Επειδή τελευταία φίλοι μου ο Άκης Τσοχατζόπουλος εμφανίζεται σαν μια μοναχική παρουσία μέσα στο ΠΑΣΟΚ χωρίς συνεργάτες και φίλους, και οδηγείται(;) μόνος στην πυρά, αισθάνομαι την ανάγκη να σας πω μια ιστορία με πολλά πρόσωπα. Έτσι για να φρεσκάρω τη μνήμη όλων μας.
Δίπλα στον Άκη λοιπόν, το Μεγάλο Αφεντικό, διέπρεψαν κατά καιρούς οι:
- Ο οικονόμος Φώτιος, εκ Φωκίδος ορμώμενος κατασκευαστής.
- Ο Γιώργος ο τεχνικάριος. Ο μόνος που αξιοποίησε τις γνώσεις του και για άλλο αφεντικό καθότι έγινε ιππότης της Βασούλας. Τη βόλεψε καλά στην τοπική αυτοδιοίκηση.
- Ο Γιάννης ο ορεινός. Κόπηκε από τα ψηφοδέλτια προφανώς για λόγους αισθητικής. Δεν άκουσα καμία άλλη εξήγηση. Τώρα αποκαλύπτεται ότι «έριξε» και τον Άκη στη μοιρασιά.
- Ο Χάρης. Με «Θεία Χάρη» εξ επαγγέλματος. Με τη χάρη της εξοχικής γειτνίασης με το μεγάλο..
αφεντικό. Είχε την ευτυχία να δει ολόκληρο πρωτοσέλιδο στο Βήμα για πάρτη του με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Κος 10%. Σήμερα αγωνίζεται για την εξυγίανση δημοσίων φορέων και δίνει σκληρή μάχη κατά των τζαμπατζήδων.
- Ο κ. Γιώργος ο Αρκάς με ΓΕΝΙΚΗ δράση στον τραπεζικό τομέα και πλούσια προσφορά θέσεων εργασίας με παράλληλη μείωση των αποθεματικών του ιδρύματος. Ε, να μην λιμνάζει και το χρήμα!!!
- Ο κ. Ευτύχιος (οπαδός της κάθαρσης τώρα) ο πολυιδιοκτήτης. Δεύτερος στην ιεραρχία μετά τον προηγούμενο στις τραπεζικές του ενασχολήσεις. Μετά την «ευδόκιμη» θητεία του εκλέχθηκε βουλευτής.
- Ο Γιώργος. Αγέλαστος. Γενικός σε υπουργείο μαζί με το αφεντικό. Βρήκε αρχικά περπατησιά στο Jeffryστάν έκτοτε αγνοείται η τύχη του.
-Ευάγγελος. Γενικός διευθυντής. Μαζί με το αφεντικό ψηλά στη Μεσογείων. Τώρα στρατηγικός αναλυτής με αριστερές ανησυχίες αναζητεί να οργώσει νέα πολιτικά ΧΩΡΑΦιΑ.
-Ιωάννης ο ευΕρΓΕτημένος από δυο πρωθυπουργούς και με στενές σχέσεις και με τις δυο γυναίκες του ενός. Στα γεράματα έγινε και αυτοδιοικητικός. Δώρο του καταλληλότερου. Από ΧΑΡΑ έΛΑΜΠε μέχρι το Νοέμβρη του 2010.
- Ο Γιαννάκης. Ο κλειδούχος της αυτοδιοίκησης. Γείτονας του μεγάλου στον Κόρφο. Χαιρετιόντουσαν από τα μπαλκόνια των εξοχικών τους.
- Ο Παύλος. Ο τρίτος της παρέας του Κόρφου.
- Ο Αντώνης. Εγγυητής της άκρας του τάφου σιωπής που επεδίωκε να επιβάλει το καθεστώς της παρέας στην εσωκομματική ζωή.
- Ο Μανώλης ο σύντεκνος. Στράτα – Στράτα την έκανε νωρίς.
- Ο Τρικαλινός. Ο πολιτικός κολοσσός που αισθάνθηκε ικανός να χαρακτηρίζει νάνους τους αντιπάλους.
- Η Τόνια η πασιονάρα του κινήματος. Μετά τις μούντζες του 96 διατήρησε τα κεκτημένα, χάρις στην επαφή (!!!) με τον Χρηστάκη. Ξέρετε αυτόν που εμφάνισε τάσεις αυτοκτονίας στο τελευταίο ανασχηματισμό του καταλληλότερου και παρέμεινε να ΚΟΣΜεί τον κυβερνητικό θίασο μέχρι τις τελευταίες παραστάσεις του!
- Ο Μισέλ ή Μάικλ Αμερικανιστί, ΧΡΥΣΟ παιδί, μόνο που μπερδεύτηκε το ‘96 και έτρωγε 2 φορές κάθε βράδυ, μια στη γιάφκα του Άκη και μια στου Κώστα. Ο καταφερτζής φαρμακοτρίφτης Τεό τον έπεισε ότι το μέλλον του είναι πιο λαμπρό στην εκσυγχρονιστική τραπεζαρία.
- Ο Γιώργος ο ταχυδρόμος. Ένα γράμμα του εμπιστεύτηκε ο Άκης να πάει στον Κώστα και δεν ξαναγύρισε. Παράπλευρη απώλεια της ομάδας. Και φυσικά υπήρξαν ο Σούλης, ο Βασίλης, ο Γιώργος ο Ηπειρώτης, οι Αγροτοσυνεταιριστές , οι εργατοσυνδικαλιστές, κάποιοι συνδικαλιστές της ΑΔΕΔΥ, ένα ολόκληρο σύστημα εξουσίας. Και δίπλα σε όλους αυτούς οι σύμμαχοι με καθοριστική συμβολή στις κρίσιμες μάχες του Άκη.
- Πέτρος ο διαχρονικός. Βλοσυρός, μυστηριώδης ΛΑΜΠΡυνε με την παρουσία του όλο το ταξίδι από την αρχή του ΠΑΣΟΚ. Σε όλα μέσα με αόρατο στίγμα. Έχει τη Χάρη, ΠΑΜΠόνηρος ων να επενδύει τις γνώσεις του και τις δεξιότητές του και σήμερα.
- Χρήστος ο Ευρωπαίος. Ευγενής με αριστοκρατική συμπεριφορά στις κυρίες (αξέχαστο το χειροφίλημα), πιστός στις αριστερές του ευαισθησίες προσπαθεί να αλώσει το σύστημα απ’ τα μέσα, αν και δείχνει ελαφρώς σε φάση σύγχυσης μεταξύ βαρβαρότητας και σοσιαλισμού.
- Μιχαήλ ο Αλληλέγγυος. Πρωτοπόρος μαχητής σήμερα του νέου σοσιαλιστικού δόγματος: χιλιάδες συνταξιούχοι στο χώμα για των ολίγων την κονόμα.
Και τόσοι ακόμη…
Σας θύμισα κάτι ξεχασιάρηδες σύντροφοι; Ε ατιμούτσικα!
Fataltarantoula / opinionpost.gr