To κλίμα το είχαν φτιάξει οι αθλητικές εφημερίδες τις προηγούμενες μέρες με το γνωστό copy paste ρεπορτάζ για τον τελειωμένο Ζαρντίμ και την ανάγκη να βρεθεί ο αντικαταστάτης του, με τον οποίο ο Ολυμπιακός θα καταφέρει να παίξει «ελκυστικό ποδόσφαιρο». Και Σάββατο μεσημέρι ο Πορτογάλος αντικαταστάθηκε αφήνοντας χαζούς όλους εκείνους που το έμαθαν χωρίς να ξέρουν πολλά πράγματα από Ελλάδα…
Θυμάμαι ότι και πέρυσι τέτοια εποχή γινόταν ένας παρόμοιος πανικός με τον Βαλβέρδε. Και τότε η ομάδα δεν έπαιζε μπάλα, με το κλίμα να γίνεται ακόμη πιο βαρύ, επειδή πρώτος στη βαθμολογία ήταν ο Παναθηναϊκός, άσχετα αν λίγο καιρό αργότερα ξεφούσκωσε.
Εκείνη την εποχή ο Μαρινάκης συγκρατήθηκε. Δεν βιάστηκε να πάρει αποφάσεις, ακούμπησε πάνω στο ένστικτό του και δικαιώθηκε. Τώρα απλά άλλαξε το αλεξικέραυνο πάνω στο οποίο παραδοσιακά.. εκτονώνονται οι οπαδοί στις στραβές, για να μην αγγίζουν τον πρόεδρο τα «ουουου».
Και στη μία και στην άλλη περίπτωση, κοινός παρονομαστής είναι οι αυλικοί που πιπιλάνε από το πρωί μέχρι το βράδυ το μυαλό του βασιλιά για την ανάγκη να φεύγει ο προπονητής και να έρχεται άλλος μόλις κάτι μυρίσει άσχημα στους ίδιους.
Η συνταγή, γνωστή και απόλυτα προβλέψιμη: Περνούν στις εφημερίδες ένα αρνητικό κλίμα για οποιονδήποτε δεν γουστάρουν, οι ρεπόρτερ καταπίνουν τα διάφορα σενάρια που τους σερβίρουν, φτιάχνεται η κατάσταση, κι αν τσιμπήσει ο πρόεδρος… δικαιώνονται. Αν όχι, «άλλαξε γνώμη»!
Μιλάμε για κλοιό ανθρώπων με ελάχιστη ποδοσφαιρική παιδεία και γνώση και με το θυμικό του οπαδού ανεπτυγμένο στον υπερθετικό βαθμό, που θέλουν να έχουν το πάνω χέρι σε οτιδήποτε γίνεται. Και επειδή όλοι αυτοί, κατά κανόνα, είναι άσχετοι ξερόλες, δημιουργούν προβλήματα που θα ήταν πολύ μεγαλύτερα αν ο Ολυμπιακός είχε αντίπαλο στο πρωτάθλημα.
Γιατί το ουσιαστικό πρόβλημα είναι αυτό που κανένας δεν τολμάει να πει στον Μαρινάκη και ελάχιστοι παίρνουν το θάρρος να το ξεστομίσουν: Η ανάγκη να ανοίξει ο χώρος για ένα καινούργιο, ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, όπου ο κάθε Ολυμπιακός δεν θα είναι καθόλου σίγουρος ότι θα το πάρει -άρα θα έχει το κίνητρο να το παλέψει και να παίξει καλύτερη μπάλα.
Για να γίνει, όμως, κάτι τέτοιο χρειάζεται το υγιές περιβάλλον μέσα στο οποίο θα θελήσουν να επενδύσουν άνθρωποι και από τον Παναθηναϊκό και από την ΑΕΚ και από άλλες ομάδες, με διαφορετικές λογικές, διαφορετική ποδοσφαιρική ομοσπονδία, διαφορετική Σούπερ Λίγκα, διαφορετική διαιτησία, διαφορετική αθλητική δικαιοσύνη, διαφορετική νοοτροπία γενικά. Με καταστάσεις, δηλαδή, που θα προκαλέσουν ξανά το ενδιαφέρον του πραγματικού κόσμου να ξαναγυρίσει στα γήπεδα.
Γιατί με τη σημερινή κατάσταση, θα φεύγει πάντα κάποιος Ζαρντίμ, στη θέση του θα έρχεται ένας άλλος με ημερομηνία λήξης και… φτου κι από την αρχή!
- Εφημερίδα των Συντακτών (21/1/2013)
