Ο υπουργός που... ξεφτιλίζει την
υπερκόπωση! Ανεμίζει το σπαθί και προσπαθεί να μην πιτσιλήσει τα
μανικετόκουμπά του με «αίμα». Το νέο φρούτο που καλλιέργησε η κρίση
γράφει ο harddog
Στουρνάρας, ο τσιφλικάς τής κυβερνητικής αυθαιρεσίας. Ο ακούραστος που μπαίνει στο νοσοκομείο (σε ιδιωτικό βεβαίως!) με αδιαθεσία, διαγιγνώσκουν υπερκόπωση, του συστήνουν να παραμείνει για νοσηλεία, ή τουλάχιστον να οικουρήσει, αλλά εκείνος ξεχύνεται με το σπαθί στη μάχη. «Έχει πόλεμο έξω, μάνα»! Δεν είναι ώρα για λιποψυχία ούτε για ανάπαυση. Έχει να κόψει έξοδα, δικαιώματα, επιδόματα, αξιοπρέπειες και «κεφάλια». Την τσάκισε την Υπερκόπωση, την ξεφτίλισε…
Στουρνάρας, το είδος τού φρούτου που ωρίμασε με την Κρίση: το φρούτο του τεχνοκράτη πολιτικού. Πρώτα ο Παπαδήμος, ύστερα μερικοί άλλοι και μετά ο Στουρνάρας. Ο «άνθρωπος των τραπεζών», όπως τον χαρακτήρισε στέλεχος της Ν.Δ., ο Νικήτας Κακλαμάνης και – κυριολεκτικά – ο άνθρωπος της τελευταίας στιγμής: παραιτήθηκε ο Ράπανος από υπουργός Οικονομικών πριν προλάβει να..ορκιστεί και ο νέος τοκετός έβγαλε Στουρνάρα. Ο Ράπανος υπάκουσε στις εντολές τών γιατρών, έμεινε στο νοσοκομείο και δεν δέχτηκε για λόγους υγείας (και πιθανόν όχι μόνο) να αναλάβει. Αλλά ο Στουρνάρας είναι ψηλής καρυδιάς καρύδι, πιο σκληρό, και υπακούει στη φωνή τής συνείδησής του.
«Γιάννη θα αποτύχεις», του έγραψε τότε (έτσι, ή κάπως έτσι) ο Βαρουφάκης. Αλλά ο Γιάννης ήταν έτοιμος για όλα. Ο πρώτος καβαλάρης, το πρώτο σπαθί στην τρικομματική. Δράση με ηρεμία και αποφασιστικότητα.
Στουρνάρας, το άκαμπτο χαμόγελο του αποφασισμένου, η ευγένεια και η ηρεμία τού ταγμένου, το ύφος του εξολοθρευτή που δεν αγριεύει, δεν ανεβάζει τον τόνο της φωνής, δεν εκτρέπεται σε άπρεπες φράσεις. Μόνο «σφάζει» προσπαθώντας να μην πιτσιλίσει με αίμα τα γιάπικα μανικετόκουμπά του. Ενίοτε απειλεί: «Θα πεινάσει κόσμος αν δεν ψηφιστούν μέτρα» (προσέξατε; «Θα πεινάσει κόσμος», όχι «θα πεινάσουμε»). Επικοινωνεί τον τσαμπουκά του με τον Τόμσεν. Τον διοχετεύει στις εφημερίδες. «Να σηκωθείτε να φύγετε», φέρεται να φωνάζει στον αρχιτροϊκανό. Και ακόμα ότι «έχω μείνει μόνος, δεν το βλέπεις;» (αλλά, φυσικά, ΔΕΝ είναι ΚΑΘΟΛΟΥ μόνος).
Δηλώνει ότι δήθεν θα παραιτηθεί και μετά – σαν να τρόμαξε από τα λόγια του – ξεχύνεται με μεγαλύτερη ορμή στο έργο. Υποβαθμίζει τις διαφορές με την τρόικα, λέει ότι αυτά που μας χωρίζουν πλέον είναι «περί όνου σκιάς», αλλά αργότερα αποκαλύπτεται το χάσμα που μέσα του μπορεί να καταβαραθρωθεί η κυβέρνηση.
Γιάννης Στουρνάρας, ο αποτελεσματικός, ο αποφασιστικός, ο αδυσώπητος και ο άτεγκτος. Δεν θα μπορούσαν να βρουν καλύτερο.
γράφει ο harddogΣτουρνάρας, ο τσιφλικάς τής κυβερνητικής αυθαιρεσίας. Ο ακούραστος που μπαίνει στο νοσοκομείο (σε ιδιωτικό βεβαίως!) με αδιαθεσία, διαγιγνώσκουν υπερκόπωση, του συστήνουν να παραμείνει για νοσηλεία, ή τουλάχιστον να οικουρήσει, αλλά εκείνος ξεχύνεται με το σπαθί στη μάχη. «Έχει πόλεμο έξω, μάνα»! Δεν είναι ώρα για λιποψυχία ούτε για ανάπαυση. Έχει να κόψει έξοδα, δικαιώματα, επιδόματα, αξιοπρέπειες και «κεφάλια». Την τσάκισε την Υπερκόπωση, την ξεφτίλισε…
Στουρνάρας, το είδος τού φρούτου που ωρίμασε με την Κρίση: το φρούτο του τεχνοκράτη πολιτικού. Πρώτα ο Παπαδήμος, ύστερα μερικοί άλλοι και μετά ο Στουρνάρας. Ο «άνθρωπος των τραπεζών», όπως τον χαρακτήρισε στέλεχος της Ν.Δ., ο Νικήτας Κακλαμάνης και – κυριολεκτικά – ο άνθρωπος της τελευταίας στιγμής: παραιτήθηκε ο Ράπανος από υπουργός Οικονομικών πριν προλάβει να..ορκιστεί και ο νέος τοκετός έβγαλε Στουρνάρα. Ο Ράπανος υπάκουσε στις εντολές τών γιατρών, έμεινε στο νοσοκομείο και δεν δέχτηκε για λόγους υγείας (και πιθανόν όχι μόνο) να αναλάβει. Αλλά ο Στουρνάρας είναι ψηλής καρυδιάς καρύδι, πιο σκληρό, και υπακούει στη φωνή τής συνείδησής του.
«Γιάννη θα αποτύχεις», του έγραψε τότε (έτσι, ή κάπως έτσι) ο Βαρουφάκης. Αλλά ο Γιάννης ήταν έτοιμος για όλα. Ο πρώτος καβαλάρης, το πρώτο σπαθί στην τρικομματική. Δράση με ηρεμία και αποφασιστικότητα.
Στουρνάρας, το άκαμπτο χαμόγελο του αποφασισμένου, η ευγένεια και η ηρεμία τού ταγμένου, το ύφος του εξολοθρευτή που δεν αγριεύει, δεν ανεβάζει τον τόνο της φωνής, δεν εκτρέπεται σε άπρεπες φράσεις. Μόνο «σφάζει» προσπαθώντας να μην πιτσιλίσει με αίμα τα γιάπικα μανικετόκουμπά του. Ενίοτε απειλεί: «Θα πεινάσει κόσμος αν δεν ψηφιστούν μέτρα» (προσέξατε; «Θα πεινάσει κόσμος», όχι «θα πεινάσουμε»). Επικοινωνεί τον τσαμπουκά του με τον Τόμσεν. Τον διοχετεύει στις εφημερίδες. «Να σηκωθείτε να φύγετε», φέρεται να φωνάζει στον αρχιτροϊκανό. Και ακόμα ότι «έχω μείνει μόνος, δεν το βλέπεις;» (αλλά, φυσικά, ΔΕΝ είναι ΚΑΘΟΛΟΥ μόνος).
Δηλώνει ότι δήθεν θα παραιτηθεί και μετά – σαν να τρόμαξε από τα λόγια του – ξεχύνεται με μεγαλύτερη ορμή στο έργο. Υποβαθμίζει τις διαφορές με την τρόικα, λέει ότι αυτά που μας χωρίζουν πλέον είναι «περί όνου σκιάς», αλλά αργότερα αποκαλύπτεται το χάσμα που μέσα του μπορεί να καταβαραθρωθεί η κυβέρνηση.
Γιάννης Στουρνάρας, ο αποτελεσματικός, ο αποφασιστικός, ο αδυσώπητος και ο άτεγκτος. Δεν θα μπορούσαν να βρουν καλύτερο.