Στις πρώτες μέρες της κυβέρνησης ΓΑΠ, είχε κυκλοφορήσει ένα σχέδιο που προέβλεπε κλείσιμο της ΕΡΤ, αξιοποίηση των ακινήτων σε Μεσογείων και Κατεχάκη και δημιουργία ενός καινούριου φορέα με έδρα τον Άγιο Στέφανο. Ήταν ωραίο για να το περιφέρεις πάνω από σαλάτα στο Πάρκο Ελευθερίας, αλλά πολύ άσχημο για να το βάλεις σε τραπέζι συζήτησης. Ίσως και πολύ ηλίθιο. Ούτως ή άλλως η περίπτωση της ΕΡΤ είναι case study παγκοσμίου ενδιαφέροντος. Συμβαίνουν άσχημα πράγματα που, πιθανότατα, επιλύονται μόνο με άσχημο τρόπο.
Ακολούθησε το σχέδιο Μόσιαλου που προέβλεπε το κλείσιμο της ΕΤ1, λιγότερα ραδιόφωνα, μάζεμα διευθύνσεων και δραστηριοτήτων. Τέλος πάντων, δεν έχει σημασία τι ακριβώς προέβλεπε αφού..
δεν έγινε απολύτως τίποτα. Ποτέ δεν θα γίνει. Διότι η ΕΡΤ είναι ένα από τα όργανα που θεωρούνται ζωτικά για την επιβίωση του πολιτικού συστήματος. Ενας δαιδαλώδης βιότοπος στον οποίο φύονται όλων των ειδών τα φυτά και τα τέρατα καταδιώκουν τις νεράιδες. Περιβάλλον που χρησιμοποιείται, από το σύστημα, ως αναχρονιστικός μηχανισμός πληροφόρησης και ρουσφετολογικής συναλλαγής.
Οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ κάνουν κινητοποιήσεις τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες. Και καταγγέλλουν πράγματα που δεν τα λες και απίστευτα για τα δεδομένα του Οργανισμού: ακριβοπληρωμένες θέσεις συμβούλων, εξωτερικές ή μεικτές παραγωγές με «τσιμπημένο» κόστος, πρόσληψη επιπλέον γραμματειακού προσωπικού για την υποστήριξη του διευθυντή ειδήσεων. Αυτά δεν αποτελούν καινοτομίες για την ΕΡΤ. Ούτε βέβαια οι αυθαιρεσίες από την πλευρά του κορυφαίου συνδικαλιστικού φορέα. Το κουβάρι έχει δύο άκρες και δεν είναι εύκολο να ξεμπλέξει. Όμως θα ήταν λογικό, έστω για λόγους συμβολισμού, η κυβέρνηση και οι εταίροι της να παραλάβουν το χαρτί με τις καταγγελίες. Όχι μόνο για τα οικονομικά, αλλά και για τα κρούσματα λογοκρισίας. Πάντα γινόταν, θα πείτε. Ναι. Γι’ αυτό τώρα δεν έπρεπε να υπάρχουν.
Του κερατά, υπάρχει μία τρικομματική κυβέρνηση. Δεν είναι δυνατόν το ειδησεογραφικό κομμάτι της ΕΡΤ να λειτουργεί, περίπου, όπως επί ΠΑΣΟΚ στα ’80ς. Και όμως, στο ραδιομέγαρο εγκαθίστανται εκλεκτοί της κυβέρνησης, η διεύθυνση ειδήσεων κόβει και ράβει εκπομπές, οι παρεμβάσεις καταγγέλλονται καθημερινά. Περιέργως οι κυβερνητικοί εταίροι συμπεριφέρονται σαν να μην ακούν τις φωνές. Λογικό, αφού ακούγεται η δική τους. Μόνο που την άλλη εβδομάδα μπορεί να απαιτηθεί στην ΕΡΤ να μεταδόσει ότι ναι μεν ο Ιησούς έχει έναν δύσκολο δρόμο να διανύσει, αλλά στο τέλος έρχεται η ανάκαμψη.
