Του Χρήστου Ξaνθάκη / Μέσα & media / Κυρ. ΕλευθεροτυπίαΤον Νικόλα Περδικάρη τον ξέρω χρόνια τώρα, είναι ο άνθρωπος που μου έχει μασουλήσει τις περισσότερες προσκλήσεις για ροκ συναυλίες. Παλαιότερα μάλιστα, που είχα πιο στενή ενασχόληση με τα μουσικά, ήξερα ότι θα δεχθώ τηλεφώνημά του αμέσως με το που ανακοινωνόταν η εμφάνιση κάποιου ξένου καλλιτέχνη ή γκρουπ.
Ο Νικόλας δεν έλειπε από πουθενά, πάντα στην πρώτη γραμμή των ήχων με το αμαξίδιό του. Και θα δίσταζε αυτό το παιδί, που έχει φάει με το κουτάλι τον σαματά, τον ορυμαγδό και την ένταση των συναυλιών, να κάνει ρεπορτάζ για την τηλεόραση; Δεν νομίζω!
Τέλος πάντων, να μην τα πολυλογώ, ο Νικόλας εργάστηκε επί 33 μήνες ως δημοσιογράφος στην εκπομπή «Ρεπορτάζ+», στο κανάλι «Info+», στην ψηφιακή δημόσια τηλεόραση. Τέλη του περασμένου Ιουνίου πήρε την άγουσα από το ραδιομέγαρο, μαζί με τους υπόλοιπους συμβασιούχους, και λίγους μήνες αργότερα υπέβαλε την αίτησή του για να προσληφθεί μέσω του πρόσφατου διαγωνισμού. Με την εργασιακή εμπειρία του, με το πτυχίο του από το τμήμα ΜΜΕ του Καποδιστριακού, με το master του από το....ίδιο τμήμα, με ξένες γλώσσες, με όλα. Συν μια μικρή παράγραφο, όπου αναφερόταν στα κινητικά του προβλήματα.
«Δεν επέμεινα στο θέμα της αναπηρίας», μου είπε, «γιατί δεν θέλω τον οίκτο κανενός. Θέλω να μου πουν "γουστάρω που γουστάρεις να την κάνεις αυτή τη δουλειά", να εκτιμήσουν ότι την αγαπάω τη δημοσιογραφία και αψηφάω τις δυσκολίες. Δεν ζήτησα τη δουλειά επειδή είμαι άτομο με αναπηρία. Γι' αυτό και δεν θεωρώ ότι έχει γίνει αδικία προσωπικά εις βάρος μου. Εγιναν πολλά λάθη στον διαγωνισμό και καλό είναι να ακυρωθεί».
Οπως καταλαβαίνετε, ο Νικόλας έμεινε απέξω. Κι επειδή αναγνώρισε στον κατάλογο των επιτυχόντων ορισμένα πλάσματα με προσόντα όχι και τόσο αδιαμφισβήτητα, έγραψε μια ανοιχτή επιστολή. Εκεί, ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ολα αυτά τα χρόνια, εργάστηκα με ιδιαίτερη αφοσίωση και ζήλο, αψηφώντας τις όποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει ένας ρεπόρτερ, ο οποίος δεν εκτελεί απλώς "δουλειά γραφείου" αλλά βρίσκεται συνέχεια σε κίνηση και πάντα σε ετοιμότητα. Δεδομένης και της κινητικής μου αναπηρίας, κατάφερα ουσιαστικά το ακατόρθωτο, αφού, για τις ανάγκες της δουλειάς, βρισκόμουν κυρίως έξω, στον δρόμο».
Η επιστολή βγήκε στα blogs (με πρώτο εξ αυτών το fimotro) και στην ΕΡΤ άλλαξαν χρώμα. «Αμέσως με πήραν τηλέφωνο άτομα από τη διεύθυνση που ήταν και στην επιτροπή αξιολόγησης, για να με διαβεβαιώσουν ότι έγινε λάθος» λέει τώρα ο Νικόλας. «Και μάλιστα συμπλήρωναν: Κάναμε λάθος, βρε παιδί μου, γιατί μας ξέφυγε η αίτησή σου, δεν το καλοείδαμε το βιογραφικό σου». Η συνέχεια; Μια συνάντηση με τα υψηλά κλιμάκια, όπου του ανακοινώθηκε ότι δύο πράγματα μπορεί να συμβούν: ή να παραιτηθεί κάποιος από τους επιτυχώντες και να πάρει τη θέση του ή να τον «τοποθετήσουν» σε κάποια από τις εξωτερικές παραγωγές που θα εγκριθούν προσεχώς. Το πρώτο δεν το βλέπω και τόσο εύκολο (μετά από τέτοιον αγώνα;), το δεύτερο, ακόμη και αν συμβεί, θα αφορά ολιγόμηνη απασχόληση αγνώστου τύπου...
Το διά ταύτα; Ο Νικόλας Περδικάρης δεν το βάζει κάτω και προ ημερών έστειλε επιστολή στον πρωθυπουργό. Εκεί, καταλήγει ως εξής: «Μήπως να ξεχάσουμε κάθε αίτημα για ίσες ευκαιρίες και ισότιμη μεταχείριση των ανθρώπων με ή χωρίς αναπηρία; Τι να κάνουμε για να έχουμε τη θέση που μας αξίζει στο δικό σας κράτος διαφάνειας και δικαιοσύνης;»
