Δήλωση του προέδρου της ΕΣΗΕΑ για τις μαζικές απολύσεις στον «Ριζοσπάστη»
Όπως είναι γνωστό και έχει προαναγγελθεί επίσημα από το ΚΚΕ ως ιδιοκτήτη του “Ριζοσπάστη” και του “902″, έχει ξεκινήσει πρόγραμμα απολύσεων στα δύο μέσα. Είναι προφανές ότι η κρίση που έχει προκαλέσει η καταστροφική πολιτική των μνημονίων, της τρόικας και της κυβέρνησης δεν θα μπορούσε να κάνει εξαιρέσεις στα θύματά της.
Είναι κατανοητό ότι και οι επιχειρήσεις του ΚΚΕ που δραστηριοποιούνται στις εκδόσεις έχουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, ίσως και προβλήματα επιβίωσης. Αλλά, εξίσου κατανοητό είναι ότι δεν υπάρχουν «καλές» και «κακές» απολύσεις όταν οδηγούν δημοσιογράφους και άλλους εργαζόμενους στην ανεργία, και μάλιστα άγνωστης διάρκειας υπό τις συνθήκες κατάρρευσης που επικρατούν στον κλάδο των ΜΜΕ.
Πριν σπεύσουν κάποιοι να με συμπεριλάβουν στους..
«εχθρούς και άσπονδους φίλους» του ΚΚΕ, υπογραμμίζω πως αντιλαμβάνομαι ότι ούτε το ΚΚΕ, ούτε η διοίκηση του «Ριζοσπάστη» ή του «902» είναι «εργοδότες σαν όλους τους άλλους». Και οι επιχειρήσεις τους δεν εξομοιώνονται με τις «αστικές κερδοσκοπικές επιχειρήσεις». Ωστόσο, ως εκπρόσωπος ενός σωματείου τα μέλη του οποίου έχουν ίδια δικαιώματα, ως πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, οφείλω να υπερασπιστώ και τους συναδέλφους του «Ριζοσπάστη» ή του «902» που απολύονται. Πολύ περισσότερο, όφειλα να ανταποκριθώ στις καταγγελίες που έγιναν από τους ίδιους και να κινήσω τις διαδικασίες που προβλέπει το καταστατικό της Ένωσης, φέρνοντας το θέμα στο Δ.Σ. και καλώντας σε διαβούλευση τους εκλεγμένους εκπροσώπους στο Μεικτό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ από τον “Ριζοσπάστη” και τον “902″, άσχετα από την εχθρική ή αδιάφορη αντιμετώπιση που συνάντησα. Σε όσους βλέπουν πίσω από αυτή τη στοιχειώδη λειτουργία του σωματείου «πολιτικές συνωμοσίες» και «ιδιοτελή πολιτικά κίνητρα» υπενθυμίζω ότι από τις ανάλογες συνδικαλιστικές ενέργειες δεν έχει εξαιρεθεί κανένα μέσο που ανήκει ή ελέγχεται από κόμματα είτε της Αριστεράς είτε της Δεξιάς. Και όσοι πιστεύουν ότι οι συνδικαλιστικές αρχές πρέπει να εφαρμόζονται α λα καρτ φοβούμαι ότι συνεργούν στην αποδυνάμωση του σωματείου και στην υποβάθμιση της όποιας αξιοπιστίας του απομένει. Η σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός.
Δημήτρης Κ. Τρίμης
