Δεν έχει πλέον καμία σημασία το αν ο κ. Βουλαρίνος αισθάνεται καλά με αυτό που έγινε ή όχι – βγήκε άλλωστε στη… «Μεσημεριανή Μελέτη» να δηλώσει ότι δεν περίμενε την άσχημη τροπή που πήραν τα πράγματα.
Δεν έχουν, επίσης, καμία σημασία τα όσα διημείφθησαν στον σταθμό κατά τη διάρκεια του συμβάντος και μετά από αυτό.
Εκεί που αξίζει να «ζουμάρει» κανείς είναι ακριβώς στην αντίδραση της παρουσιάστριας της εκπομπής «ΣKAΪ τώρα», Πόπης Τσαπανίδου, απέναντι στη βουλευτή του ΚΚΕ, Λιάνα Κανέλλη, η οποία ήρθε αντιμέτωπη με το..ανάρμοστο αστείο – και ουχί ατυχή φάρσα, όπως έσπευσαν να το χαρακτηρίσουν αρκετοί – των δύο γαντιών του μποξ.
Σε αυτά τα 8 λεπτά και 45 δεύτερα που «τερματίζουν» στον «αέρα» το χοντροειδέστατο επεισόδιο, διαπράττει το ένα σφάλμα μετά το άλλο, με τη σιγουριά του ανθρώπου, που ναι μεν δεν είχε εμπλοκή στη χοντράδα, ωστόσο αποστασιοποιείται με τρόπο σχεδόν αντιτηλεοπτικό.
«Είμαστε στο στούντιο με τη Λιάνα Κανέλλη, από την οποία θα ζητήσω και από κοντά πια, συγνώμη που ήρθε σε τόσο δύσκολη θέση». Μα δεν «ήρθε» από μόνη της… Κάποιος την έφερε. (Στη συνέχεια, η κ. Τσαπανίδου αντικατέστησε το ατυχές ρήμα «ήρθε», αλλά η κατάσταση πλέον είχε φύγει από τα χέρια της).
«Μπορώ να σου πω, όμως, κάτι; Ήταν άντρες. Θα τους συγχωρέσεις το γεγονός ότι ήταν άντρες;». Ειλικρινά, είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσει κανείς τί ακριβώς εννοούσε η δημοσιογράφος με την απερίγραπτη αυτή τοποθέτηση παύλα προσπάθεια να μπαλωθούν τα κατασχισμένα. Ότι τα χοντρά αστεία είναι ανδρικό προνόμιο; Ότι ο «κανιβαλισμός» έχει φύλο; Ότι η ίδια είναι συνηθισμένη και έχει αναπτύξει μηχανισμό άμυνας; Αλήθεια, τί;
Παρά τις «συγνώμες» που επαναλήφθηκαν κατά τη διάρκεια αυτών των 8 λεπτών και 45 δευτερόλεπτων που χρειάστηκαν στη βουλευτή για να εξηγήσει τι συνέβη – υπερβολικά ή όχι δεν έχει καμία σημασία – ξενίζει η «απόσταση» που κρατά η κ. Τσαπανίδου από το συμβάν. Ναι, ο δημοσιογράφος πρέπει να κρατά αποστάσεις, αλλά σε κάποια πράγματα που δεν έχουν να κάνουν με κόμματα και μικροπολιτικές, σε πράγματα απολύτως ανθρώπινα, καλό είναι να συναισθάνεται. Ξενίζει, επίσης, η προσπάθεια να μη γίνει καμία αναφορά στο απεχθές προηγούμενο της γροθιάς του Κασσιδιάρη.
Φυσικά, με αυτό δεν υπονοείται ότι θα έπρεπε η παρουσιάστρια να σφουγγίσει η ίδια τα δάκρυα της βουλευτού. Αλλά, η συμμετοχή της και οι ενδείξεις ότι συναισθάνεται τι ακριβώς συνέβη, ήταν μάλλον λιγοστές.
Το «έλα βρε, Λιάνα» προς το τέλος της άβολης αυτής συζήτησης, απλώς υπογραμμίζει την αρχική αίσθηση: η δημοσιογράφος αισθάνεται εξαιρετικά δυσάρεστα, όχι όμως για αυτό που συνέβη. Αλλά για αυτό που της έλαχε να διαχειριστεί. Συνεχίζει με παιδαριώδη επιχειρηματολογία, μπερδεύει την ανοχή με την ανέχεια, «σκοντάφτει» στο αν οι συντελεστές της εκπομπής «Συντέλεια» ήξεραν ποιον φιλοξενεί στην εκπομπή της ή όχι… Και στο τέλος, αφήνει να βγει από το στούντιο η αίσθηση μιας αποστασιοποίησης που αγγίζει τα όρια του κλιματισμού σε μέρες καύσωνα.
Ατυχώς, η κ. Τσαπανίδου που ουκ ολίγες φορές έχει εισπράξει υμνητικά σχόλια για τις αντιδράσεις και τους χειρισμούς της, αυτοπαγιδεύτηκε στην ίδια της την εικόνα. Και κέρδισε στο εξής: στο να βγει από το “κάδρο” και το φορτίο να πέσει στον παρουσιαστή της “Συντέλειας”, όχι άδικα φυσικά. Όμως, έχασε και κάτι: μια μεγάλη ευκαιρία να εισπράξει και να «επικοινωνήσει» σωστά στους τηλεθεατές τα όσα συνέβησαν στην έδρα της.
Όσο για την αποχώρηση της κας Κανέλλη από την Παναθηναϊκή Συμμαχία, ε, αυτό – και μετά από τη συμπεριφορά που της επιφυλάχθηκε – ήταν το αναμενόμενο.
Κατά τα λοιπά, τα δύο απανωτά περιστατικά επιπόλαιης αξιολόγησης προσκεκλημένων σε εκπομπές του καναλιού, βάζουν σε σκέψεις για το μονοπάτι που έχει επιλέξει να “περπατήσει” το κανάλι. Το οποίο, προοδευτικά, αποδεικνύεται εξαιρετικά ολισθηρό.
-mediablog.gr/