Πρωινό Τετάρτης. Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας δίνει συνέντευξη στους δημοσιογράφους Βασίλη Χιώτη και Νότη Παπαδόπουλο στο ραδιοφωνικό σταθμό Βήμα Fm.
«Πολλοί λένε ότι η σχέση σας με τον κ. Παπανδρέου μετά τη σκληρή προεκλογική περίοδο του 2007, έχει περάσει πλέον σε άλλο επίπεδο, κάποιοι λένε μάλιστα ότι προορίζεστε για Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Τι λέτε;», είναι το ερώτημα των δημοσιογράφων.
«Για όνομα του Θεού», απάντησε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, «η στάση μου προσδιορίζεται από τις ανάγκες της χώρας. Δε βρίσκομαι στο δημόσιο βίο για να προσδιορίζω τη θέση μου με βάση τις σχέσεις μου τις προσωπικές με κάποιον πολιτικό, έστω κι αν αυτός είναι ο Πρωθυπουργός της χώρας.
Βεβαίως, και τιμώ και σέβομαι τον κ. Παπανδρέου και τον στηρίζω ως Υπουργός του και ως Βουλευτής του, αλλά βεβαίως βρίσκομαι στην πολιτική στο όνομα των πεποιθήσεων και των απόψεών μου για να βοηθήσω τον τόπο και τους ανθρώπους του τόπου αυτού. Λοιπόν, κάνω αυτό που πρέπει να κάνω για να βοηθήσω τη χώρα. Όχι γιατί έχω ένα σχέδιο για την προσωπική μου διαδρομή ή γιατί κινούμαι με βάση στις προσωπικές μου συμπάθειες ή αντιπάθειες. Άρα λοιπόν καλώ τους.... πάντες ν’ αναλογιστούν ποια πρέπει να είναι η δημόσια συμπεριφορά μας για το καλό του τόπου, γιατί είμαστε σε κρίση.
Είμαστε σ’ έναν πραγματικό πόλεμο. Κι όταν λέω πόλεμο δεν εννοώ τη Λιβύη, εννοώ την οικονομία και την κοινωνία, εννοώ τις ανάγκες που έχει ο καθημερινός άνθρωπος, για τον οποίο πρέπει να πολεμήσουμε. Για τις δικές του ανάγκες και για την προοπτική των παιδιών του και των εγγονών του».
Πραγματικά αναρωτιέμαι. Γιατί θεώρησε ο κ. Βενιζέλος ότι οι δημοσιογράφοι τον ρώτησαν αν ακολουθεί προσωπική στρατηγική; Γιατί άραγε αντέδρασε σαν να τον είχαν ρωτήσει αν αληθεύουν οι φήμες ότι επίκειται παραίτηση του πρωθυπουργού και ο υπουργός Άμυνας είναι ο επικρατέστερος να τον διαδεχθεί;
Μου προκαλεί απορία. Είναι ποτέ δυνατόν να πίστεψε ο κ. Βενιζέλος ότι οι δημοσιογράφοι εμμέσως υπονοούν ότι κάνει πολιτική για να εξυπηρετήσει φίλους, γνωστούς και –αν είναι δυνατόν- σκιώδη συμφέροντα; Δεν το νομίζω. Και τότε γιατί ρε παιδιά ξεφούρνισε το μανιφέστο (το απήγγειλε λες και το είχε γραμμένο) : «Βρίσκομαι στην πολιτική στο όνομα των πεποιθήσεων και των απόψεών μου για να βοηθήσω τον τόπο και τους ανθρώπους του τόπου αυτού. Κάνω αυτό που πρέπει να κάνω για να βοηθήσω τη χώρα. Όχι γιατί έχω ένα σχέδιο για την προσωπική μου διαδρομή ή γιατί κινούμαι με βάση στις προσωπικές μου συμπάθειες ή αντιπάθειες».
Αν είναι ποτέ δυνατόν! Ποιος υποχθόνιος, ποιος άρρωστος εγκέφαλος θα μπορούσε να σκεφτεί ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει σχέδιο για την προσωπική του διαδρομή, ε, ποιος;
Και σε ό,τι με αφορά απαντώ ναι. ΝΑΙ κ. Βενιζέλο. Σας εμπιστεύομαι να πολεμήσετε για τις δικές μου ανάγκες και για την προοπτική των εγγονών και των δισέγγονών μου.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ