Ρεπορτάζ: Νικολίτσα Τρίγκα / Εθνος
Η οικονομική κρίση χτύπησε και την πόρτα των ιδιωτικών σχολείων, τα οποία έρχονται αντιμέτωπα με "λουκέτα" και μείωση στον αριθμό των μαθητών που φτάνει μέχρι και το 25%. Οι γονείς, και κυρίως αυτοί των μεσαίων οικονομικών στρωμάτων, αδυνατούν να ανταποκριθούν στα υψηλά δίδακτρα και προτιμούν να στείλουν φέτος τα παιδιά τους στα δημόσια σχολεία. Αυτήν τη στιγμή έχουν κλείσει 7 ιδιωτικά δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια σε όλη τη χώρα και θα κλείσουν και 20 νηπιαγωγεία. Το πρόβλημα θα φανεί όμως σε όλες του τις διαστάσεις αρχές Σεπτεμβρίου, λίγο πριν ανοίξουν τα σχολεία. Από τα πρώτα στοιχεία που υπάρχουν διαθέσιμα φαίνεται ότι:
-Στα γυμνάσια-λύκεια η μείωση ανέρχεται περίπου στο 25%.Ενδεικτικό της κατάστασης που διαμορφώθηκε είναι ότι με βάση τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας τα δύο τελευταία χρόνια (2009-2010 και 2010-2011) εγκατέλειψαν τα ιδιωτικά περί τους 4.000 μαθητές. Αν συνυπολογιστεί και..η χρονιά 2008-2009, οπότε άρχισε να εκδηλώνεται το φαινόμενο, ο αριθμός ανεβαίνει στους 17.276 μαθητές!
-Στα μεγάλα παραδοσιακά σχολεία η μείωση είναι κάτω από 10%.
-Στα δημοτικά η μείωση, με τα ίδια στοιχεία, φτάνει στο 10-12%.
-Μείωση ενδιαφέροντος παρατηρείται και στα σχολεία όπου υπήρχε μεγάλη λίστα αναμονής.
-Στα στοιχεία για τη μείωση των μαθητών που παρατίθενται δεν περιλαμβάνονται στοιχεία των μαθητών των σχολείων που έκλεισαν.
Οι εκπαιδευτικοί που εργάζονται στα ιδιωτικά σχολεία εκτιμούν ότι η κάμψη των εγγραφών στην ιδιωτική εκπαίδευση οφείλεται κυρίως στους εξής λόγους:
*Στην οικονομική κρίση η οποία έχει πλήξει τα μεσαία στρώματα (μισθωτούς, μικρομεσαίους επιχειρηματίες και αυτοαπασχολούμενους), που όμως είναι και οι κυριότεροι πελάτες των ιδιωτικών σχολείων. Προφανώς τα συγκεκριμένα νοικοκυριά θεώρησαν ότι το ιδιωτικό σχολείο καταναλώνει μεγάλο κομμάτι του οικονομικού τους προϋπολογισμού.Κατά των ιδιοκτητών των ιδιωτικών σχολείων στρέφεται και ο κ. Δημήτρης Σελέκος, γενικός γραμματέας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Β. Ελλάδας - ΙΕΛΒΕ, ο οποίος υπογραμμίζει στο "Εθνος": "Τους τελευταίους μήνες γίναμε μάρτυρες της επίμονης προσπάθειας του συνδέσμου των ιδιοκτητών ιδιωτικών σχολείων (ΣΙΕΙΕ) να αποκομίσουν οφέλη με επικοινωνιακούς χειρισμούς και μαγειρεμένα στοιχεία, διογκώνοντας το πρόβλημα καθυστέρησης καταβολής των διδάκτρων από γονείς και της μικρής μείωσης των εγγραφών.
*Στις μεγάλες αυξήσεις στα δίδακτρα. Οταν το 2004 απελευθερώθηκαν τα δίδακτρα για τις εισαγωγικές τάξεις των ιδιωτικών σχολείων, αυτά έφτασαν στα ύψη και παρατηρήθηκαν αυξήσεις συνολικά μέχρι και 200%. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα οι γονείς πλήρωναν και πληρώνουν σε ιδιωτικά σχολεία φύκια για μεταξωτές κορδέλες, αφού οι εκπαιδευτικές υπηρεσίες που προσφέρουν είναι κάτω του μετρίου.
Πιο συγκεκριμένα, με αφορμή τα παραπάνω, κάποια σχολεία που είτε προέκυψαν από φροντιστήρια είτε βλέπουν την ιδιωτική εκπαίδευση ως πεδίο κερδοσκοπίας, προβαίνουν σε παράνομες μειώσεις μισθών, προγράφουν απολύσεις έμπειρων εκπαιδευτικών για οικονομικούς και μόνο λόγους, απειλούν και τρομοκρατούν.]
Τέτοια σχολεία, ευτυχώς όχι πολλά, δεν μακροημερεύουν στην εκπαίδευση. Αντίθετα, σχολεία που αποτελούν πυρήνες μόρφωσης και πολιτισμού έχουν πολύ μικρή μείωση εγγραφών -από 4 έως 7%- και εξακολουθούν να συσπειρώνουν γύρω τους την εμπιστοσύνη γονέων και μαθητών".
Τι λένε οι εκπαιδευτικοί "Υπάρχουν ιδιωτικά δύο ταχυτήτων"
"Η ιδιωτική εκπαίδευση στην Ελλάδα δεν είναι ένα τοπίο ομοιόμορφο και ομοιογενές. Αντιθέτως, υπάρχουν σχολεία διαφορετικών 'ταχυτήτων' που έχουν επιδείξει διαφορετικές αντοχές στην οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα", τονίζει στο ΕΘΝΟΣ ο πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ, Μιχάλης Κουρουτός, και συνεχίζει:
Οπως προκύπτει από την επεξεργασία των στατιστικών στοιχείων η μείωση μαθητών που υφίστανται τα σχολεία είναι αντιστρόφως ανάλογη της ποιότητάς τους. Τα τελευταία χρόνια υπήρξε μερίδα ιδιωτικών σχολείων που, εκμεταλλευόμενη την απελευθέρωση των διδάκτρων την περίοδο 2005-09, προέβη σε παράλογες αυξήσεις από 60 έως και 200%. Τα σχολεία αυτά είναι κυρίως σχολεία που λειτουργούν με όρους ασύδοτης αγοράς, χωρίς σταθερό προσωπικό, με απουσία αρμονικού εκπαιδευτικού κλίματος, με παράνομο προσωπικό, ώστε οι ιδιοκτήτες να φοροδιαφεύγουν, με παροχές βιτρίνας κι όχι με παιδαγωγική δουλειά ουσίας. Αυτά τα σχολεία σήμερα βρίσκονται αντιμέτωπα με ραγδαία μείωση μαθητών και κάποια από αυτά απειλούνται ακόμη και με λουκέτο.
Καταλήγοντας ο κ. Κουρουτός υπογραμμίζει ότι "υπάρχουν, όμως, και ιδιωτικά σχολεία που υπηρετούν το δημόσιο και κοινωνικό αγαθό της παιδείας, που σέβονται τους εκπαιδευτικούς τους, που δίνουν προτεραιότητα στην ποιότητα και στην καινοτομία, που αποτελούν παιδαγωγική πρωτοπορία για τη χώρα. Τα σχολεία αυτά έχουν υποστεί πολύ λιγότερη ζημιά από ό,τι τα προαναφερθέντα σχολεία που λειτουργούν με λογικές super market. Κάποιοι σχολάρχες θεώρησαν πως μπορούν να μετατρέψουν την εκπαίδευση σε φθηνό προϊόν εύκολου πλουτισμού. Η κρίση τούς ξεγυμνώνει. Η κοινωνία γυρίζει την πλάτη της στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια που λειτουργούν με απαράδεκτα υψηλά δίδακτρα, με εκπαιδευτικούς που δεν έχουν ούτε τα ουσιαστικά ούτε τα τυπικά προσόντα για να σταθούν σε τάξη, με διευθύνσεις που αντιμετωπίζουν τους γονείς και τους μαθητές ως πελάτες.
