«Σε όσους τολμήσουν να μας αποκαλέσουν απεργοσπάστες, λέμε ευθέως: η ανυπακοή μας είναι δημιουργική. Ριζοτομική. Ελευθερωτική. Ανοίγει τον δρόμο για σεισμικές ανατροπές στον χώρο του Τύπου, απόλυτα φιλεργατικές...»
Αυτά αναφέρει μεταξύ άλλων στη στήλη του στην Ελευθεροτυπία ο φίλτατος Γιάννης Τριάντης σχετικά με την απόφαση της γενικής συνέλευσης των εργαζόμενων στην εφημερίδα να σπάσουν την 48ωρη απεργία.
Ο Τριάντης όπως είπαν κάποιοι νιώθοντας ουσιαστικά την ανάγκη να απολογηθεί, καθώς ήταν από αυτούς που μαζί με την διευθύντρια Κύρα Αδάμ πρωτοστάτησαν στο να σπάσει η απεργία, τονίζει οτι η..... απεργία και ο συνδικαλισμός είναι έννοιες ιερές κάνοντας ταυτόχρονα λόγο για γόνιμη και δημιουργική ανυπακοή.
Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο του Γιάννη Τριάντη:
Στην άκρη για λίγο τα μείζονα. Η κρίση, η φτώχεια, η Ενωση. Για τα «δικά μας» σήμερα, τα δημοσιογραφικά. Δεν είναι βέβαιο ότι ο κόσμος ασχολείται ιδιαίτερα με τα θέματα και τα προβλήματα του Τύπου. Εχει τα δικά του. Και μια μόνιμη δυσανεξία απέναντι στα μήντια και τους δημοσιογράφους. Γι' αυτό και, χρόνια τώρα, η μόνη διαρκής απεργία είναι αυτή των... αναγνωστών. Τέλος πάντων, λεπτομέρειες για τις τραγικές εξελίξεις στον χώρο του Τύπου θα διαβάσετε σε άλλο σημείο της εφημερίδος. Δυο λόγια μονάχα: εμείς, οι δημοσιογράφοι της «Ελευθεροτυπίας» και της «Κ.Ε.», πήραμε την απόφαση με συντριπτική πλειοψηφία να μην πειθαρχήσουμε στην απόφαση της ΕΣΗΕΑ για 48ωρη απεργία. Διότι το σωματείο μας, αντί να υποστηρίξει το αίτημα της απεργίας, που είναι η υπογραφή της συλλογικής σύμβασης, τιμωρεί τη μόνη εφημερίδα της οποίας η ιδιοκτησία δέχτηκε εξ αρχής να την υπογράψει! Εμείς, λοιπόν, πήγαμε κόντρα στην ακατανόητη αντεργατική και ολέθρια απόφαση. Πήγαμε κόντρα στη λογική που φέρνει σήμερα στα περίπτερα εφημερίδες της Κυριακής. Πήγαμε κόντρα στην απελπιστική, ευένδοτη και άκρως επιλήψιμη υπαναχώρηση της πλειοψηφίας της ΕΣΗΕΑ, η οποία, ενώ είχε δεχτεί στην αρχή να υπογράψει τη σύμβαση με όσους εκδότες είναι πρόθυμοι να το πράξουν, στη συνέχεια υπαναχώρησε!.. Σε όσους τολμήσουν να μας αποκαλέσουν απεργοσπάστες, λέμε ευθέως: η ανυπακοή μας είναι δημιουργική. Ριζοτομική. Ελευθερωτική. Ανοίγει τον δρόμο για σεισμικές ανατροπές στον χώρο του Τύπου, απόλυτα φιλεργατικές... Η απεργία και ο συνδικαλισμός είναι έννοιες ιερές. Η αυταξία τους υπονομεύεται μονάχα από ιδιοτέλειες και σκοπιμότητες, τις οποίες, δυστυχώς, εξ αντικειμένου υπηρετεί η -συνολικά- ολέθρια και απελπιστική συμπεριφορά της πλειοψηφίας του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ... Σήμερα είμαστε μόνοι. Αλλά όρθιοι. Και αποφασισμένοι. Ομως αύριο θα είμαστε χιλιάδες. Κόντρα στο παραπέτασμα των σκοπιμοτήτων και του παρασκηνίου.