσκεται ο πυρήνας του προβλήματος. Δεν είναι στον Παναγιώταρο, είναι στον ψηφοφόρο του. Πρέπει κάποια στιγμή να ασχοληθούμε και μαζί του, δεν συμφωνείτε; Να τον αναγνωρίσουμε, να παραδεχθούμε ότι είναι ο διπλανός μας. Που ήταν πάντα φασίστας, αλλά τώρα βρήκε την ευκαιρία να το νομιμοποιήσει. Εσύ κοιτάζεις τον κουρεμένο με τα μαύρα και σου διαφεύγει ο ανθρωπάκος με το παλιό κουστουμάκι και το σκυφτό κεφάλι ή ο άλλος που κρύβει το μίσος του κάτω από τη σιωπή. Τι μπορείς να κάνεις; Τίποτα. Δυστυχώς θα κάνουν αυτοί για σένα. Τι; Θα σου εξηγήσει ο Μπάμπης.
Κώστας Γιαννακίδης / Citizen
Υπάρχουν άνθρωποι στη Συγγρού που θα σου πουν ότι, εντάξει, όσο απεχθής και αν είναι ο χώρος των ναζί, άλλο τόσο ελκυστική είναι η δεξαμενή τους. «Όπως ενσωματώσαμε ένα κομμάτι του..
ΛΑΟΣ, έτσι πρέπει να κρατήσουμε ανοιχτή την πόρτα σε αυτούς τους ανθρώπους.» Είδατε πώς καταπίνουμε τα πάντα; Πριν από δύο χρόνια αυτή η συζήτηση θα έβγαζε γέλιο. Πριν από ένα χρόνο θα ήταν αποδεκτή. Τώρα κάνουμε και εκλογικά σενάρια με τη μεταβλητή της Χρυσής Αυγής. Και όσο και αν σας προκαλεί φρίκη, υπάρχουν άνθρωποι πια που περιμένουν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις επιλογές των χρυσαυγιτών για την Ευρωβουλή. Θα επιλέξουν πρόσωπα με ελαφρώς πιο συμβατικό προφίλ ή θα επιμείνουν σε φάτσες που καθρεφτίζουν την οργή και το μίσος των ψηφοφόρων; Τι θα συμβεί αν η Χρυσή Αυγή κάνει ένα κλικ προς τον παλιό ΛΑΟΣ; Θα έχει κέρδη ή διαρροές προς τη Νέα Δημοκρατία; Και από την άλλη, πώς θα αντιδράσει το οργισμένο εκλογικό σώμα αν οι χρυσαυγίτες φωνάξουν περισσότερο; Κάπως έτσι η Χρυσή Αυγή εγκαθίσταται στην καθημερινότητα και στη συνείδηση σου-όταν την έχεις αποδεχθεί ως υπαρκτό και μόνιμο παράγοντα, έστω και ως αναγκαίο κακό.
Και το χειρότερο είναι ότι κανένας δεν κάθεται να συζητήσει το θέμα με ειλικρίνεια. Δύσκολο να γίνει αυτό, όταν αφορά το 15% του εκλογικού σώματος. Η Ν.Δ θέλει να κρατήσει ανοιχτό το δίαυλο του επαναπατρισμού ψηφορόφων. Και φυσικά η Αριστέρα δεν δύναται να μέμφεται «τον λαό μας», ούτε μπορεί να κάνει διαχωρισμούς μεταξύ καλού και κακού λαού. Εκεί όμως, βρίσκεται ο πυρήνας του προβλήματος. Δεν είναι στον Παναγιώταρο, είναι στον ψηφοφόρο του. Πρέπει κάποια στιγμή να ασχοληθούμε και μαζί του, δεν συμφωνείτε; Να τον αναγνωρίσουμε, να παραδεχθούμε ότι είναι ο διπλανός μας. Που ήταν πάντα φασίστας, αλλά τώρα βρήκε την ευκαιρία να το νομιμοποιήσει. Εσύ κοιτάζεις τον κουρεμένο με τα μαύρα και σου διαφεύγει ο ανθρωπάκος με το παλιό κουστουμάκι και το σκυφτό κεφάλι ή ο άλλος που κρύβει το μίσος του κάτω από τη σιωπή. Τι μπορείς να κάνεις; Τίποτα. Δυστυχώς θα κάνουν αυτοί για σένα. Τι; Θα σου εξηγήσει ο Μπάμπης.
Κώστας Γιαννακίδης / Citizen