Είμαστε κοντά σε μεγάλο ντίλ στον τομέα των περιοδικών; Οπως έγραψε και το καλό περιοδικό «adbusiness», η πρόταση εξαγοράς έχει ήδη πέσει στο τραπέζι από έναν περιοδικάρχη που διακρίνεται για τη μετριοπάθεια και την ατελείωτη υπομονή προς συνάδελφό του που έχει αφήσει εποχή τόσο για την τόλμη του όσο και για το ατίθασο του χαρακτήρος του. Κι έρχομαι εγώ τώρα να προσθέσω τα νεότερα. Ο,τι είναι να γίνει, θα γίνει με αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, για να είναι εντάξει και οι δύο πλευρές με τους λογαριασμούς τους. Θέμα καταστατικής μειοψηφίας δεν τίθεται για την ώρα, καθώς η δυσκολία στην επίτευξη της συμφωνίας δεν κρύβεται στον απόλυτο έλεγχο αλλά στο ποια θα είναι η αποτίμηση της υπό απόκτηση εταιρείας και (κατά συνέπεια) στο πόσα λεφτά θα μπουν..Δηλαδή; Δηλαδή να το κάνω πενηνταράκια, που λένε και στο αθλητικό ρεπορτάζ. Μιας και η διαφημιστική αγορά των περιοδικών δεν τρέχει με αναπτυξιακούς ρυθμούς (και δεν προβλέπεται να τρέξει για αρκετούς μήνες ακόμη), θα χρειαστεί ο αγοραστής να βάλει ένα συγκεκριμένο ποσό για στήριξη του οίκου που αποκτά. Με λιγότερα, υποτίθεται ότι δεν βγαίνουν τα κουκιά. Εχει καθορίσει λοιπόν το πλαφόν του ο άνθρωπος και λέει «τόσα δίνω για να συνεχίσουμε ομαλά». Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που ο απέναντι ζητάει περισσότερα και δεν προκύπτουν τα ποσοστά; Συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις φυσικά, ώς την ώρα που θα φθάσουμε στο μη περαιτέρω.
-Xρ. Ξανθάκης / Μέσα & media / K.E.