Ο ΜΙΧΕΛΑΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΕΝΟΣ ΔΕΞΙΟΥ ΤΑΜΠΛΟΪΝΤΠριν από τον Γιάννη Μιχελάκη, η Ν.Δ. εκπροσωπήθηκε από τον Πάνο Παναγιωτόπουλο και – ως κυβέρνηση – από τον Ευάγγελο Αντώναρο, ενώ όλη την προηγούµενη οκταετία – από το 2000 ώς το 2008 – τον ρόλο αυτό είχε ο Θόδωρος Ρουσόπουλος. Ολοι άφησαν τα ΜΜΕ για χάρη της συντηρητικής παράταξης, ανταποκρινόµενοι στη φράση carpe diem – άδραξε τη µέρα.
(...)Η προδιαγραφή στην περίπτωση του νέου εκπροσώπου δεν είναι πανοµοιότυπη µε των προκατόχων του. Κι αυτό γιατί ο Μιχελάκης, σε αντίθεση µε τους προηγούµενους, δεν είναι ο µόνος δηµοσιογράφος στο ηγετικό σύστηµα της Ρηγίλλης. Εκεί βρίσκεται ήδη ο Γιώργος Χαρβαλιάς, που έχει παλιούς προσωπικούς δεσµούς µε τον Σαµαρά. Δηµοσιογραφική εµπειρία έχει και ο Χρύσανθος Λαζαρίδης που είναι η πένα –και µάλιστα µε άποψη– του προέδρου. Τα πρόσωπα αυτά δεν ήταν άµοιρα ούτε της εξόδου Παναγιωτόπουλου ούτε της εισόδου Μιχελάκη στο κόµµα.
Συνεπώς η Ν.Δ. του Αντώνη έχει µετατραπεί σε γαλάζιο δηµοσιογραφικό εργαστήρι. Οπερ εξηγεί γιατί λόγοι προέδρου και... ανακοινώσεις κόµµατος έχουν γεµίσει τίτλους που θυµίζουν πρωτοσέλιδα περιπτέρου.
Η διαφορά είναι οτι ο Μιχελάκης είναι λιγότερο εκπρόσωπος και περισσότερο διευθυντής ενός δεξιού ταµπλόιντ. Φάνηκε στο πρώτο του µπρίφινγκ. Ο Μιχελάκης δεν είναι επίσης µονοκράτωρ της Ν.Δ. στην επικοινωνία, όπως οι προκάτοχοί του. Είναι κάτι που µειώνει τη δύναµή του, αλλά και τους κινδύνους που πάνε µαζί µε τη θέση.
-αποσπάσματα από τις εύστοχες Αγιογραφίες του Δ. Μητρόπουλου στα Νέα
