Η γραμματέας αποσύρθηκε διακριτικά. Στο γραφείο, όπου δεσπόζουν οι τέσσερις οθόνες υπολογιστών στην ξύλινη επένδυση του τοίχου, η ατμόσφαιρα ήταν τεταμένη...
«Με παρασύρατε. Κι εσείς οι παλιοί, θα έπρεπε να με είχατε προφυλάξει!»
Οι επιτελείς και ο Α.Κ. τον άκουγαν αμίλητοι. Δεν ήταν η πρώτη φορά που τους κατσάδιαζε για λάθος επιλογές όχι μόνον δικές τους.
- Μα δεν περιμέναμε τέτοια αντίδραση... , τόλμησε να ψελλίσει ο Α.Κ.
«Ξεφτιλιστήκαμε! Κύριοι θα έπρεπε να είχατε προβλέψει την συσπείρωση τους. Ελπίζω να μην χρειαστεί να επανέλθουμε...»
Η πόρτα άνοιξε και μπήκε η γραμματέας. Η σύσκεψη είχε τελειώσει. Μια άλλη μάζωξη,.. οικογενειακή αυτή τη φορά, επρόκειτο ν' αρχίσει.
Εστριψε ένα old holborn και ρούφηξε μια γουλιά από τον φραπέ.
«Λυδία, πάρε μου τον Βερόπουλο!..»
