του Γιώργου Χ. ΠαπαγεωργίουΠολύς λόγος έχει γίνει για την εξυγίανση των τραπεζών, την περίφημη ανακεφαλαίωση και την προσδοκία ότι οι τράπεζες θα “χορηγήσουν ρευστότητα” για να γίνει η περίφημη επανεκκίνηση της οικονομίας.
Η πραγματικότητα είναι λίγο διαφορετική, γιατί μέχρι να φτάσουμε εκεί, υπάρχουν πολλά "ενδιάμεσα επεισόδια". Αμέσως μετά την ανακεφαλαίωση, έρχεται μια επώδυνη διαδικασία προσαρμογής για τις τράπεζες: Θα πρέπει να μειώσουν το προσωπικό τους, τα καταστήματά τους και να “καθαρίσουν” τα δάνειά τους.
Κάποιοι υπολογίζουν ότι από τους 50.000 εργαζόμενους στις τράπεζες “περισσεύουν” οι 15.000. Εάν οι εκτιμήσεις είναι ακριβείς, αυτό σημαίνει ότι τρεις στους δέκα τραπεζοϋπαλλήλους θα..
βρεθούν εκτός εργασίας, όποια κι αν είναι η μέθοδος (εθελούσια έξοδος, πρόωρη συνταξιοδότηση ή καθαρή απόλυση). Παράλληλα, θα αρχίσει να εκδηλώνεται η πίεση με κατασχέσεις και πλειστηριασμούς για να εξοφλήσουν τα δάνεια όσοι δεν τα αποπληρώνουν κανονικά.
Μέχρι σήμερα οι τράπεζες κρατούσαν πολλά δάνεια σε εικονική ζωή, αναχρηματοδοτώντας τα (rollover), έτσι ώστε να μην εμφανίζονται ως “κόκκινα” και να μην χρειάζεται πρόσθετη δέσμευση κεφαλαίων για την κάλυψή τους.
Μετά την ανακεφαλαίωση οι χρεωμένες επιχειρήσεις που δεν παρουσιάζουν προοπτικές βιωσιμότητας θα οδηγηθούν σε κλείσιμο και εκκαθάριση των περιουσιακών τους στοιχείων.
Όσες εταιρείες παρουσιάζουν ενδιαφέρον θα μεταβιβαστούν σε νέους μετόχους, οι οποίοι θα αναλάβουν τα δάνεια και συχνά αναδιαρθρωμένα (“κουρεμένα”), όπως έχει δείξει η εμπειρία σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις.
Μέσω των τραπεζών και υπό την καθοδήγηση της τρόικας δια του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας θα διεξαχθεί η μεγαλύτερη οικονομική αναδιάρθρωση μεταπολεμικά και η μεταβίβαση πολύ σημαντικού πλούτου (επιχειρήσεις και τα περιουσιακά τους στοιχεία) σε άλλα χέρια.
Είναι βέβαιο ότι παρόμοιες εκκαθαρίσεις σχεδιάζονται και για τα δάνεια των νοικοκυριών, κυρίως όσα έχουν ακίνητα ως εγγύηση και δεν περιλαμβάνονται στις -ελάχιστες- περιπτώσεις που προστατεύονται από τη νέα προσωρινή “ρύθμιση” των στεγαστικών δανείων.
Ένα μεγάλο μέρος της μεσαίας τάξης έχει δάνεια το πραγματικό βάρος των οποίων διαρκώς αυξάνει. Με την εσωτερική υποτίμηση τα εισοδήματα και η αξία των ακινήτων μειώνονται, με αποτέλεσμα το πραγματικό δανειακό βάρος συνεχώς να μεγαλώνει.
Εάν η προστασία της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς λήξει στο τέλος του έτους χωρίς να παραταθεί είναι βέβαιο ότι αναρίθμητα ακίνητα θα οδηγηθούν σε πλειστηριασμούς και οι ιδιοκτήτες τους θα τα χάσουν.
Το ερώτημα είναι σε ποιο βαθμό οι κυβερνώντες (δηλαδή η τρόικα) έχει υπολογίσει την κοινωνική ένταση που θα υπάρξει όταν εκατομμύρια πολιτών θα διαπιστώσουν ότι χάνουν την επιχείρησή τους ή το σπίτι τους, τα θεμέλια, δηλαδή της ζωής τους.
Πολλά άντεξαν αδιαμαρτύρητα οι Έλληνες τα τρία χρόνια του μνημονίου, αλλά είναι αμφίβολο ότι θα κάτσουν αδιαμαρτύρητα να βλέπουν το ξήλωμα των πιο σταθερών παραμέτρων της επιβίωσής τους.
- newmoney.gr
