Πολύ σωστά τα γράφει για άλλη μια φορά ο Χρήστος Ξανθάκης στα Μέσα & Media της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας. Ο λόγος για την εκπομπή «Escape» της ΕΤ1 που κοστίζει στους φορολογούμενους σχεδόν ένα εκατομμύριο ευρώ το δίμηνο και τη βλέπουν μόλις 30.000 τηλεθεατές.Το νέο τηλεπροϊόν για την τεχνολογία, γράφει ο Ξανθάκης, είναι αποστεωμένο ενώ οι παρουσιαστές και οι παρουσιάστριες εμφανίζονται χωρίς νεύρο, χωρίς ζόρι, χωρίς επιθετικότητα, χωρίς πάθος, χωρίς πόνο, λες και οι απονευρώσεις δεν σταμάτησαν στα δόντια αλλά κατέλαβαν σιγά σιγά το σύνολο των σωμάτων τους, απ' την κορφή ώς τα νύχια. Εξαιρείται φυσικά η ξανθιά Λάουρα (φωτογραφία), αλλά είναι τόσο εκτός τόπου και χρόνου μέσα στην αθωότητά της (για να μην πω τίποτε βαρύτερο...) που μάλλον αφαιρεί παρά προσθέτει...
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Χρήστου Ξανθάκη που τοποθετεί τα (τηλεοπτικά) πράγματα στην σωστή τους διάσταση:
Λυπούμαι που το λέω, αλλά το «Escape» επιβεβαιώνει τους χειρότερους φόβους των εσχατόγερων για τους πιτσιρικάδες.
Οτι δηλαδή οι είκοσι -και- κάτι και οι είκοσι -παρά- κάτι πρώτον δυσκολεύονται να εκφέρουν πολυσύλλαβες λέξεις, δεύτερον εκφράζονται αποκλειστικά και μόνο με Greeklish, τρίτον δεν πολυκαταλαβαίνουν τι συμβαίνει πέρα απ' την οθόνη του κομπιούτερ τους και τέταρτον άμα τους κόψεις το ρεύμα, τους κρύψεις την μπαταρία, τους τσουρουφλίσεις το Wi Fi, τους διακόψεις τέλος πάντων την πρόσβαση στα τεχνολογικά αγαθά και στα γκάτζετ, παθαίνουν βραχυκύκλωμα και ξεχνούν αυτοστιγμεί έως και το όνομά τους.
Εξηγούμαι και τα βάζω σε μια σειρά. Η σειρά προβάλλεται καθημερινά στις 5 το απόγευμα από την ΕΤ1, με παρουσιαστές τους Ηλία Παπαχαραλάμπους, Λάουρα Νάργιες, Κώστα Βλαχάκη και Ανδρονίκη Κολοβού. Σύμφωνα με το δελτίο τύπου: «Παρουσιάζει τη διαδικτυακή και τεχνολογική επικαιρότητα με ρυθμούς εξίσου γρήγορους με τους ρυθμούς της σύγχρονης καθημερινότητας. Μοντέρνα θεματολογία, επικαιρότητα, φρέσκα ρεπορτάζ και καλεσμένοι με άποψη. Internet, τεχνολογικές εξελίξεις, gadgets, video games, μουσική, συνεντεύξεις, ρεπορτάζ αλλά και συμβουλές για καλή ζωή, διασκέδαση και πολλά νέα».
Ομορφα ακούγονται όλα αυτά, ιδίως εκεί που λέει «ρυθμούς εξίσου γρήγορους με τους ρυθμούς της σύγχρονης καθημερινότητας». Μόνο που η σύγχρονη καθημερινότητα δεν φαίνεται να είναι εκείνη του Παγκρατίου ή της Καλαμαριάς, αλλά της Κάτω Κολοπετινίτσας. Τόσο χαλαρές είναι οι καταστάσεις και οι δράσεις εντός TV, που αισθάνεσαι ότι παρακολουθείς ένα τυπικό τοκ σόου, μόνο που τους γραβατάκηδες τους έχουν αντικαταστήσει τύποι με Τ-shirts. Οι παρουσιαστές και οι παρουσιάστριες εμφανίζονται χωρίς νεύρο, χωρίς ζόρι, χωρίς επιθετικότητα, χωρίς πάθος, χωρίς πόνο, λες και οι απονευρώσεις δεν σταμάτησαν στα δόντια αλλά κατέλαβαν σιγά σιγά το σύνολο των σωμάτων τους, απ' την κορφή ώς τα νύχια. Εξαιρείται φυσικά η ξανθιά Λάουρα, αλλά είναι τόσο εκτός τόπου και χρόνου μέσα στην αθωότητά της (για να μην πω τίποτε βαρύτερο...) που μάλλον αφαιρεί παρά προσθέτει...
Εν γένει, όσες περισσότερες είναι οι κάμερες εντός του στούντιο και όσες περισσότερες οι οθόνες που πλαισιώνουν τους παρουσιαστές και τις παρουσιάστριες, τόσο λιγότερο σαλεύει το τοπίο. Και αυτό είναι εν τέλει το σημαντικότερο πρόβλημα του «Escape», ότι σε γενικές γραμμές δεν θυμίζει τηλεοπτικό προϊόν. Ναι ασχολείται με όλα τα γκατζετάκια, ναι παίρνουν φωτιά τα πληκτρολόγια, ναι περνάει κόσμος και κοσμάκης για να μιλήσει, η εκπομπή όμως σέρνεται αντί να πετάει. Διότι όπως έχουν αποδείξει πολλάκις οι πρωτομάστορες Αμερικάνοι (και ο απόστολος αυτών στη Βαλκανική χερσόνησο Σταμάτης Μαλέλης) η TV δεν είναι σκέψη και γνώση, η TV είναι κινούμενη εικόνα. Και μια εκπομπή ειδικά που απευθύνεται σε κόσμο με αποδεδειγμένο Σύνδρομο Μειωμένης Προσοχής, θα περίμενε κανείς να δονείται από το πρώτο ώς το τελευταίο πλάνο της και όχι να φέρνει σε ελαφρώς πιο τσίου εκδοχή της «Ανατροπής».
Από εκεί και πέρα, οφείλω να προσθέσω ότι η πραγματικότητα αντιμετωπίζεται από το δυναμικό του «Escape» ως κάτι που διαδραματίζεται στους διαύλους του κυβερνοδιαστήματος και όχι στους δρόμους και στις πλατείες, ότι τη βρετανική slang την κατέχουν τα παιδιά αλλά το λεξικό της πιάτσας έχει αραχνιάσει στα ράφια τους, ότι ο καθένας των παρουσιαστών και των παρουσιαστριών είναι κλεισμένος στη φουσκίτσα του και δεν δείχνει ιδιαίτερη διάθεση συνεργασίας με τους υπόλοιπους, ότι οι μουσικές επιλογές του «Ράδιο Αρβύλα» (οι πρώτοι εμπνευστές της live παρουσίας συγκροτημάτων στο στούντιο) απέχουν πολλά χιλιόμετρα και ότι το χιούμορ της παρέας πέρασε αλλά δεν αποφοίτησε από το νηπιαγωγείο.
Εν κατακλείδι; Εν κατακλείδι το να βλέπεις νέα παιδιά βυθισμένα στη σαχλαμάρα μπορεί να είχε πλάκα κάποτε, στα πρώτα βήματα της ιδιωτικής τηλεόρασης, πλην όμως, όπως θα έλεγε και ο Morrisey στο αθάνατο τραγούδι των Smiths: «Αυτό το αστείο δεν βγάζει πια γέλιο».
ΥΓ. 1: Οσο για τα μηνύματα που διέρχονται σουπεράκι και είναι όλα επαινετικά και διθυραμβικά, ένα έχω να πω: Ο κύριος που έγραψε «Εύγε για την προσπάθειά σας», την αποκαλύπτει την ηλικία του.
ΥΓ. 2: Το «Νησί», που κάλυψε μια ολόκληρη σεζόν και το έβλεπε σχεδόν 3.000.000 κόσμος κάθε εβδομάδα, κόστισε 4.000.000 ευρώ στο Mega και επί έτη πολλά θα κοσμεί την ταινιοθήκη του καναλιού. Το «Escape», που το βλέπουν κατά μέσον όρο καθημερινά κάτι παραπάνω από 30.000 άνθρωποι, θα κοστίσει για δύο μήνες 930.900 ευρώ (πλέον ΦΠΑ) στον έλληνα φορολογούμενο και δεν χωράει πουθενά αλλού εκτός απ' το χρονοντούλαπο. Αλλη μια απόδειξη ότι δεν υπάρχει Θεός...
