Με ξεκάθαρες κουβέντες και άποψη ο Χρήστος Ξανθάκης από την στήλη του στην Κ.Ε. έδωσε το πραγματικό στίγμα για τον Τύπο από το μέλλον που περιλαμβάνει την πετυχημένη συνταγή από το παρελθόν: Το περιεχόμενο κι όχι η μορφή είναι το σημαντικό, το περιεχόμενο που κινδυνεύει να χαθεί κάτω από τη λατρεία της νέας τεχνολογίας και τη φοβία της διαρροής αναγνωστών...
Ο Ξανθάκης μέσα σε 526 λέξεις ανέλυσε το μέλλον του Τύπου και ξεμπρόστιασε το «θεάρεστο έργο» των ανθρώπων της Innovation (ναι αυτών που τα πήραν χοντρά από τη Γιάννα στον Ελ. Τύπο για να «απαξιώσουν» τη δημοσιογραφία) οι οποίοι αναλαμβάνουν πλέον εργολαβίες και για μεταφορές/εκδρομές στις ταμπλέτες και στο νέο ψηφιακό περιβάλλον.
Ταυτόχρονα επέκρινε τους ανθρώπους της περίφημης ταμπλετοεφημερίδας «The Daily» του Μέρντοχ, αναφέροντας ότι εκεί ύστερα από ολίγες ημέρες ντιζάιν ευφορίας όρμησαν οι αρχισυντάκτες να τραγανίσουν τους δημοσιογράφους ζητώντας τους «ορίτζιναλ ιστορίες» που να μην τις έχει κανένας άλλος. Αυτά δηλαδή που οι παλαιοί της πιάτσας εξακολουθούν να αποκαλούν «αποκλειστικά»...
Διαβάστε αναλυτικά τι γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης. Εχει ενδιαφέρον:
Τύπος από το μέλλον
Στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Εφημερίδων στη Βιέννη και εν μέσω πολυλογίας για τις νέες τεχνολογίες, όλοι κατέληξαν ότι το σημαντικό είναι το περιεχόμενο
Οπως παρακολουθούσα το Ευρωπαϊκό Συνέδριο Εφημερίδων, δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό κι άρχισα να σιγοτραγουδάω το στίχο «Ολα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν».
Οχι, δεν επρόκειτο περί φόρου τιμής στον πολυαγαπημένο Νίκο Παπάζογλου, αλλά για αναγκαστική διαπίστωση έπειτα από ώρες επί ωρών άκρατης φουτουρολογίας. Οσα και να λέγανε οι ομιλητές, ό,τι και να λέγανε οι ομιλητές, η κοινή διαπίστωση όλων ήταν μία και μοναδική: ο βασιλιάς είναι το περιεχόμενο. Κι άμα έχεις περιεχόμενο, μπορείς να το πουλήσεις κιόλας. Κι άμα το πουλήσεις, θα καλοπεράσεις. Στοιχειώδες, που θα έλεγε και ο ένοικος της Μπέικερ στριτ. Μόνο που κινδυνεύει να χαθεί κάτω από τη λατρεία της νέας τεχνολογίας και τη φοβία της διαρροής αναγνωστών...
Μισό λεπτό όμως, να βάλω τα πράγματα σε μια σειρά. Το φετινό Ευρωπαϊκό Συνέδριο Εφημερίδων (χορηγός η JT International) διεξήχθη από την 1η έως τις 3 Μαΐου στη Βιέννη και ήταν ως επί το πλείστον αφιερωμένο στο μέλλον του τύπου. Εξ ου και η πληθώρα των ομιλιών για τις πάσης φύσεως ταμπλέτες, για τα κινητά, για το Ιντερνετ, για όλα αυτά τα επιτεύγματα της επιστήμης που απειλούν να αντικαταστήσουν το χαρτί. Πράγμα το οποίον σε άλλους προκαλεί τρόμο και σε άλλους ανοίγει την όρεξη για περιπέτειες. Βλέπε για παράδειγμα τους ανθρώπους της εταιρείας Innovation, που είχαν κάποτε περάσει και από τα μέρη μας για να προσφέρουν τα φώτα τους στον ανασχεδιασμό του «Ελεύθερου Τύπου». Το θεάρεστο έργο τους συνεχίζεται ανά την υφήλιο, αλλά όπως ήταν φυσικό αναλαμβάνουν πλέον εργολαβίες και για μεταφορές/εκδρομές στο νέο ψηφιακό περιβάλλον.
Και τι μας είπε ο Κάρλος Κάμπος εκ μέρους της Innovation; Οτι οι ταμπλέτες είναι η σημαντικότερη ανακάλυψη για τα ΜΜΕ από την εποχή του Γουτεμβέργιου, ότι το iPad είναι μια εφημερίδα φορτωμένη με στεροειδή, ότι στις ταμπλέτες όχι μόνο τη διαβάζεις και τη βλέπεις την ειδησεογραφία αλλά την αγγίζεις κιόλας, ότι είναι ανάγκη να περάσουμε από τις εφημερίδες στους ειδησεογραφικούς οργανισμούς, ότι πρέπει να παράγουμε περισσότερο προϊόν για τους αναγνώστες που πληρώνουν και λιγότερο γι' αυτούς που δεν πληρώνουν κ.λπ. κ.λπ. Η κατάληξη της εισήγησής του; Αφού μας επισήμανε όλα τα ανωτέρω και υπογράμμισε πόσο απαραίτητες είναι οι κάθε είδους γραφιστικές απεικονίσεις, τα έξυπνα βιντεάκια και το όμορφο ντιζάιν, ο Κάρλος Κάμπος επέστρεψε στις μεγάλες αλήθειες της παλιοζωής: «Πρέπει να επενδύσουμε στη δημοσιογραφία», είπε. Με σφιγμένα τα δόντια βεβαίως, αλλά το είπε!
Οπως δεν άντεξε να μην παραδεχθεί ότι «το περιεχόμενο είναι το άπαν», ο Αλφρέντο Τριβίνο, υπεύθυνος Δημιουργικών Πρότζεκτ στην News Corporation του Ρούπερτ Μέρντοχ. Προηγουμένως μας είχε ενημερώσει ότι οι ταμπλέτες είναι «υγρά media», ότι δεν αναζητούμε τον χαμένο χρόνο αλλά το χαμένο ενδιαφέρον των αναγνωστών, ότι πάει και τελείωσε, υποχωρούν τα σύνορα ανάμεσα στην πληροφόρηση και στην ψυχαγωγία, ότι είναι ανάγκη να επιμείνουμε στην οπτική πλευρά της ειδησεογραφίας κι ότι θα πάθουμε μεγάλη ζημιά αν η παρουσίαση των θεμάτων δεν γίνει περισσότερο «organic». Απέφυγε πάντως να επικεντρώσει στα προϊόντα του ομίλου του και δεν είπε κουβέντα για την περίφημη ταμπλετοεφημερίδα «The Daily» του Μέρντοχ, όπου ύστερα από ολίγες ημέρες ντιζάιν ευφορίας όρμησαν οι αρχισυντάκτες να τραγανίσουν τους δημοσιογράφους. Τι τους ζήτησαν; «Ορίτζιναλ ιστορίες» που να μην τις έχει κανένας άλλος. Αυτά δηλαδή που οι παλαιοί της πιάτσας εξακολουθούν να αποκαλούν «αποκλειστικά»...