Τον περιπτερά στην Κάτω Κηφισιά ούτε τον ήξερα, ούτε τον είχα ξαναδεί. Απλώς περνώντας με το αυτοκίνητο σταμάτησα για να αγοράσω την «"Ελευθεροτυπία" των απεργών εργαζομένων».
Ισως να του έκανε εντύπωση το μυστήριο και συνομωτικό(;) ύφος που είχα όταν του είπα: «Εχεις Ελευθεροτυπία; Γιατί δεν την βλέπω ανάμεσα στις στίβες με τα κυριακάτικα...».
Δίνοντάς μου τα ρέστα και την εφημερίδα (που βρήκε χωμένη κάπου μέσα), ξαναρώτησε:
« Θα βγαίνει κανονικά από δω και πέρα; Μου έφεραν 10 φύλλα κι αυτό είναι μόλις το δεύτερο που πουλάω. Η Ελευθεροτυπία είναι καλή εφημερίδα, τι συμβαίνει;».
Η απάντηση ήρθε αυθόρμητα:
«Μακάρι να ήξερα. Το μόνο που γνωρίζω είναι ότι οι εργαζόμενοι έχουν χωριστεί πλέον σε δύο, τρία ίσως και περισσότερα στρατόπεδα...».
Υ.Γ: Ξεφυλλίζοντας την «Ελευθεροτυπία - Απεργιακή έκδοση των εργαζομένων» διάβασα ότι «στο απεργιακό αυτό φύλλο μετέχει ενθουσιωδώς η πλειονότητα των εργαζομένων» και ότι έχει προγραμματιστεί να κυκλοφορήσουν άλλα..