- Ο πάλαι ποτέ ισχυρός άνδρας της ΙΜΑΚΟ ζει «σε καθεστώς κλινικής κατάθλιψης επί 12 μήνες» και η μόνη δουλειά που έχει πλέον «είναι αυτή της τηλεόρασης»…- «Εγώ φαλήρισα προσωπικά. Δεν μου ανήκει τίποτα από αυτά που έχτισα έπειτα από 32 χρόνια δουλειάς. Ούτε σπίτια (ναι, μου τα παίρνουν), ούτε χρήματα» εξομολογείται σε επιστολή του
«Πάτησα σχεδόν τα 60 αλλά επιμένω: Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή. Θα τα ξαναπούμε...». Με αυτό το υστερόγραφο τελειώνει η επιστολή-εξομολόγηση των 2.000 και πλέον λέξεων, του χαλκέντερου Πέτρου Κωστόπουλου όπου κάνει απολογισμό των πεπραγμένων του στην ΙΜΑΚΟ με έντονη διάθεση αυτοκριτικής («είμαι μαλάκας» κλπ.), πράγμα σύνηθες το τελευταίο διάστημα για τον πρώην ισχυρό άνδρα του χώρου των περιοδικών εκδόσεων. Είχε προηγηθεί η εξομολόγηση της Τζένης Μπαλατσινού (μέσα από ένα βαθύ αυτοαναφορικό ποστ).
Σταχυολογούμε από το κείμενο απολογισμού και αυτοκριτικής του Κωστόπουλου σχετικά με την αποτυχία του να κρατήσει ζωντανή την ΙΜΑΚΟ (τα συμπεράσματα δικά σας):
(…) Επί τέσσερα συναπτά έτη προσπάθησα με όλους τους τρόπους να κρατήσω ζωντανό το μαγαζί. Στην προσπάθεια μου αυτή επένδυσα ό,τι είχα και δεν είχα σε κινητό ή ρευστό στην εταιρεία. Τη γέννησα και ο θάνατός της σήμερα ισοδυναμεί με το θάνατο ενός παιδιού μου. Με..το θάνατο του μέλλοντός μου.
(…) Είμαι περήφανος (και σίγουρα αρκετά μαλάκας) που ποτέ δεν πήρα παρά πενταροδεκάρες από τις κρατικές διαφημίσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ όπως όλος ο περιοδικός τύπος και όλα τα μουσικά ραδιόφωνα.
(…) Θαυμάζω τους συναδέρφους και ανταγωνιστές μου που κρατιούνται ακόμα ζωντανοί, αλλά είμαι περίεργος να δω για πόσο θα αντέξουν τελικά.
(…) Ουδείς φυσικά ασχολήθηκε με αυτούς που μας εβαλαν τα φέσια γιατί προφανώς τα ονόματά τους δεν πουλούσαν στον Τύπο. Έτσι γίνεται πάντα. Ο γνωστός μαλάκας την πληρώνει. Οι ανώνυμοι αναφέρονται ως οι «καημένοι» που τους έπληξε η κρίση.
(…) Με τρώει το χέρι μου, αλλά δεν θα γράψω για το ποιοι έχουν Porsche και τις κυκλοφορούν.
(…) Δηλώνω σε οποιοδήποτε τσογλάνι ισχυρίζεται ότι έχω λογαριασμούς στο εξωτερικό να το ψάξει, να το καταγγείλει και να το αναφέρει. Θα τον βοηθήσω να βρει την αλήθεια. Κουράστηκα να ακούω ψέματα και ασυναρτησίες.
(…) Εγώ φαλήρισα προσωπικά. Δεν μου ανήκει τίποτα από αυτά που έχτισα έπειτα από 32 χρόνια δουλειάς. Ούτε σπίτια (ναι, μου τα παίρνουν), ούτε χρήματα. Δεν ψάχνω για κατανόηση γιατί ο Τύπος στην Ελλάδα έχει καταλήξει να είναι ανθρωποφαγικός.
(…) Λένε συνήθως ότι δεν έχει σημασία αν πέσεις, σημασία έχει να μπορείς να ξανασηκωθείς. Ξέρω ότι αυτή είναι μια ωραία φράση, αλλά κομματάκι δύσκολη στην εφαρμογή της, ιδιαίτερα όταν ζεις σε καθεστώς κλινικής κατάθλιψης επί 12 μήνες.
(…) Πλέον η μόνη δουλειά που έχω είναι αυτή της τηλεόρασης. Πριν βγω στον αέρα εδώ και 11 μήνες χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο μέσα στο καμαρίνι και μετά βγαίνω έξω χαζογελώντας. Βλέπω μάλιστα ότι θέλουν να μου κόψουν και αυτή τη δουλειά, το μοναδικό πλέον εισόδημα για την οικογένεια και τα παιδιά μου.
(…) Για τον μαλάκα που έγραφε ότι έχω Bentley (σιγά μην έχω και ιδιωτικό αεροπλάνο), τι να πω... Ας έρθει να του τη χαρίσω.
- Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο της επιστολής του Κωστόπουλου στο protothema.gr