Ενώ η ανεργία στον κλάδο πλησιάζει το 40% και οι εν ενεργεία εργαζόμενοι έχουν δει τους μισθούς τους να μειώνονται σε ποσοστά 30 – 35% σε πραγματικούς όρους – συμπεριλαμβανομένων των φορολογικών επιβαρύνσεων και της αύξησης του κόστους ζωής – οι εργοδότες την..
επομένη της ψήφισης του Τρίτου Μνημονίου έβαλαν σε εφαρμογή μια ενορχηστρωμένη και συντονισμένη επίθεση σε θέσεις εργασίας και εργασιακά δικαιώματα. Βάφτισαν τις μαζικές απολύσεις «εθελούσιες εξόδους» με σκοπό να προσθέσουν κι άλλους συναδέλφους στη μαύρη λίστα της ανεργίας.
Η αρχή έγινε στον ΔΟΛ, όπου η διοίκηση ανακοίνωσε στην εφημερίδα «Τα Νέα» πρόγραμμα ‘εθελούσιας εξόδου’, όχι μόνο απογυμνωμένο αυτή τη φορά από οποιοδήποτε δέλεαρ πρόσθετων μισθών αλλά με και έκφραση υπέρμετρου κυνισμού. Μοναδικό ‘επιχείρημα’: «Φύγετε τώρα με ολόκληρη αποζημίωση γιατί αλλιώς θα εφαρμόσουμε το νέο νόμο και θα τις πάρετε μειωμένες» (!!!). Ο εκβιασμός καλά κρατεί δηλαδή.
Παράλληλα ο Οργανισμός προχώρησε την προηγούμενη εβδομάδα σε 11 απολύσεις από τα ένθετα του “Βήματος” σε όλους τους κλάδους. Προσεχώς έπονται νέες απολύσεις και νέες μειώσεις μισθών, όπως παραδέχτηκε ο ίδιος ο διευθυντής του Βήματος Αντώνης Καρακούσης ενώπιον διοικητικών στελεχών της ΕΣΗΕΑ, ενώ είναι προφανές ότι η επικείμενη διοικητική αναδιάρθρωση του Οργανισμού θα σημαδευτεί από το αίμα των εργαζομένων.
Αντιστοίχως, πρόγραμμα «εθελούσιας εξόδου» ανακοινώθηκε και στο συγκρότημα Αλαφούζου. Η προσπάθεια να χρυσωθεί το χάπι στη συγκεκριμένη περίπτωση με μπόνους κάποιων επιπλέον μισθών, ακυρώνεται στην πράξη από τον εξαναγκαστικό χαρακτήρα της διαδικασίας με ξεκάθαρη διάσταση και πολιτικών διώξεων αλλά και τη σαφή προειδοποίηση ότι έπεται νέο κύμα περικοπών στην επιχείρηση.
Στον ΑΝΤ1 η σφαγή άρχισε με τις απολύσεις 8 τεχνικών. Την ίδια στιγμή στο “Κέρδος” η εργοδοσία δε συμμορφώνεται με τις αποφάσεις της Επιθεώρησης Εργασίας, αρνείται να καταβάλλει τα δεδουλευμένα και επιμένει σε ατομικές συμβάσεις με μειώσεις αποδοχών κατά 20% παρά την πολυήμερη απεργία των εργαζομένων.
Συνεχείς εμπαιγμούς και εκβιασμούς της εργοδοσίας υφίστανται και οι επί τέσσερις μήνες απλήρωτοι εργαζόμενοι στον Αδέσμευτο Τύπο.
Είναι προφανές ότι οι κατ’ όνομα «εθελούσιες» αποτελούν την αρχή και όχι το τέλος αυτής της επίθεσης. Αυτές οι πρακτικές αναμένεται να γενικευτούν στην πλειοψηφία των ΜΜΕ αξιοποιώντας όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο που προσφέρουν τα νομοθετήματα της μνημονιακής κυβέρνησης. Η ίδια η κυβέρνηση εξάλλου πρωτοστατεί σ’ αυτούς τους σχεδιασμούς με την κατάργηση της χρηματοδότησης των δημοτικών ραδιοσταθμών και δοκιμαστικό σωλήνα την ΕΡΤ. Την ώρα που ολοκληρώνει το πελατειακό αλισβερίσι με τις προσλήψεις Προσωπικού Ειδικών Θέσεων στη δημόσια τηλεόραση, πετάει στο δρόμο τους συμβασιούχους. Αρχές Γενάρη εκπνέουν οι συμβάσεις των εργαζομένων η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων εργάζεται χρόνια στην ΕΡΤ καλύπτοντας πάγιες και οργανικές ανάγκες και δεν υπάρχει καμία μέριμνα για την ανανέωση τους.
Αντίθετα δρομολογείται συστηματικά η απαξίωση της δημόσιας τηλεόρασης, όπως αυτό επισφραγίστηκε από την Κοινή Υπουργική Απόφαση που εκχωρεί τις εγκαταστάσεις της ΕΡΤ στην Κατεχάκη στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, ώστε να υλοποιήσει το ρατσιστικό όραμά του με την εγκατάσταση και λειτουργία στρατοπέδων κράτησης μεταναστών.
Τα αφεντικά του Τύπου χρεοκοπημένα – με το συνολικό χρέος των εκδοτικών επιχειρήσεων να φτάνει το 1,3 δις – και ανυπόληπτα εκβιάζουν και εκβιάζονται σ’ έναν αέναο κύκλο διαπλοκής με τις κυβερνήσεις και τις τράπεζες με στόχο τη διάσωση των δικών τους κερδών μέσω της συμπίεσης του εργατικού κόστους και της ολοκληρωτικής υποταγής των εργαζομένων στις διαθέσεις τους. Επιδιώκουν τη διαμόρφωση ενός πλήρως ελεγχόμενου και χειραγωγημένου συστήματος ενημέρωσης με λιγότερους εργαζόμενους που θα απασχολούνται με όρους εξαθλίωσης απεμπολώντας πλήρως τα εργασιακά τους δικαιώματα από τη μία και θα ανέχονται τον έλεγχο στη δουλειά τους από την άλλη.
Από αυτή την κατάσταση της γενικευμένης και διαρκούς επισφάλειας δεν εξαιρείται κανείς. Ο ανταγωνισμός μεταξύ των εργαζομένων ωφελεί μόνο τους εργοδότες και αποδυναμώνει οποιαδήποτε προοπτική ενότητας και αντίστασης.
Αυτή η εξέλιξη μοιάζει αναπόδραστη μόνο στο βαθμό όπου κυριαρχεί ο φόβος και ο συμβιβασμός. Προβάλλει ως …πεπρωμένο. Η εμπειρία τα τελευταία τρία χρόνια μας (απ)έδειξε ότι στους εργασιακούς χώρους που οι εργαζόμενοι διεκδίκησαν με αποφασιστικότητα τα δικαιώματα τους κατόρθωσαν να ανακόψουν τη βιαιότητα της επίθεσης και να πετύχουν έστω και μικρές νίκες. Αυτή η αρχή είναι ώρα να εφαρμοστεί για το σύνολο του κλάδου, να βαδίσουμε όλοι μαζί στο δρόμο του αγώνα διαρκείας και να ενώσουμε τις δυνάμεις μας με το ρεύμα κοινωνικής χειραφέτησης.
Έχουμε χρέος, μαζί με την εργασία μας να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπειά μας αλλά πάνω απ’ όλα την ίδια την ενημέρωση.
Να προχωρήσουμε σε έκτακτη Γενική Συνέλευση
Συσπείρωση Δημοσιογράφων Δούρειος Τύπος
