Έμαθα οτι συνάδελφος από τον πρώην Ελεύθερο Τύπο, ο Κώστας Παπαχλ.έγραψε ένα επικό για την εκδότρια Γιάννα Αγγελοπούλου. Οφείλω να
θυμίσω πως: Η εκδότρια Γιάννα Αγγελοπούλου αγόρασε τον Ελ. Τύπο με ιστορία 20 και βάλε χρόνων από το Ίδρυμα Λίλιαν Βουδούρη γιατί είχε πολιτικά σχέδια. Τον αντιμετώπισε όπως τις τσάντες Λουίς Βιτόν.
Αγόραζε στελέχη και μάνατζερ όπως οι αγκράφες στην τσάντα της, καλογυαλισμένες και ακριβοπληρωμένες. Όταν τα σχέδια της κατέρρευσαν, αποφάσισε να πετάξει την... τσάντα, δηλαδή να κλείσει την εφημερίδα. Το μόνο που προφανώς την ενδιέφερε ήταν να μην μην προκαλέσει θύελλα,
αυτή το πρόσωπο των Ολυμπιακών Αγώνων.
Να θυμίσω στον φίλο συνάδελφο πως η Γιάννα Αγγελοπούλου δεν πλήρωσε όλα αυτά που λέει..
ΑΛΛΑ έδωσε μόνο τη νόμιμη αποζημίωση και δυο μήνες ασφάλιση (ως τον Αυγουστο του 2009). Να θυμίσω πως την απόφαση για κλείσιμο ακόμη και τα στελέχη της (Κοτρώτσος) την έμαθαν το ίδιο πρωί και ήθελαν να βγάλουν ευχαριστήριο για την εκδότρια. Πως η πλειονότητα των παλιών εργαζομένων δεν αποδέχθηκε την απόφαση της και κλείστηκε στην εφημερίδα. Λειτουργική κατάληψη το ονομάσαμε. Πως δεν φεύγαμε από εκεί αν δεν μας δίνονταν ΠΟΛΛΑ. Πως φτιάχτηκε επιτροπή, πως βγάλαμε blog, πως πηγαμε στη Βουλή, στα πολιτικά κόμματα, προσλάβαμε δικηγόρο,
μας έβρισε η ΕΣΗΕΑ, κάναμε την πρώτη στα χρονικά των ΜΜΕ συγκέντρωση και διαδήλωση έξω από τα γραφεία της Ένωσης Ιδιοκτητών(ΕΙΗΕΑ) με συνοδεία αστυνομίας(όχι φίλε Κώστα εσύ δεν ήσουν σε αυτή την συγκέντρωση), είδαμε την Πετραλιά, βγάλαμε αιτήματα που προωθήσαμε στη
Βουλή, γίναμε θέμα σε τηλεοπτικά κανάλια(προσωπικά ήμουν καλεσμένη του Νίκου Χατζηνικολάου στο Alter).
Να θυμίσω πως η καλή σου εκδότρια αναγκάστηκε να προσλάβει δυο κορυφαία νομικά γραφεία, του Μπερνίτσα και του Ληξουριώτη για να αντιμετωπίσει τα αιτήματα των εργαζομένων. Πως επί ενάμιση μήνα κάναμε διαπραγματεύσεις και τους αναγκάσαμε κάθε φορά να φέρνουν κι άλλες
προτάσεις, πως κάθε μέρα σχεδόν κάναμε γενική συνέλευση, πως αυτόν τον "δεξιό" Ελεύθερο Τύπο τον υπερασπίστηκαν εργαζόμενοι από σωματεία χαρακτηρισμένα ως "κόκκινα", πως βουλευτές αναγκάστηκαν να μας ακούσουν και να αναρωτιούνται πως στο διάολο θα τα πουν στη Γιάννα.
Να θυμισω πως ενάμιση μήνα είμαστε κλεισμένοι στο λαμπρό κτήριο της Γιάννας (στον 6ο ήταν το γραφειο της) και βγάλαμε εφημερίδα, πως μέχρι τελευταία στιγμή οι κορυφαίοι ακριβοπληρωμένοι δικηγόροι δεν μπορούσαν να ξεπεράσουν τα νομικά μας επιχειρήματα.
Για ΟΛΑ τα παραπάνω ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΕ η καλή σου εκδότρια να πληρώσει εκτός από τη νόμιμη αποζημίωση τα 5.000 ευρώ επιπλέον, τα 5.100 από την πώληση του τίτλου και να αποδεχθεί πως ο νέος ιδιοκτήτης θα προσλάβει τους παλιούς εγαζόμενους.
Για όλο αυτόν τον αγώνα που δώσαμε πάρα πολλοί που δεν πήγαμε διακοπές τον Ιούλιο του 2009 με τα λεφτά της αποζημίωσης και καταλήξαμε στο νοσοκομείο, πήραν όλοι οι εργαζόμενοι της Γιάννας Αγγελοπούλου τα 10.000 επιπλέον.
Αλλιώς φίλε Κώστα θα είχες μόνο τα λίγα λεφτά της αποζημίωσης σου.
Μπορεί και πάλι να έλεγες ευχαριστώ στη Γιάννα αλλά τα παραπάνω λεφτά τα κερδίσαμε με αγώνες, πολυ κόπο και επιμονή.
Ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα στο όνομα της κρίσης στον Τύπο. Απλώς η Γιάννα πλήρωνε την αποζημίωση σου επειδή δεν ήθελε να τσαλακωθεί. ΟΛΑ τα άλλα της τα πήραμε, δεν τα έδωσε.