Επίσης στο 7ο τεύχος του περιοδικού ΜΟΝΟ που κυκλοφορεί σε περίπτερα, κέντρα Τύπου και επιλεγμένα βιβλιοπωλεία, σε όλη τη χώρα:
■ Οι φαμίλιες της εξουσίας, της Βασιλική Σιούτη
Την ώρα που η ελληνική κοινωνία πλήττεται βάναυσα και η χώρα βουλιάζει κάθε μέρα όλο και πιο πολύ, κύριο μέλημα των δύο κομμάτων που κυβερνούν τα τελευταία σαράντα χρόνια τη χώρα, είναι η διαιώνιση της εξουσίας τους και η συνέχιση της ίδιας πολιτικής.
■ ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Siemens, Shell, προμήθειες, Ολυμπιάδα και γερά… βιογραφικά, του Τάσου Τσακίρογλου
Στοιχεία που φέρνει στο φως το ΜΟΝΟ δείχνουν εύγλωττα τις πονηρές διαδρομές και εναλλαγές..
ανθρώπων σε κρίσιμου επαγγελματικούς ρόλους με φόντο τη χρυσή Ολυμπιάδα του 2004 που άνοιξε την όρεξη στα επιχειρηματικά συμφέροντα να αφαιμάξουν τον δημόσιο πλούτο.
■ Η μπαρουταποθήκη των ελληνικών ομολόγων, του Χρήστου Ιωάννου
Τι μας διδάσκει η ιστορία της επένδυσης των διαθεσίμων των ασφαλιστικών ταμείων τα οποία, αφού χρησιμοποιήθηκαν για να μειωθεί η μαύρη τρύπα του ελλείμματος, μετατράπηκαν σε βόμβα που έσκασε και εκτίναξε συντάξεις και όχι μόνο…
■ Ο… Καμμένος κ. Σαμαράς, του Γρηγόρη Ρουμπάνη
Ο Πάνος Καμμένος προβάλλει ήδη ως κυρίαρχος του μετεκλογικού σκηνικού στο χώρο της παραδοσιακής Δεξιάς. Μια ανάλυση όμως του προγράμματός του αποδεικνύει πως παρά την αντιμνημονιακή ρητορεία του, οραματίζεται ένα σκληρό περιχαρακωμένο και αυταρχικό κράτος.
■ ΑΠΟΨΕΙΣ: Η χίμαιρα της ενωμένης Αριστεράς, του Τάσου Παππά
Περνώντας οικογενειακά το προεκλογικό Πάσχα, του Shraosha
■ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ: Κάλπη υψηλού ευρωπαϊκού ρίσκου / Όταν η τρόικα κατεβαίνει στις εκλογές, του Γιάννη Κιμπουρόπουλου
Η Αριστερά μετά την φουσκοδεντριά, του Κώστα Καραβίδα
■ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Στάθης Κουβελάκης – «Αυτό που φοβάται η Αριστερά είναι τον ίδιο της τον εαυτό», στη Βασιλική Σιούτη
Ο καθηγητής πολιτικής φιλοσοφίας στο King’s College του Λονδίνου δίνει την δική του εκτίμηση για τις επερχόμενες εκλογές και μιλά για τις προοπτικές συνεργασίας στο χώρο της Αριστεράς. «Οι πιο κρίσιμες αναμετρήσεις είναι μπροστά μας. Η ελληνική κοινωνία δεν έχει βιώσει ακόμα το πιο σκληρό και ακραίο σημείο αυτής της κρίσης».
■ ΔΗΜΑΡ: Λευκή πετσέτα, του Γρηγόρη Ρουμπάνη
■ Οι Αριθμοί Μιλούν – Ενδεχόμενο μετανάστευσης στο εξωτερικό για εργασία Τα στοιχεία δημοσκόπησης της VPRC που παρουσιάζει αποκλειστικά το ΜΟΝΟ δείχνουν πως με το ένα πόδι εκτός Ελλάδας βρίσκονται τέσσερις στους δέκα συμπολίτες μας, αναζητώντας διέξοδο από τα προβλήματα της οικονομικής κρίσης, αλλά και ένα παράθυρο σε ένα περισσότερο φωτεινό μέλλον
Κι ακόμα:
■ Πυροβολώντας τους νεκρούς / Η αυτοκτονία του κυρίαρχου λόγου , του Σπύρου Παπαδόπουλου (το Βυτίο)
■ Γαλλικές εκλογές / Το φαινόμενο Μελανσόν και η ελληνική Αριστερά, του Γιάννη Μπαμπούλια
■ Ας μιλήσουμε για εθνικοποιήσεις / Το παράδειγμα της Αργεντινής, του Χρήστου Ιωάννου
■ Αυτόκλητοι πολιτοφύλακες / Φασισμός ενδεδυμένος σε χρώμα χακί, έρευνα της Ντίνας Καράτζιου
Από τη στελέχωση ταγμάτων εθνοφυλακής σε μη παραμεθόριες περιοχές μέχρι τη δημιουργία αυτόκλητων πολιτοφυλακών, η στρατιωτικοποίηση της ελληνικής κοινωνίας αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά. Η ακυβέρνητη Πολιτεία μοιάζει να κλείνει το μάτι στο παρακράτος, όμως η μπότα που διάλεξε βγήκε μεγάλο νούμερο.
■ Ο απείθαρχος κύριος Ai Weiei, της Βίκυς Στρατάκη
Με αφορμή την έκθεση Interlacing στο Jeu de Paume, η Βίκυ Στρατάκη ταξιδεύει στο Παρίσι και σκιαγραφεί το πορτρέτο του διάσημου κινέζου καλλιτέχνη που παραμένει στο στόχαστρο των αρχών της χώρας του. «Δεν με νοιάζει αν είμαι καλλιτέχνης η όχι αρκεί να έρχομαι σε επαφή με τους ανθρώπους. Δε θέλω να κάνω άλλο έργο τέχνης. Συγχωρήστε με αλλά δεν με νοιάζει».
■ Οι πλατείες είναι ακόμα γεμάτες / Λαϊκές συνελεύσεις, ένα χρόνο μετά, ρεπορτάζ της Μαρίας Μπακοπούλου
■ Γεννημένες στις πλατείες της χώρας από την ανάγκη των πολιτών να εκφραστούν ενάντια στο Μνημόνιο, οι Λαϊκές Συνελεύσεις δίνουν στην καθημερινότητα της κρίσης κάποιο από το χαμένο νόημα της αλληλεγγύης.
■ Που κρύφτηκε η απεργία διαρκείας; του Νεκτάριου Λαμπρόπουλου Δύο χρόνια τώρα, μια κοινωνία που έχει φθάσει στο χείλος του γκρεμού αναζητεί τρόπους να δηλώσει πως δεν της αξίζει αυτό που περνά και πως, όντως, ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός.
■ Στο μυαλό ενός αγανακτισμένου, απόσπασμα από το βιβλίο «Ανώνυμοι χρεοκοπημένοι» του Χριστόφορου Κάσδαγλη
■ Γελοιογραφία, του Χρήστου Τολιάδη
Και όπως πάντα οι στήλες:
■ ΜΟΝΟ…ΚΟΜΜΑΤΑ, γράφει ο δολερός
■ Γράμματα στην κόρη μου – Ψυχοπαθείς επιτυχείς, του ΚΙΜΠΙ
■ Ανάλυσε το – Οι μικροί «Μεγάλοι Πέτροι» / Διαφωτισμός και κληρονόμοι, του Τάσου Τσακίρογλου ■ Τα του Ιωάννου – Το κίνημα «Δεν πληρώνω» των τραπεζιτών, του Χρήστου Ιωάννου
■ Δικαιοσύνη – Δημοκρατία και ελευθερία του Τύπου / Ο δημοσιογράφος ως εχθρός, από τον Τάσο Πετρόπουλο
■ Ο γύρος του κόσμου / Τα σημαντικότερα διεθνή νέα του δεκαπενθημέρου, επιμέλεια: Αδάμ Γιαννίκος
■ Β-612 / Η αυτοκτονία της Ευρώπης, του Αδάμ Γιαννίκου
■ Άνθρωποι που ξέρω – Μπαϊράμ Καρά, 34, καθηγητής τουρκικής γλώσσας, από τη Μαρία Μπακοπούλου
■ ΨΗΦΙΑ – Social, Local, Mobile / Η νέα γενιά των εφαρμογών, απο τον Μιχάλη Καλαμαρά (eAnagnostis) ■ HUMBA!: 1 2 Χ στις κάλπες / «Το ΠΡΟ-ΠΟ των εκλογών»
■ ΜΟΥΣΙΚΗ: Η άσφαιρη στρατευμένη μουσική / Μια τόσο ηχηρή απουσία, από τον Μάρκο Φράγκο
■ ΣΙΝΕΜΑ: 310 Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κωνσταντινούπολης / Η πολιτική σε πρώτο πλάνο, του Λευτέρη Αδαμίδη
■ ΘΕΑΤΡΟ: Γυάλινος κόσμος/ Επαναδιαπραγμάτευση με το παρελθόν, από την Ειρήνη Μουντράκη
■ ΒΙΒΛΙΑ: Λογοτεχνικοί εκ-λογισμοί του Καλβίνο και του Σαραμάγκου, του Κώστα Καραβίδα ■ ΜΟΝΟΚΟΝΤΥΛΙΕΣ, σφηνάκια πολιτισμού από τον Κώνειο ■ STILL LIFE, από τον Γιώργο Στρούζα ■ ΜΟΝΟΛΕΞΟ, απο το Αδάμ Γιαννίκο Υ.Γ. Η Άνοιξη μάς βρίσκει με διάθεση ανανέωσης, όπως θα διαπιστώσετε. Από το επόμενο τεύχος, το ΜΟΝΟ θα κυκλοφορεί κάθε δεύτερη Παρασκευή. Επόμενο, λοιπόν, ραντεβού στα περίπτερα στις 11 Μαΐου.
