Επιστρέφω...Θυμωμένος όσο ποτέ!
Με μία, όσο γίνεται, καθημερινή καταγραφή συμβάντων.
Ιστορικές οι στιγμές.
Παραμονή Πολυτεχνείου. Με μία φασιστική κυβέρνηση και πάλι στην εξουσία. 38 χρόνια μετά...
...
Στο μεταξύ...
...απλήρωτος από την Ελευθεροτυπία για τέταρτο μήνα!
Με τις αντοχές πέρα από κάθε όριο!
Προσπαθώντας να κρύψω την πραγματικότητα, τουλάχιστον από τα παιδιά μου.
Μην καταλάβουν την έκταση του τρόμου. Να μην πληγωθούν. Να μην τα φοβίσει η ζωή που έχουν μπροστά τους.
Θα τα καταφέρουμε!
Φτιάχνω χαμόγελα και τα φοράω...
...
Το πραγματικό μου πρόσωπο το έχω στο δρόμο. Με τα δόντια σφιγμένα. Τα πνευμόνια βαριά.
Προχωράμε σε έναν Γολγοθά που μας το χρέωσαν από καπρίτσιο! Κι από πίσω μας έχουν.. ξαμοληθεί σκυλιά με πανάκριβα, αριστεροτίμονα, Τζιπ, αγορασμένα με το αίμα μας...
Απορώ: Εχουν καταλάβει το τι θα τους συμβεί όταν ξεσπάσει η οργή μας;
Αν θα τους μείνει σταγόνα αίμα στις φλέβες τους;
...
Κι όμως!
ΟΛΑ αλλάζουν! Μέσα στα ερείπια...
naftilos
