ΦΗΜΕΣ ΓΙΑ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΜΕ ΕΜΠΛΟΚΗ (ΚΑΙ) ΤΟΥ Γ. ΤΑΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Πολλά γράφονται κι ακούγονται το τελευταίο διάστημα για την εφημερίδα «Απογευματινή» που έκλεισε στα χέρια του εργολάβου Κ. Ι. Σαραντόπουλου ο οποίος άφησε στο δρόμο 130 εργαζόμενους χωρίς καμμιά αποζημίωση και χρωστώντας τους μισθούς πολλών μηνών. Οι φήμες σχετίζονται αποκλειστικά με την απόπειρα επανέκδοσης της ιστορικής εφημερίδας.
Η ιστορία ξεκίνησε μετά την απόσυρση του Πάνου Σόμπολου από την συνδικαλιστική δράση, όταν άρχισαν οι διαρροές περί μελλοντικής εμπλοκής του πρώην προέδρου της ΕΣΗΕΑ σε προσπάθεια επανέκδοσης της Απογευματινής λόγω και των πολύ καλών σχέσεων του με τους εργαζόμενους της εφημερίδας.
Το τελευταίο διάστημα υπήρξαν φήμες και κάποιοι έγραψαν ότι γνωστός και φερέγγυος επιχειρηματίας αγόρασε τον ενεχυριασμένο τίτλο από την Εθνική Τράπεζα (πράγμα που δεν γίνεται) και αναζητά κόσμο (;) για να την επανδρώσει... Επίσης ακούστηκε οτι ο Νίκος Καραμανλής του Παρασκηνίου έχει ήδη καταρτίσει λίστες(!) με παλιούς εργαζόμενους της Απογευματινής και περιμένει το..πράσινο φως (από ποιόν;) για να προχωρήσει στην επανέκδοση του φύλλου.
Τα τελευταία 24ωρα ακούγεται μετ΄επιτάσεως και το όνομα του πρώην διευθυντή του ΑΠΕ και τέως διευθυντή της εφημερίδας «Καρφί» Γιώργου Ταμπακόπουλου. Οπως λέγεται ο Ταμπακόπουλος (που έχει περάσει στο παρελθόν και από την Φειδίου) ηγείται μιας προσπάθειας με στόχο την επανέκδοση του φύλλου με πολύ χαμηλό κόστος. Το πρόβλημα έχει κολλήσει (που αλλού) στη χρηματοδότηση της επανέκδοσης του φύλλου και κάποιοι διατηρούν τις αμφιβολίες τους για τη σοβαρότητα του εγχειρήματος και κρατούν πολύ μικρό καλάθι. Το πιθανότερο όπως λένε, είναι ο Ταμπακόπουλος να συνεχίσει την συνεργασία του (από το σημείο που την είχε αφήσει) με το συγκρότημα του Αλαφούζου.
Υ.Γ: Το μόνο σίγουρο είναι ότι πριν από λίγες ημέρες υπήρξε δικαστική απόφαση-κόλαφος για τον Σαραντόπουλο, σύμφωνα με την οποία απορρίφθηκε το σύνολο των ισχυρισμών της εταιρείας που είχε καταθέσει Δήλωση Παύσης Πληρωμών και Αίτηση Πτώχευσης. Το δικαστήριο έκρινε ότι «δεν συντρέχουν οι αντικειμενικές προϋποθέσεις κηρύξεως της εταιρείας σε πτώχευση, επιπρόσθετα δε αποδεικνύεται ότι η ένδικη αίτηση ασκήθηκε καταχρηστικά προς το σκοπό δόλιας αποφυγής των δεδουλευμένων» και ότι «πρέπει η αίτηση να απορριφθεί ως ουσία αβάσιμη».
