Μικρές “γαλέρες” και “δουλεμπορικούλια” ναυπηγούνται στ’ “ανοιχτά” της κρίσης. Συμφωνίες στο ποδάρι, 16ωρα και απειλές για… ανυπαρξία αναντικατάστατων, γεμίζουν τα site και τις “κρεαταγορές” του Τύπου, αυτές που αμολάνε – μεταξύ άλλων, δυστυχισμένων – θρασείς αγράμματους στην αγορά για να διαιωνίσουν το είδος.
Κρίμα, γιατί ήταν μια χαρά ευκαιρία για νέα “σκαριά”. Αλλά και ένας χρόνος στη γαλέρα αρκεί για να αποκτήσεις ψυχολογία σκλαβιού. Πειρατής γεννιέσαι, καπετάνιος γίνεσαι και ποντίκια υπήρχαν πάντοτε πολλά.
** Τόσος, μα τόσος νέος κόσμος δουλεύει στα site της σκλαβιάς που απαιτούν από τον συντάκτη να «ανεβάζει» είδηση ανά… δεκάλεπτο και τον αναγκάζει να κατακλέβει το διαδίκτυο για να «γεμίζει» τη βάρδια του και να διασώζει την πενιχρή δουλίτσα των..
200-300 ευρώ. Θα ασχοληθεί κανένας από τις… συνεργαζόμενες ενώσεις Τύπου;
-από το mediablog.gr