Μετ΄εμποδίων και σήμερα η διακίνηση του Τύπου

Θ. ΡΟΥΜΠΑΝΗΣ: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑ ΤΑ ΙΣΧΥΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΩΝ ΔΙΑΝΟΜΕΩΝ ΤΥΠΟΥ

Mετ΄εμποδίων και σήμερα η διακίνηση και διανομή των εφημερίδων στην Αθήνα και στον Πειραιά εξ αιτίας της διαμάχης που έχει ξεσπάσει μεταξύ εφημεριδοπωλών και πρακτορείων διανομής Τύπου σε όλη τη χώρα, λόγω της απελευθέρωσης του επαγγέλματος του εφημεριδοπώλη. Τα προβλήματα που προέκυψαν χθες προκάλεσαν την παρέμβαση της Εισαγγελίας που κίνησε τη διαδικασία του Αυτόφωρου και ο σκληρός πυρήνας των εφημεριδοπωλών βρίσκεται αντιμέτωπος με βαριές ποινές που προβλέπει η ισχύουσα νομοθεσία για όσους παρεμποδίζουν τη διακίνηση εφημερίδων. Θυμίζουμε ότι χθες υπήρξαν μπλόκα έξω από τα Πρακτορεία "Αργος" και "Ευρώπη" στο Κορωπί που εμπόδισαν αρχικά τα φορτηγά στη μεταφορά εφημερίδων - περιοδικών. Κατόπιν υπήρξαν και νέα μπλόκα που τελικά ματαίωσαν την παραλαβή των εφημερίδων από τα περίπτερα, τα καταστήματα ψιλικών ειδών και τα άλλα σημεία διακίνησης Τύπου.
Σχετικά με το άνοιγμα του επαγγέλματος των εφημεριδοπωλών, το παλαιό καθεστώς και τα μέχρι τώρα ισχύοντα στον κλάδο των διανομέων Τύπου Αθηνών-Πειραιώς, που «αποτελούν παγκόσμια πρωτοτυπία», γράφει ο Θοδωρής Ρουμπάνης στο Έθνος. Αναλυτικά:..

«Ευθεία προσβολή θεμελιωδών διατάξεων του Συντάγματος αποτελούν οι προκλητικές ενέργειες ομάδων εφημεριδοπωλών, που με τρόπο παράνομο παρεμπόδισαν χτες τη διακίνηση των έντυπων μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Νομικοί κύκλοι τονίζουν με έμφαση ότι παραβιάζεται το συνταγματικό άρθρο 14, που θωρακίζει την ελευθερία του Τύπου. Επισημαίνουν ότι δεν υπάρχει κανένα νομικό έρεισμα στις κινήσεις τους και ότι οι ποινικές συνέπειες μπορεί να είναι σοβαρές.
Ο Νόμος 3959/2011 για το άνοιγμα του επαγγέλματος των διανομέων Τύπου έρχεται να καταργήσει περιορισμούς που, ως επί το πλείστον, θεσπίστηκαν σε περιόδους δύσκολες έως και απαγορευτικές για τα δημοκρατικά δικαιώματα. Αφετηρία για τη διαμόρφωση αυτού του κατ΄ εξοχήν κλειστού επαγγέλματος αποτέλεσε Αναγκαστικός Νόμος του 1938, επί καθεστώτος 4ης Αυγούστου. Τα προνόμιά του καθιερώθηκαν βαθμιαία με Νομοθετικά Διατάγματα της εμφυλιοπολεμικής και μετεμφυλιοπολεμικής περιόδου, του 1947, 1949 και 1954. Είναι προφανείς οι λόγοι, καθώς οι τότε κυβερνήσεις ήθελαν να ελέγξουν τον Τύπο, ακόμα και στο σκέλος της διακίνησης.
Τα ισχύοντα στον κλάδο των διανομέων Τύπου Αθηνών-Πειραιώς αποτελούν παγκόσμια πρωτοτυπία. Πρόκειται για απασχολούμενους στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας, για τους οποίους:

• Η επιλογή δεν γίνεται από τον εργοδότη.
• Η αμοιβή δεν προσδιορίζεται από συλλογικές ή ατομικές συμφωνίες.
• Εχουν το προνόμιο να μην επιλέγονται με κανόνες αγοράς, όπως κάθε άλλος στο εκδοτικό κύκλωμα, αλλά με βάση μια αναχρονιστική νομική θωράκιση. Προαπαιτούμενο εξακολουθεί να θεωρείται η εγγραφή τους στο επαγγελματικό σωματείο, παρά τις περί του αντιθέτου αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Με ευθύνη του υπουργείου Οικονομικών οι διανομείς έχουν απαλλαγεί από μια σειρά φορολογικές υποχρεώσεις. Τέτοιες είναι:

• Η τήρηση φορολογικών βιβλίων.
• Η έκδοση στοιχείων διακίνησης.
• Η υποχρέωση υποβολής δηλώσεων ΦΠΑ.
• Η φορολογική υποχρέωση φτάνει να μειώνεται στο ελάχιστο για πολλούς. Το υπουργείο Οικονομικών τούς έχει παραχωρήσει τη δυνατότητα κατάτμησης του ετήσιου εισοδήματός τους από προμήθειες σε "συνεργαζόμενους εφημεριδοπώλες".

Η εκάστοτε πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών δεν θέλησε να λάβει υπόψη της το προφανές: οι περίπου 450 διανομείς Τύπου είναι σε πολλές περιπτώσεις επιχειρηματίες, με συνολικές αμοιβές που ξεπερνούν τα 30 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Το νέο νομικό πλαίσιο ήρθε να καταργήσει τους ξεπερασμένους περιορισμούς στην πρόσβαση και στην άσκηση του επαγγέλματος. Τώρα το επάγγελμα μπορεί να ασκήσει απρόσκοπτα φυσικό ή νομικό πρόσωπο χωρίς την αναγκαστική εγγραφή του στο Σωματείο. Τα Πρακτορεία έχουν τη δυνατότητα να αναλάβουν τα ίδια ή να αναθέσουν σε τρίτους συμβεβλημένους τη διανομή.
Πρακτορεία και εκδότες δημοσίευσαν στον Τύπο "Πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος". Κατέστησαν σαφή την προτίμησή τους στους έμπειρους συνεργάτες.
Μπροστά στην απειλή της διαγραφής, που επισείει η επαγγελματική τους ένωση, ελάχιστοι εφημεριδοπώλες προσέτρεξαν για την υπογραφή σύμβασης. Ομως μετά την απελευθέρωση του επαγγέλματος είναι αδιανόητο οι σχέσεις με τους εφημεριδοπώλες (στον βαθμό που αυτοί θα συνεχίσουν τη διανομή) να μην κωδικοποιηθούν με την κατάρτιση συμβάσεων.
Τα χτεσινά γεγονότα επιβεβαίωσαν ότι ένας σκληρός πυρήνας επιμένει να διατηρηθεί αυτό το απαρχαιωμένο, ασυμβίβαστο με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς, καθεστώς.»