Τετάρτη 13 Απριλίου 2011

Οι έμποροι του Πειραιά ευχαριστούν τον Σόμπολο για την απεργία!





Δελτίο τύπου σχετικά με την τετραήμερη απεργία στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης εξέδωσε ο Εμπορικός Σύλλογος Πειραιά όπου ούτε λίγο ούτε πολύ χαρακτηρίζει τις κινητοποιήσεις ως ανάσα για τον εμπορικό κόσμο ενώ αναφέρει χαρακτηριστικά: (…)Τους ευχαριστούμε (τους δημοσιογράφους), που για τρεις μέρες, η αγορά αποφορτίστηκε, το καταναλωτικό κοινό αντέδρασε θετικά και «μύρισαν» Άνοιξη τα «εξαντλημένα» ταμεία μας(..)
Επί του θέματος παραθέτουμε μια ολόφρεσκη άποψη, αυτή της Λουκρητίας της Αμαρτωλής:

Exω και διάθεση, πάμε για ψώνια;
Ο Σαρτρ είχε πει πως Κόλαση είναι οι άλλοι. Καλό, σωστό, πετυχημένο. Το πετάς ανάμεσα στην παρέα σε άσχετη στιγμή και κάνεις το κομμάτι σου. Δυστυχώς όμως μας άφησε το πιασάρικο τσιτάτο μισό, μα είμαι σχεδόν βεβαία πως αν ζούσε σήμερα και ήταν μέλος του Εμπορικού Συλλόγου Πειραιά, θα είχε την ευκαιρία να το..ολοκληρώσει: Κόλαση είναι οι άλλοι, ενώ Παράδεισος είναι η απεργία των άλλων.

Ή μπορεί να ζει όντως ανάμεσά μας, παρέα με τον Έλβις και τον Μάικλ Τζάκσον και να μην το γνωρίζουμε. Αν και να σας πω, μετά και το δελτίο τύπου που εξέδωσε ο ΕΣΠ σχετικά με την τετραήμερη απεργία των ΜΜΕ, θα έπαιρνα όρκο ότι αυτός ήταν που το συνέταξε στάζοντας τόνους ιδρώτα υψηλής περιεκτικότητας σε υπαρξισμό, μιας και μέσες-άκρες αναφέρει πως οι αλήτες-ρουφιάνοι-δημοσιογράφοι έχουν απλώσει τις δαγκάνες τους σαν άλλα καβούρια ως την τσέπη των καταναλωτών αποτρέποντάς τους να βγουν και να ψωνίσουν.

Τις τέσσερις αυτές ημέρες που διήρκησε λοιπόν η απεργία, η Άνοιξη αποφάσισε να βάλει όσο deodorant της είχε απομείνει από πέρσι, με αποτέλεσμα να έρθει ο κόσμος να μαστουρώσει και να τονώσει με τα ευρώ του τα "εξαντλημένα" ταμεία των καταστημάτων του Πειραιά. Δεν ξέρω αν με παρακολουθείτε, αλλά σύμφωνα με το δελτίο τύπου, τόσο καιρό βρισκόμασταν σε σύγχυση. Δεν ήταν τα λεφτά που μας έλειπαν, αλλά η διάθεση. Μας τα έλεγε βέβαια κι ο Πάγκαλος πριν μία εβδομάδα ότι τρέχει μια καμπάνια κατάθλιψης του λαού από τα ΜΜΕ, αλλά εμείς είμασταν απασχολημένοι με το στοκ γιαουρτιών στο ντουλάπι. Έστω. Γι' αυτό ήρθε τώρα ο ΕΣΠ να βάλει τα ψώνια στη θέση τους & να μας ανοίξει τα πορτοφόλια.

Το πιο ενδιαφέρον σ' αυτό το δελτίο τύπου, είναι η ημερομηνία έκδοσής του, 12/04/2011. Δεδομένου ότι η απεργία έληξε στις 11/04, αυτό σημαίνει ότι σε μία μόνο ημέρα κατάφεραν και συνέλεξαν όλα τα απαραίτητα στοιχεία ώστε να κάνουν λόγο για αύξηση του τζίρου. Αν όντως ισχύει κάτι τέτοιο, τότε ίσως στο μέλλον να δούμε συνεργασία του ΕΣΠ με τις διάφορες εταιρίες δημοσκοπήσεων στις επόμενες εκλογές για ένα πιο σίγουρο exit poll, για να μην ξενυχτάμε κι εμείς οι πολίτες αδίκως.

Από την άλλη όμως, προκύπτει κι ένα σοβαρό ερώτημα. Πώς ακριβώς εννοούν οι κύριοι του Εμπορικού Συλλόγου Πειραιά την καταναλωτική κίνηση; Γιατί κάνοντας μια βόλτα στα μαγαζιά κατά τη διάρκεια της απεργίας, κόσμο αρκετό είδα, αλλά δυστυχώς από την λάθος πλευρά της βιτρίνας. Εκτός βέβαια, και αν η κίνηση μετράται με τον χρόνο παραμονής των καταναλωτών μπροστά από τα καταστήματα. Κάτι σαν τα page views στα στατιστικά των sites δηλαδή.

Εν πάσει περιπτώσει, ο κύριος Σόμπολος δεν θα πρέπει να έχει παράπονο καθότι, μπορεί με αυτή την απεργία να μην εξυπηρέτησε ακριβώς το συμφέρον του κλάδου του, μα τουλάχιστον άφησε ευχαριστημένο κάποιον άλλον κλάδο, έστω και εν αγνοία του. Ίσως τελικά, αυτή είναι και η χρυσή τομή για να συνυπάρξουν αρμονικά κινητοποιήσεις και οικονομική ανάκαμψη σ' αυτή την χώρα. Να γίνονται οι απεργίες σε ζευγάρια και εκ περιτροπής. Πχ ΜΜΕ-Καταστήματα, μονές μέρες θα απεργούν οι δημοσιογράφοι, ώστε να δουλεύουν τα δεύτερα και ζυγές τα δεύτερα ώστε να κάθεται ο κόσμος στο σπίτι και να καταναλώνει διαφημίσεις. Ή, ΜΜΜ-Φαρμακεία, μονές μέρες θα απεργούν λεωφορεία, τραμ, μετρό αλλά με ανοιχτά τα φαρμακεία οι πολίτες θα μπορούν να προμηθεύονται ηρεμιστικά για να αντέξουν το μποτιλιάρισμα, και τούμπαλιν.

Βέβαια εάν καθιερωθεί αυτό το μοντέλο απεργιών, θα πρέπει να καταργηθεί ο δακτύλιος έτσι για να υπάρχει και μια ισορροπία, & ποιος ακούει την γκρίνια των Ρέππα & Μπιρμπίλη, αλλά έστω. Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα σ' αυτή τη ζωή.