Ο νόμος προστατεύει και απαγορεύει τη δημοσιοποίηση των ευαίσθητων προσωπιών δεδομένων, όπως μεταξύ άλλων και εκείνων που αφορούν την υγεία και την προσωπικότητα του ατόμου.
Δημοσιοποίηση επιτρέπεται μόνο από την εισαγγελική αρχή, η οποία ενεργεί στο πλαίσιο της απονομής δικαιοσύνης ή για την εξυπηρέτηση των αναγκών της λειτουργίας με σκοπό τη βεβαίωση εγκλημάτων, που τιμωρούνται ως κακουργήματα ή πλημμελήματα και ιδίως εγκλημάτων κατά της ζωής. Σε κάθε άλλη περίπτωση απαιτείται η προηγούμενη άδεια από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων.
Η επίκληση της γενικής αρχής της προστασίας του κοινωνικού συνόλου, όπως..επισημαίνει η ΕΣΗΕΑ, δεν δικαιολογεί τη σκοπιμότητα της εισαγγελικής εντολής για τη δημοσιοποίηση χωρίς άδεια της Αρχής ιατρικών δεδομένων αφ’ εαυτών απορρήτων.
Είναι φανερό ότι η χρονική στιγμή και ο τρόπος, που επιλέχθηκαν για την προβολή ενός πράγματι χρόνιου κοινωνικού προβλήματος και τη διαπόμπευση των γυναικών αυτών, απλώς, προσπαθεί να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και κάθε άλλο παρά εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και συμβάλλει στην προστασία του κοινωνικού συνόλου.
Εάν δεν ήταν υποκριτική η επίκληση της προστασίας της δημόσιας υγείας θα έπρεπε να υπάρξει δημοσιοποίηση και των στοιχείων όλων όσων διαπιστώθηκε ότι κατέστησαν οροθετικοί από την επαφή με τα συγκεκριμένα άτομα. Και τούτο διότι ο κίνδυνος για τη δημόσια υγεία είναι ο ίδιος ανεξάρτητα από το φύλο, την εθνικότητα ή τη κοινωνική τάξη του πάσχοντος.