Τόσα χρόνια ο πολυγραφότατος και χιουμορίστας Νίκος Ζαχαριάδης έχει συνηθίσει να κριτικάρει τους πάντες και τα πάντα. Του έχει γίνει δεύτερη φύση. Κριτικάρει ό,τι περπατάει, πετάει και κολυμπάει. Και το κάνει εύστοχα και εύστροφα μέσα από τις στήλες του σε εφημερίδες, περιοδικά και διαδίκτυο. Θα πρέπει λοιπόν να μην χάνει το χιούμορ του, να μην πέφτει από τα σύννεφα και να είναι έτοιμος να δεχτεί την όποια κριτική. Θα πρέπει να μάθει να μην αντιδρά σαν παιδάκι που το μαλώνουν όταν κάνει κάποια αταξία ή όταν του χαλάνε το αγαπημένο του παιχνίδι. Εξ άλλου το ολίσθημα του είναι μεγάλο: δεν μπορεί να μετατρέπεσαι σε δημόσιο υπερασπιστή ενός εργοδότη που συμβάλλει στη συλλογική κατάθλιψη και πετάει στο δρόμο δεκάδες εργαζόμενους. Κακό timing, που θα έλεγαν και στην ΙΜΑΚΟ...Υ.Γ.: Νίκο Ζαχαριάδη μπορεί να σε «χάλασαν» αυτά που γράψαμε αλλά η...αλήθεια τις περισσότερες φορές είναι δυσάρεστη. Και να είσαι σίγουρος ότι όλοι κατάλαβαν πολύ καλά αυτά που έγραψες για τον Κωστόπουλο.
Υ.Γ.1: Θα έχεις πάντα την συμπάθεια του «κουκουλοφόρου της γειτονίτσας».