(...)«Ποτέ ο Σταύρος Ψυχάρης δεν τα βάζει… με τελειωμένους», μας είπε κάποιος που μπορεί να θυμάται τον 67χρονο ακριβώς από το… 1967! Από την αφετηρία της Επταετίας, στην οποία έγραψε τη δική του ιστορία ως κοινοβουλευτικός συντάκτης. Πρώτα στο Έθνος και μετά στο Βήμα (1968). Γιατί λοιπόν έσπασε τον προσωπικό του κώδικα; Γιατί απάντησε ο ίδιος στον Γιώργο Παπανδρέου; Και σε τελική ανάλυση, γιατί ασχολείται με τον Παπανδρέου; Με ένα χαρτί που κάηκε (αφού πρώτα λαμπάδιασε ένα ολόκληρο έθνος);Αυτές είναι ερωτήσεις που ψάχνουν απάντηση τις τελευταίες ημέρες στα «στέκια». Γύρω από το Βυζάντιο του ΔΟΛ. Ή, χαμηλόφωνα φυσικά, και μέσα στον ΔΟΛ. Για τον οποίο, με την ευκαιρία, οι κακές γλώσσες λένε ότι απέχει ένα-δυο μήνες από το να υποκύψει ως η επόμενη… Ελευθεροτυπία. Φτάνει το τέλος; Δείχνει η κίνησή του ότι δεν υπάρχει πλέον το περιθώριο για εκείνους τους «αόρατους ελιγμούς» που έδωσαν μυθικές διαστάσεις στις ικανότητες του Σταύρου Ψυχάρη; Τελείωσαν οι άσοι που αναπαύονταν στο μανίκι; Ή για μία ακόμη φορά, πριν το καταλάβει οποιοσδήποτε, ο «καταφερτζής» θα έχει αλλάξει τράπουλα;..Ου μην και τραπέζι(...)
Περισσότερα στο άρθρο του Λ. Χαραλαμπόπουλου στο UNFOLLOW#2 που κυκλοφορεί στα περίπτερα.
