Προφανώς, το εγχειρίδιο αυτό σε καμία από τις σελίδες του δεν εξηγούσε στον νεαρό επιχειρηματία ότι τα brand names δεν πετιούνται στα σκουπίδια, όταν για ένα χρονικό διάστημα – έστω και μεγάλο – δεν αποδίδουν τα προσδοκωμένα.
Φυσικά, ο ΑΝΤ1 9,72 δεν ήταν μόνο θύμα μιας κρίσιμης καμπής στη ζωή του. Ήταν και θύμα άτσαλων και άσχετων χειρισμών, ανθρώπων που «προσγειώθηκαν» στο ραδιόφωνο του Ομίλου Κυριακού για να πάρουν και να «απογειωθούν» χωρίς να δώσουν, υποσχέσεων για γρήγορη ανάταση που τελικώς βούλιαξαν τον σταθμό και απαξίωσαν την εμπορική του αξία, αλλά και τη σχέση του με το κοινό...
Η σχέση του ραδιοφωνικού σταθμού με τους ακροατές κλονίστηκε σοβαρά τα τελευταία 5 χρόνια. Υπήρχαν, όμως, σε αυτή την πενταετία – που σημαδεύτηκε από εθελούσιες, μαζικές απολύσεις, περικοπές, επιπόλαιους και βιαστικούς χειρισμούς – μαγιά για να κρατηθεί το κοινό στο μαγαζί.
Όμως, τα στελέχη του Ομίλου του Αμαρουσίου δεν φημίζονται για την υπομονή τους. Τον τάραξαν τον ακροατή στις αλλαγές: εκπομπών, προσώπων, ύφους, ύψους, περιεχομένου, διευθυντών, διαφημιστών και άντε πάλι απ’ την αρχή, τόσο που όση καλή διάθεση και να ΄χε κανείς από ένα σημείο και μετά δεν ήξερε τι θα ακούσει (και γιατί να το ακούσει).
Από χθες, λοιπόν, ημέρα απεργίας για τους δημοσιογράφους, στα γρήγορα, στα εύκολα και στα μουλωχτά ένα ραδιόφωνο με 25ετή πορεία έγινε… “Easy” – και εννοείται ότι μπορούν πολύ εύκολα να κάνουν ό,τι θέλουν με τα προϊόντα της επιχείρησης τους. Μόνο που μέχρι σήμερα, στην Ελλάδα, όπως και παντού το brand name, “δέσμευε” κατά κάποιον τρόπο και τον επιχειρηματία – mediaρχη και τον καταναλωτή – ακροατή. Πάνε αυτά.
Πλέον ο ραδιοφωνικός ΑΝΤ1 θα υπάρχει μόνο σαν ανάμνηση για όσους εργάστηκαν εκεί. Ε, τουλάχιστον κάποιοι θα το θυμούνται…
- από το mediablog.gr