Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013

Η ΕΡΤ του Σίμου, ο ευκολόπιστος Βαγγέλης και οι υψηλόμισθοι του Σημίτη

Θεωρίες συνωμοσίας και απλές αλήθειες
(μια παρέμβαση του Χρήστου Ξανθάκη)

Τώρα πια το μάθαμε όλοι. Γνώριζαν εδώ και τρεις εβδομάδες ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Φώτης Κουβέλης τις προθέσεις του Αντώνη Σαμαρά να κλείσει την ΕΡΤ.
Τους το είχε πει ξεκάθαρα ο πρωθυπουργός, τελεία και παύλα. Και ρωτάω εγώ, ο άσχετος: Αφού το ήξεραν, γιατί δεν φρόντιζαν πριν από κάνα δεκαήμερο να κατεβάσουν μια κοινή πρόταση για το μέλλον της ΕΡΤ (π.χ. το σχέδιο Αλιβιζάτου) έτσι ώστε να προλάβουν τις εξελίξεις και να την κρατήσουν ανοιχτή; Μη μου πείτε ότι θα ερχόταν κατόπιν ο Σαμαράς και θα τους έλεγε «όχι, δεν συναινώ σε εξυγίανση εν λειτουργία της ΕΡΤ, εγώ θα την κλείσω έτσι κι αλλιώς». Θα έπεφταν όλοι να τον φάνε για την αναλγησία του. Οπότε; Οπότε κάποιο λάκκο έχει η φάβα, κι αυτός ο λάκκος μάς έφερε εδώ που μας έφερε.
Ας πάμε όμως και στα πρακτικά. Σε μια ενδιαφέρουσα θεωρία συνωμοσίας, που λέει ότι την ΕΡΤ..
την έκλεισαν οι ιδιώτες καναλάρχες για να καρπωθούν τα διαφημιστικά της έσοδα. Κάθομαι, λοιπόν, και κοιτώ τα στοιχεία της Media Services για το πρώτο πεντάμηνο του 2013. Και βλέπω ότι η ΝΕΤ είχε διαφημιστική δαπάνη 2.969.972 ευρώ (το οποίο αντιστοιχεί σε 1,28% επί του συνόλου), η ΕΤ1 είχε 1.296.806 ευρώ (0,56%) και η ΕΤ3 είχε 88.027 ευρώ (0,04%). Μιλάμε, δηλαδή, για αστεία μερίδια και για αστεία ποσά, τα οποία μάλιστα δεν υπήρχε περίπτωση να αυξηθούν δραστικά, καθώς φέτος το καλοκαίρι δεν έχει ούτε Ολυμπιακούς Αγώνες ούτε Μουντιάλ, μπας και πλημμύριζαν οι οθόνες της δημόσιας τηλεόρασης με σποτάκια για μπίρες και αναψυκτικά τύπου κόλα. Σημειώνω δε ότι η ΕΡΤ δεν επωφελήθηκε καν από τη φετινή αύξηση κατά 20% της διαφημιστικής δαπάνης στα κανάλια. Οταν, λοιπόν, η συνολική διαφημιστική δαπάνη για την ελληνική τηλεόραση το πρώτο πεντάμηνο του τρέχοντος έτους ήταν 231.747.163 ευρώ, τα τεσσεράμισι 'μύρια της ΕΡΤ πιστεύετε ότι τρόμαζαν τους ιδιώτες καναλάρχες;

Μέσα σε όλα αυτά, είχα και τον παλαιό μου γνωστό από τη δημόσια τηλεόραση, τον Βαγγέλη (ας τον πούμε Βαγγέλη), με τον καημό του για τον Κεδίκογλου. Ο Βαγγέλης, βλέπετε, περίμενε ένα ρουσφέτι από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο και την πάτησε άσχημα με το κλείσιμο της ΕΡΤ. Ηθελε μια ρύθμιση για την περίπτωσή του και, όπως έλεγε ο ίδιος, η ρύθμιση αυτή θα ήταν δίκαιη, θα αφορούσε καμιά εικοσαριά άτομα και δεν θα τάραζε τα νερά και τα μπάτζετ της Αγίας Παρασκευής. «Θα το είχε ήδη κάνει ο Σίμος», μου έλεγε πριν από κάνα δεκαπενθήμερο, «αλλά το κρατάει στο συρτάρι του για να μη φανεί ότι κάνει χάρη στα "γαλάζια" παιδιά. Θα το περάσει όμως, μου έχει ορκιστεί ότι θα το περάσει, κι όταν ορκίζεται ο Σίμος δεν κάνει πίσω». Πόσο μα πόσο δίκιο είχε ο Βαγγέλης...

Οσο για τη λίστα με τα μισθά της ΕΡΤ (μισθά της πενταετίας Καραμανλή, που επιχειρήθηκε εντέχνως να εμφανιστούν ως σημερινά!), δεν είναι η μόνη που έχει κυκλοφορήσει κατά καιρούς. Την κάνω αυτή τη δουλειά εδώ και πολλά χρόνια και θυμάμαι, για παράδειγμα, μια ανάλογη περίπτωση το 1996.

Τότε λοιπόν, επί Σημίτη, οι βουλευτές Θόδωρος Κασσίμης της Νέας Δημοκρατίας, Πέτρος Κουναλάκης του Συνασπισμού και Γιάννης Δημαράς του ΔΗΚΚΙ είχαν καταθέσει επίκαιρη ερώτηση στη Βουλή για τις αποδοχές επιτελικών στελεχών της ΕΡΤ. Και βγήκαν ένα σωρό φίδια στην επιφάνεια με πολύ κόσμο να παίρνει (το 1996, υπενθυμίζω) πάνω και πολύ πάνω από 1.000.000 δραχμές το μήνα. Σημερινά δεκαχίλιαρα, σαν να λέμε, και εικοσαχίλιαρα, την ώρα που εκείνη την εποχή η ΕΡΤ απέλυε χαμηλόμισθους δημοσιογράφους. Ο κατάλογος είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερομένου, έστω και για ιστορικούς λόγους.

Μη λησμονήσω, τέλος, και τις πρωτοβουλίες νεοδημοκρατών βουλευτών (λίγες μέρες πριν από το κλείσιμο της ΕΡΤ) για το πετσόκομμα του ανταποδοτικού τέλους. Πρώτος ξεκίνησε το βιολί ο Λευτέρης Αυγενάκης από το Ηράκλειο και ύστερα ήρθαν με κοινή τους ερώτηση ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τον Χρήστο Κέλλα από τη Λάρισα. Οι δύο τελευταίοι μάλιστα, προφανώς για να δείξουν ότι δεν μασάνε απολύτως τίποτε, δεν απευθύνθηκαν στον αρμόδιο για την ΕΡΤ Σίμο Κεδίκογλου, αλλά στον υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα. Γιατί ζήτησαν το πετσόκομμα; Και για να «ανακουφιστούν» τα ελληνικά νοικοκυριά, αλλά και «για να σηματοδοτήσουμε απέναντι στην κοινωνία την έμπρακτη αλλαγή πρακτικών και νοοτροπιών του παρελθόντος, που οδήγησαν τη χώρα στη σημερινή βαθιά κρίση». Τόσο καλά, τόσο τακτικά, τόσο συμμαζεμένα. Στην κοινή ελληνική, βέβαια, αυτό το πράγμα το λένε επέλαση των λαγών...
-Eλευθεροτυπία