Προς τι οι απεργίες σε ένα μαγαζί που «δεν βγαίνει» και είναι «θύμα του τραπεζιτικού και πολιτικού κατεστημένου»;«(…)Aυτή τη στιγμή η «Ε» δεν χρωστάει πουθενά αλλού, εκτός από τους 850 εργαζόμενούς της. Η εφημερίδα αναζητά δάνειο για να «να περάσει στη νέα εποχή»: αυτό πρακτικά σημαίνει να απολύσει… δια της συναινέσεως τουλάχιστον 400 εργαζόμενους άμα τη λήψει του δανείου».
Αυτά γράφει στην εφημερίδα Ο δρόμος της Αριστεράς η Ντίνα Δασκαλοπούλου, μέλος της εργασιακής επιτροπής στην Ελευθεροτυπία, και αναφερόμενη στις απεργιακές κινητοποιήσεις ξεκαθαρίζει:
(…)Στην Ελευθεροτυπία μέσα σε αυτούς τους 4 μήνες κάναμε μια 24ωρη, μια 48ωρη και τώρα μια 3ήμερη απεργία διεκδικώντας το αυτονόητο: τα δεδουλευμένα μας. Μας ρωτούν πολλοί γιατί μια απεργία σε ένα μαγαζί που "δεν βγαίνει, δεν έχει να μας δώσει" κι είναι "θύμα το ίδιο του τραπεζιτικού και πολιτικού κατεστημένου ". Κάποιοι μας παροτρύνουν να κάνουμε πορείες έξω από τις τράπεζες και τα υπουργεία. Η ερώτηση αυτή αγνοεί ότι..η «Ε» υπήρξε για πολλά χρόνια ένα μαγαζί εξαιρετικά κερδοφόρο. Το γεγονός ότι έχει βρεθεί στο έλεος των τραπεζών από λάθη και παραλείψεις της διοίκησής της είναι απολύτως δική της ευθύνη.
Εμείς είμαστε εργαζόμενοι, προσφέρουμε με συνέπεια τη δουλειά μας και αρνούμαστε να λειτουργήσουμε ως εταιρικός στρατός ή μοχλός πίεσης της εργοδότριάς μας. Πολλοί αναγνώστες μας γράφουν και τηλεφωνούν καθημερινά στην εφημερίδα αγωνιώντας για την επιβίωσή της μιας και τη θεωρούν μια σοβαρή αντιπολιτευτική φωνή. Ούτε κι εκείνοι μερικές φορές μπορούν να καταλάβουν το νόημα της απεργίας μας. Δεν καταλαβαίνουν γιατί δεν ξέρουν ότι η αντιμνημονιακή εφημερίδα τους ετοιμάζεται να εφαρμόσει το αγριότερο μνημόνιο στο χώρο του Τύπου(…)
Διαβάστε εδώ ολόκληρο το άρθρο της Ντίνας Δασκαλοπούλου. Ισως να αποτελεί και μια απάντηση σε κάποιες αναφορές του σημερινού άρθρου του Δημήτρη Παπαθανασίου, στην Ελευθεροτυπία, για τον πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ
