Τόσο μικρό τότε, 30 και βάλε χρόνια πριν, ούτε που το πρόσεχα. Τώρα, προστέθηκαν και κάποια κιλά, βάρος το λένε. Και το στρίμωγμα το νιώθεις πιο πολύ. Σταματώ στον 2ο όροφο –τα καινούργια γραφεία μας. Δηλαδή, τα παλιά. Εδώ να δεις στρίμωγμα, όμως. Σμήνος ανθρώπων σ΄ ένα… ασανσέρ! Η παλιά «Ελευθεροτυπία», η καινούργια «Εφημερίδα των Συντακτών» της. Τo πιο ωραίο στρίμωγμα που ένιωσα ποτέ μου. Και μάλιστα σε μια εποχή που το… αόριστο αυτό ουσιαστικό, «το στρίμωγμα», ζορίζει τόσους, τόσους συνανθρώπους μας. Μια καρέκλα για τρεις. Τρία γραφεία για δέκα. Δέκα σελίδες για εκατόν τόσους. Εκατόν τόσοι για χιλιάδες. Εσείς.
Ξαναρχίζουμε! Χ. Μ.
- από την Εφημερίδα των Συντακτών / στήλη Παρασκήνια / 04-11-2012
