Φυσικά, άλλες εποχές τότε. Η Ελλάδα ήταν φτωχότερη, ταπεινωμένη και πληγωμένη από τη δικτατορία και την προδοσία της Κύπρου, βαθιά διχασμένη λόγω της χούντας και της εμφυλιοπολεμικής πολιτικής της αμερικανοκίνητης δικτατορίας. Ο Ανδρέας Παπανδρέου όμως κατόρθωσε να δώσει στον ελληνικό λαό όραμα. Σε ριζική αντίθεση με την άβυσσο της εθνικής κατάθλιψης που βυθίζει όλο και βαθύτερα τους Ελληνες η πολιτική της συγκυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου - Κουβέλη κατ' εντολήν των ξένων επικυρίαρχων της ΕΕ και του ΔΝΤ, τότε ο λαός είχε όραμα. Πίστευε ότι ερχόταν η ώρα που θα περνούσε «Η Ελλάδα στους Ελληνες», που θα έπαιρναν το πάνω χέρι «οι μη προνομιούχοι», που θα νικούσε «Η Αλλαγή».
Οι θέσεις του Α. Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ ήταν εξαιρετικά τολμηρές. Ερχονταν σε ριζική αντίθεση με τις..ιδέες της Δεξιάς, γι' αυτό και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής χαρακτήριζε τότε το ΠΑΣΟΚ «Αριστερά της Αριστεράς». Ο Ανδρέας όμως δεν πτοείτο. Πυρπολούσε με ριζοσπαστισμό τις καρδιές των Ελλήνων. (διαβάστε εδώ το άρθρο του Γιώργου Δελαστίκ για το «παλιό» ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα).
Υ Γ: Χθες γιορτάστηκε η επέτειος της 3ης Σεπτέμβρη όπου παρουσιάστηκε και το ανακαινισμένο σύμβολο του «κινήματος», ο ήλιος με τις εφτά ακτίνες (εννέα που ήταν), «με την ελπίδα να ανατείλει ξανά» όπως είπε κι ο Βενιζέλος... Και κάποιοι έσπευσαν να «πειράξουν» το τατουάζ που είχαν κάνει το '75...
