Ο Ολυμπιακός και οι Ολυμπιακοί κλαίνε πάνω από το χυμένο γάλα και μιλάνε για άλλα όνειρα που δεν τους βγήκαν. Δυστυχώς το μάθημα δεν θα τους γίνει πάθημα. Αυτό είναι βέβαιο. Οι οπαδοί – όλοι οι οπαδοί, κι όχι μόνο του Ολυμπιακού – εκείνο που πραγματικά ονειρεύονται είναι μια… διαδραστική (συν)διοίκηση! Που θα διοικεί αλλά δεν θα άρχει. Που θα τους λέει τις αποφάσεις της, θα της λένε τις κρίσεις τους και όλοι μαζί θα πορεύονται. Το πιθανότερο προς τα πίσω, με τέτοια μυαλά.
Τον Ζαρτντίμ τον φέρανε (ξέροντας τη φιλοσοφία τού παιχνιδιού του) αλλά δεν τον στήριξαν. Με το «καλημέρα» τού άναψαν την πυροστιά και τον έβαλαν να χορεύει. Αναστενάρης! Κάθε αγώνας..
γινόταν γι’ αυτόν μπροστά στην Ιερά Εξέταση της κερκίδας τού Φαλήρου. Αλλά και μπροστά στο τραπεζάκι με της μπίρες τής ελλανοδίκου επιτροπής τού τηλεοπτικού καναπέ. Το 0-0 σε πρώτο ημίχρονο ισοδυναμούσε με απόπειρα φόνου κατά τής αξιοπρέπειας της ομάδας (Βέροια). Η νίκη στις καθυστερήσεις ήταν ίδια με ανοσιούργημα (Λιβαδειά). Και η εκτός έδρας ισοπαλία σε ντέρμπι αποτελούσε ιστορική ατίμωση (Παναθηναϊκός). Στο μυαλό τους περνούσε σαν βελόνα τού ραψίματος που μπαινοβγαίνει μια και μόνη ιδέα: να φύγει ο Πορτογάλος, να παίξουμε μπάλα, να δούμε θέαμα, να γίνουμε Ολυμπιακός. Και στο παρθενικό παιχνίδι τού Νικοπολίδη (Γιάννενα), το πρώτο χωρίς τον καταστροφέα αήττητο και οδηγό στην ευρωπαϊκή συνέχεια Πορτογάλο, ονειρεύτηκαν πως μπορεί να έχουν βρει τον δικό τους Γκουαρντιόλα.
Τώρα όλα (ή τα περισσότερα) τελείωσαν για τον Ολυμπιακό: δεν μπορεί ούτε να συναγωνίζεται τον εαυτό του βάζοντας προσωπικά ρεκόρ (αήττητο). Του έμεινε το κύπελλο που θα επιχρυσωθεί μόνο αν στο δρόμο του τσαλαπατήσει τον ΠΑΟΚ (πώς το λένε; η αξία του νικημένου δίνει δόξα στον νικητή). Και ακόμα του έμεινε η ονείρωξη να ξεσκίσει Παναθηναϊκό και ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη. Από εκεί και πέρα ισχύει το γνωστό Σπάθεια δόγμα: στην Ελλάδα να κερδάμε (κατά το τιμάμε, … μαμάμε κλπ) κι όλοι άλλοι στη Ευρώπη να πάνε να γ…
Υστερόγραφο: Μαρινάκη μην τους ακούς. Δεν είναι πιο Ολυμπιακοί από εσένα. Διοίκησε και μη συνδιοικείς. Αν δεν με πιστεύεις ρώτα και τον Κόκκαλη.
- από το μπλογκ harddog
