Του Πάνου Σώκου"Δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι να απαντήσουμε στα τέσσερα αιτήματα που έθεσε η συνέλευση...." Αυτή ήταν επί της ουσιας η απάντηση της εκδότριας της εφημερίδας σε επικοινωνία την Τρίτη με αφορμή την λήξη του χρονοδιαγράμματος (τέλος Ιανουαρίου) εντός το οποίου η συνέλευση των εργαζομένων ζητούσε σαφείς απαντήσεις στις προυποθέσεις, που είχε θέσει με το ψήφισμά (18 Ιανουαρίου), προκειμένου να συνεχισθεί ο διάλογος. Αυτές οι προυποθέσεις στηρίζονταν σε δικές της υποσχέσεις (τις είχε διατυπώσει κατά την διάρκεια δυο συναντήσεων με τους εκπροσώπους - μέλη της εργασιακής και επίσης τις αναφέρει και στην επιστολή της).
Αυτό σημαινει οτι:
-Δεν μας δίνει μισθό ούτε εξοφλεί τους συναδέλφoυς της ένθεσης.
-Δεν μας δίνει γραπτή και νομικά ασφαλή δέσμευση οτι θα εξαιρεσει δεδουλευμένα και αποζημιωσεις από το αρθρο 99 ( απο το "κουρεμα"). Επιμένει ότι η γνωστη της δήλωση οτι δεν θέτει σε αμφισβήτηση οσα δικαιούμαστε ειναι αρκετή , παρα το γεγονος οτι..
η συνέλευση έχει κρίνει κατ΄επανάληψη, οτι εκείνη η δήλωσή της δεν είναι ικανοποιητική και είναι αόριστη.
-Δεν μας γνωστοποιεί σχέδιο - πρόταση εξόφλησης των δεδουλευμενων μας.
-Δεν μας γνωστοποιεί το σχεδιο αναδιάρθρωσης της Χ.Κ Τεγοπουλος.
-Δεν δεσμεύεται για καταβολη της μισθοδοσίας στις προβλεπομενες ημερομηνίες.
O διάλογος είναι σαν το ταγκό. Χρειάζεται δύο και συγχρονισμένα βήματα . Επομένως για να γίνει διάλογος θα πρέπει η εκδότρια να δώσει απαντήσεις σε αυτά τα αιτήματα. Ομως από την στιγμή που συνεχίζει, να μην μας απαντά, παρότι πλησιάζει η ημερομηνία συζήτησης της αίτησής για το άρθρο 99 τι διάλογο να κάνουμε και με ποιό περιεχόμενο;
Να κάνουμε διάλογο γι' όσα πιθανόν θα ήθελε η ίδια, δηλαδή για το πόσοι και ποιοι θα φύγουν; Μα για μας προέχει να γίνει το πρώτο βήμα. Εμείς το κάναμε, αυτή όχι...
Καταλαβαίνω όλους τους συναδέλφους, που θεωρούν οτι χάνεται χρόνος, ομως δεν θελω να πιστέψω ότι οι συνάδελφοι που έχουν αυτή την άποψη θελουν να γυρίσουμε πίσω στην δουλειά χωρις κανεναν χειροπιαστό αποτέλεσμα, απλήρωτοι και εξαθλιωμένοι και ταπεινωμένοι.
Όλοι έχουμε υπερβεί τον εαυτό μας, όλοι έχουμε ανάγκες επιβίωσης, κανείς δεν έχει την πολυτέλεια, να μην δουλεύει αλλά και κανείς δεν έχει την πολυτέλεια να δουλεύει χωρίς να πληρώνεται. Όλοι έχουμε οικονομική, οικογενειακή, επαγγελματική, προσωπική ψυχολογική πίεση άνευ προηγουμένου.
Σε αυτούς τους έξι μήνες άλλοι δεν άντεξαν, έφυγαν και αναζήτησαν ή αναζητούν αλλού δουλειά. Άλλοι αντέχουν λίγο ακόμα, άλλοι περισσότερο. Οι ανάγκες της επιβίωσης καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την στάση, την αντοχή και τις επιλογές του καθενός. Εξάλλου σε αυτά ποντάρει, όπως φαίνεται και η διοίκηση της Χ. Κ Τεγόπουλος....
Κατανοώ κι εκείνους που λένε ότι χάνουμε ασφαλιστικές εισφορές και δεν εγγράφουμε (απλήρωτα) μεροκάματα κι εκείνους, που λένε ότι είμαστε εγκλωβισμένοι και όμηροι. Ναι κατά μία έννοια αυτό συμβαίνει... Όμως ποιές λύσεις έχουμε; Και σε τελική ανάλυση καλό θα είναι όποιος συνάδελφος έχει κάποια πρόταση για το τι μπορούμε να κάνουμε στο μέλλον, ας την καταθέσει στη συνέλευση να την συζητήσουμε.
Για την ώρα επιλέξαμε ως επόμενο βήμα την έκδοση του απεργιακού φύλλου. Θα είναι μία πλήρης εφημερίδα, με στόχο να εκδίδεται τακτικά όσο διαρκεί η απεργία . Δεν θα μας λύσει το οικονομικό προβλημα. Θα μας επανασυνδέσει ομως με τους αναγνώστες μας, που μας περιμένουν -και να είμαστε βέβαιοι οτι μας περιμενουν - και θα μας δώσει την δυνατότητα να πιεσουμε ακομα πιο πολυ για την ικανοποίηση των αιτημάτων μας. Να πιεσουμε και με εναν γνήσια δημοσιογραφικο τροπο. Να μην υποτιμήσουμε το εγχειρημα. Ειναι κορυφαία στιγμη για τον αγωνα μας και ο κάθε συνάδελφος εργαζόμενος θα πρέπει να το στηρίξει με κάθε τρόπο. Θεωρω οτι είναι μια δημιουργική αντιδραση - κίνηση. Καλός ο ακτιβισμος ως αντιδραση και διαμαρτυρία καλυτερη ομως η δημιουργικη αντίδραση.
Παράλληλα θα εξαντληθούν και οι όποιες άλλες νομικές ενέργειες, θα μας διασφαλίσουν με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο όσα δικαιούμαστε χωρίς να χάσουμε περισσότερα.
Συνάδελφοι ο αγωνας μας δεν ειναι εσωστρεφης. Και η προσπαθεια για το απεργιακό φυλλο και ολες οι εκδηλωσεις που καναμε (οπως π,χ η συναυλια ) είναι εξωστρεφείς ενεργειες, που εχουν στοχο να μας συνδέσουν με τους αλλους εργαζόμενους που εχουν τα ιδια η παρομοια με μας προβληματα αλλά και με την κοινωνία. Ακομα και οι κινήσεις αλληλεγγύης, αλληλοβοηθειας και αλληλουποστηριξης ειναι εξωστρεφείς κινησεις, τις οποιες ενας μεγαλος αριθμος συναδελφων τις εχει ανάγκη μετά απο εξι μηνες χωρίς χρηματα.
Την εφημερίδα δεν την κλεινει μια απεργία όσο μεγάλη κι αν ειναι. Την εφημερίδα δε την κλείνουν οι εργαζόμενοι που διεκδικούν τα στοιχειωδη. Την εφημερίδα την αφήνει σε αυτή την κατάσταση η ίδια η διοικηση κι αυτο ας το καταλαβουμε. Καμία ενοχή δεν πρεπει να νιώθουμε για την παρατεταμένη απεργία (η για την επίσχεση εργασίας όσοι έχουν επιλέξει αυτή την μορφή) όσο κι αν μας πονάει εμας τους εργαζομενους περισσοτερο απο τον καθενα, το γεγονός οτι η εφημερίδα ΜΑΣ δεν ειναι στο περιπτερο, δεν δινει τη μαχη της ενημερωσης σε αυτές τις δυσκολες μνημονιακες εποχες. Ο απεργιακός μας αγωνας μας ειναι αγώνας ενάντια στην απληρωτη εργασια , ειναι αγωνας για την διαφυλαξη της ιστορίας της εφημερίδας γιατι η Ελευθεροτυπια δεν μπορει να βγαίνει απο πεινασμενους και εξαθλιωμένους και συμβιβασμενους με τα ελάχιστα συντάκτες.
Συνάδελφοι πόσο πειστικός μπορεί να είναι ενας συντακτης οταν γραφει κατα της ληστρικής επιδρομης, της τροικας και της συγκυβερνησης των τριων, στους μισθούς και στις συνταξεις, και την ιδια στιγμή ο ιδιος συμβιβαζεται να δουλευει απλήρωτος η αμειβομενος με ψιχουλα; Δεν δουλεύουμε απο χομπι κι ουτε το επάγγελμα μας είναι ένας ρόλος, που τον παίζουμε για όση ωρα απαιτει να γράψουμε ενα αρθρο... Η πιστεύουμε οσα γράφουμε και τα κάνουμε πραξη με την προσωπική μας σταση και τον αγωνα μας η δεν τα πιστεύουμε οπότε.....
ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ
1. Σε συνέλευση - εργασίας για την προετοιμασία του απεργιακού φύλλου καλούνται οι συντάκτες την Παρασκευή στη μία το μεσημέρι..
2. Ολοι οι εργαζόμενοι στην Χ.Κ Τεγόπουλος και στην Φωτοεκδοτική καλούνται σε συνέλευση την Δευτέρα στις δυο το μεσημέρι.
-ekprosoposeleftherotypias
