Το αν προτίμησαν την απόλυση, για να μη χάσουν αργότερα με τα
μνημονιακά μέτρα, την αποζημίωση, οι δημοσιογράφοι του “Μέγκα”, όπως λέει ο τελευταίος Δ/ντής των εννέα χρόνων, μένει να ρωτηθεί ένας – ένας. Βέβαια όλοι είχαν δεχτεί την κατάργηση της συλλογικής σύμβασης από το
Σεπτέμβρη (πριν από 8 μήνες), όταν είπαν ΝΑΙ στην πρώτη παράνομη και
αντισυνταγματική ιδιωτική σύμβαση.
Σήμερα όμως κατά τη μεγάλη αποψίλωση του Μέγκα, απολύθηκαν και άτομα που για πρώτη φορά κλήθηκαν να υπογράψουν μείωση μισθού. Προς τιμή τους, γιατί δεν είναι όλα οικονομικά, υπάρχουν και ιδεολογικά
θέματα, υπάρχει ακόμα αξιοπρέπεια, αντικειμενικότητα, κατάθεση όλων των απόψεων, υπηρεσία της κοινής γνώμης. Tελικά ζει και αναπνέει ακόμα η δημοσιογραφία.
Οφείλω να μιλήσω για δύο αξιόλογους δημοσιογράφους. Χαμηλόμισθους για την υπηρεσία που προσέφεραν στο Μέγκα επί χρόνια: Δημήτρης Παπαντωνίου στο ιατρικό ρεπορτάζ και Μαίρη Ορφανίδη στο Ελεύθερο ρεπορτάζ -αλλά για το Μέγκα παντός καιρού, και δικαστικό, και εκπαιδευτικό επιπλέον.
Και οι δύο, πέρυσι στις 9 Φεβρουαρίου, όταν η διεύθυνση ειδήσεων συγκέντρωνε με τον τρόπο της τις υπογραφές όλων των δημοσιογράφων για να..καταγγείλει έτσι το κείμενο του ΣΤΑΘΗ στην Ελευθεροτυπία για τα “ντόμπερμαν της ενημέρωσης”, δεν κατάφερε να αποσπάσει τις υπογραφές τους. Μαζί με τη δική μου,τρία άτομα – μονάχα- είπαμε πως υπάρχει και άλλη όψη του νομίσματος. Η επιβολή με το ζόρι του μνημονίου, η κατάργηση συνταγματικών δικαιωμάτων , η παραπληροφόρηση της κοινής γνώμης , η απαξίωση του αποκλειστικού ρεπορτάζ, η κατάργηση πρωτογενών θεμάτων, είναι ακόμα για κάποιους ο βασικότερος λόγος φυγής από το Μέγκα.
Υ.Γ Το Μέγκα το υπηρέτησα από τα δοκιμαστικά του. Μέχρι τις 14
Σεπτέμβρη, ημέρα απόλυσής μου, γιατί ήμουν η μόνη που δεν υπέγραψα την
κατάργηση της συλλογικής σύμβασης.
Δείτε εδώ το άρθρο του Χρ. Παναγιωτόπουλου και ποιοι φεύγουν (τώρα) από το Mega
