Το παραλήρημα της επιστροφής και ο παλιομοδίτης - ξεπερασμένος δημοσιογράφος
«Υστερα από 19 χρόνια επιστρέφω στον Ελεύθερο Τύπο. Αυτή τη στιγμή κατακλύζει την ψυχή μου ένα δυνατό συναίσθημα: Είναι σαν να ξαναγυρίζω στην οικογένειά μου! Σχεδόν δικό μου παιδί και δημιούργημα -μετά το ζεύγος Βουδούρη- ο Ελεύθερος Τύπος, τον οποίο εγκατέλειψα (ή μήπως με... εγκατέλειψε;), όταν ευτυχώς τον «άνδρωσα» με τη συγκλονιστική ημερήσια κυκλοφορία που ξεπερνούσε τα 250.000 φύλλα!... Ετσι ξανασμίγω και με την άλλη μεγάλη μου οικογένεια: με την οικογένεια των αναγνωστών... Αρχίζουμε σήμερα, λοιπόν...»
Με αυτό το παιδικό (ή μήπως γεροντικό;) άρθρο-παραλήρημα στην 7η σελίδα του Ελ. Τύπου ο Δημήτρης Ρίζος παρουσιάζει την συνεργασία του με την εφημερίδα των Σκαναβή- Μπενέκου.
Ο Ρίζος φυσικά δεν τολμάει να..γράψει τίποτε για το άλλο του παιδί, τον Αδέσμευτο Τύπο, και τους εργαζόμενους που εγκατέλειψε απλήρωτους, για να βρει καταφύγιο στην άλλη του... οικογένειά του.
Ο Ελ. Τύπος μετά την αποχώρηση του Γιάννη Μιχελάκη έχασε τη δυναμική του στο πολιτικό και παραπολιτικό ρεπορτάζ. Διότι ούτε ο Κουβαράς, ούτε ο Αμυράς ούτε καν η Παναγιωταρέα, μπορούν πλέον να κρατήσουν και να συντηρήσουν τη δυναμική αυτή. Τη χαριστική βολή ήρθε να δώσει η «προσάρτηση» του Ρίζου (με την ολοσέλιδη στήλη «Ελεύθερος Ρίζος»). Ο παλιομοδίτης και ξεπερασμένος πλέον δημοσιογράφος με την εντελώς άνευρη - σχεδόν παιδική- «παρέμβαση» του, όχι μόνο δεν έχει τίποτε να προσφέρει αλλά δημιουργεί κάκιστες εντυπώσεις στην «πιάτσα» και αρνητικούς συνειρμούς στους αναγνώστες. Κι αν οι ιθύνοντες πιστεύουν ότι θα προσελκύσουν τους αναγνώστες τυο Αδέσμευτου θα πρέπει να ξέρουν ότι οι αναγνώστες πλέον έχουν ξυπνήσει... Εκτός αν άλλοι λόγοι επέβαλαν αυτή τη συνεργασία...
Υ.Γ Δυστυχώς πάνω στον Ελεύθερο Τύπο και στους εργαζόμενούς του, τα τελευταία χρόνια, έχουν «ασελγήσει» αρκετοί. Ποιός θα ξεχάσει τα πάμπλουτα αφεντικά, με τους άσχετους -επαρμένους διευθυντάδες τους, που την «έκαναν» αμέσως μόλις ανακάλυψαν ότι το χόμπι του εκδότη εφημερίδας είναι ολίγον τι ακριβό...
