Οπως γνωστοποίησε ο ίδιος με επιστολή του στο Χρηματιστήριο Αθηνών (την περασμένη Δευτέρα), το ποσοστό συμμετοχής του στο μετοχικό κεφάλαιο και στα δικαιώματα ψήφου της εταιρείας έφτασε το 92,085 % από 78,492% στις 8 Αυγούστου του 2012, που ήταν και η ημερομηνία τελευταίας γνωστοποίησης.
Πώς συνέβη αυτό; Οπως σημειώνει η επιστολή, το ποσοστό προέκυψε μετά την πίστωση στη..
μερίδα του στο Σύστημα Αΰλων Τίτλων (ΣΑΤ) των μετοχών που προέρχονται από την άσκηση των δικαιωμάτων προτίμησης, καθώς και από την προεγγραφή του για τις αδιάθετες μετοχές της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου με καταβολή μετρητών και δικαίωμα προτίμησης υπέρ των παλαιών μετόχων, η οποία αποφασίσθηκε από την έκτακτη Γενική Συνέλευση των μετόχων στις 30 Νοεμβρίου του 2012.
Μοναδικός μέτοχος
Η επιστολή έχει όμως και «ουρά», η οποία είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Γράφει συγκεκριμένα: «Κατόπιν των ανωτέρω, ο μοναδικός μέτοχος που κατέχει δικαιώματα ψήφου της εταιρείας σε ποσοστό ίσο ή μεγαλύτερο του 5% είναι ο κ. Σταύρος Π. Ψυχάρης με 31.049.859 δικαιώματα ψήφου (92,085%). Το υπόλοιπο των μετοχών και των δικαιωμάτων ψήφου της Εταιρείας ανήκει σε 15.100 μετόχους περίπου».
Ας ξεκινήσουμε από το τέλος προς την αρχή την αποκρυπτογράφηση της επιστολής. Ως γνωστόν, όταν διαθέτεις το 5% των μετοχών σε μια εταιρεία μπορείς ανά πάσα στιγμή να ζητήσεις έκτακτη γενική συνέλευση, να απαιτήσεις έλεγχο στα οικονομικά στοιχεία της, ακόμη ακόμη και να θέσεις ζήτημα αρνησικυρίας σε μια σειρά από ενέργειες και δραστηριότητες. Οταν, πάλι, δεν το φτάνεις το 5 %, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να κάθεσαι στη γωνία σου και να κοιτάς το δάχτυλό σου. Αντε να πάρεις και κανέναν φίλο σου δημοσιογράφο και να τον παρακαλέσεις να γκρινιάξει. Ως εκεί όμως και πιο πέρα δεν έχει.
Γνωστό ήταν επίσης εδώ και αρκετούς μήνες ότι ο Σταύρος Ψυχάρης δεν βασιζόταν μόνο στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου για να ανεβάσει το ποσοστό του, αλλά συχνά πυκνά αγόραζε και πακέτα μερικών χιλιάδων μετοχών από το open market. Ψιλολόι, θα πει κανείς και σε πρώτη ανάγνωση δεν θα έχει άδικο. Σε δεύτερη ανάγνωση, καλύτερα να ψωνίζεις εσύ όταν παρουσιάζεται μια ευκαιρία, παρά να ψωνίζει κάποιος άλλος με σκοπό να σε ταλαιπωρήσει εν ευθέτω χρόνω. Ούτως ή άλλως εκεί που έχουν πέσει οι τιμές των μετοχών, δεν είναι δύσκολη υπόθεση η αλίευσή τους. Καμία σχέση με τα 50 'μύρια που είχε δώσει προ ετών ο Σταύρος Ψυχάρης για να αγοράσει μόλις το 25 % του ΔΟΛ.
Προς την έξοδο...
Τελικός στόχος; Απ' ό,τι φαίνεται, είναι η αποχώρηση από το Χρηματιστήριο και όλα τα ενοχλητικά συμπαρομαρτούντα του. Μια φορά κι έναν καιρό, όταν υπήρχε χρήμα στην αγορά (και νορμάλ και... μπακιρένιο), το ΧΑΑ ήταν πανάκεια για όλες τις ασθένειες. Τώρα που οι επενδυτές μετακόμισαν στο φεγγάρι, για ποιο λόγο κάποιος να σπάει τα νεύρα του με τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα, γιατί να βρίσκεται διαρκώς κάτω από το μικροσκόπιο των ανταγωνιστών του και να είναι υποχρεωμένος να δίνει λογαριασμό για την παραμικρή κίνηση; Ιδίως όταν διακρίνεται ανά τα έτη για τη μυστικοπάθειά του, όπως ο ισχυρός ανήρ του ΔΟΛ. Τραβάει μια έξοδο κι έχει την ησυχία του. Και λύνει και μια σειρά από προβλήματα που μπορεί να προκύψουν εν όψει συγχωνεύσεων, αποσχίσεων και διαδοχών.
Ισως γι' αυτό να ήταν πενταχαρούμενος την περασμένη Δευτέρα το πρωί στο «Da Capo» ο Σταύρος Ψυχάρης. Γέλαγε με την καρδιά του κι έμοιαζε σαν να γεννάγανε και τα κοκόρια του. Είχε κερδίσει κι ο Παναθηναϊκός βέβαια...
Χρήστος Ξανθάκης / Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία
