Πιό αυθόρμητη και ως εκ τούτου πιο τίμια η θέση του Χρήστου Ξανθάκη για το σπάσιμο της απεργίας στην Ελευθεροτυπία. Με μία δόση αυτοκριτικής ο Ξανθάκης ξεκαθαρίζει οτι σέβεται απόλυτα τους συναδέλφους του που τάχθηκαν υπέρ της συμμετοχής στην απεργιακή κινητοποίηση κατά τη διάρκεια της γενικής συνέλευσης την περασμένη Πέμπτη στη Μίνωος και παραδέχεται ότι μακροπρόθεσμα μπορεί να αποδειχθεί ότι αυτοί είχαν δίκιο κι αυτός (μαζί με όλη την υπόλοιπη συνέλευση) άδικο.
Γράφει ο Ξανθάκης στην.... στήλη του Μέσα & Μedia στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία που κυκλοφόρησε (κανονικά) την Κυριακή:
«Γιατί κυκλοφόρησε η «Ελευθεροτυπία» χθες Σάββατο και σήμερα Κυριακή; Το χρονικό των γεγονότων (αλλά και του εμπαιγμού από την πλειοψηφία του δ.σ. της ΕΣΗΕΑ) θα το διαβάσετε στη σελίδα 4 του σημερινού μας φύλλου και θα καταλάβετε τι συνέβη και ποιοι φρόντισαν την τελευταία ακριβώς στιγμή να μην τηρήσουν τον λόγο τους.zoornalistas: Οταν σε πνίγει το δίκιο σου προσπαθείς να μην λειτουργήσεις παρορμητικά για τότε σίγουρα θα το χάσεις (το δίκιο σου). Ειδικά όταν καλείσαι να σπάσεις μια απεργία...
Επί του προσωπικού τώρα: Πρώτον, οι θεσμοί δεν είναι απρόσωποι και η πίστη μας σε αυτούς δεν είναι θρησκευτική. Δεύτερον, σέβομαι απόλυτα τους συναδέλφους που τάχθηκαν υπέρ της συμμετοχής στην απεργιακή κινητοποίηση κατά τη διάρκεια της γενικής μας συνέλευσης και παραδέχομαι ότι μακροπρόθεσμα μπορεί να αποδειχθεί ότι αυτοί είχαν δίκιο κι εγώ (μαζί με όλη την υπόλοιπη συνέλευση) άδικο. Αλλά μερικές φορές, όταν σε καταλαμβάνει η αγανάκτηση, σκέφτεσαι αυτό ακριβώς που σε πνίγει εκείνη τη στιγμή και η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη από αυτό που λέμε και στα Τρίκαλα: Γαμώ την αδικία μου! Γιατί είναι αδικία οι συνδικαλιστές του σωματείου σου να ασχολούνται με το πότε θα έρθει ο σοσιαλισμός στη Νότια Κορέα, με το πώς θα τρίψουν τη μούρη των εκδοτών και με προσωπικά ντιλερίκια (αν γαβγίζει σαν σκύλος, αν περπατάει σαν σκύλος και κουνάει την ουρά του σαν σκύλος, τότε, ναι, είναι σκύλος!), αντί να αγωνιούν για την τύχη του ποιμνίου τους. Αντί να εκμεταλλεύονται κάθε δυνατή ευκαιρία, κάθε ρωγμή στα αρραγή μέτωπα...»
Δυστυχώς για ολόκληρο τον κλάδο των ΜΜΕ ο ασκός του Αιόλου άνοιξε ταυτόχρονα με το Κουτί της Πανδώρας...