Η νέα διαπλοκή δεν
χρειάζεται δημοσιογράφους
Της Ματίνας Παπαχριστούδη
Μετά από έναν λήθαργο χρόνων η ΕΣΗΕΑ φάνηκε σαν να ξύπνησε, έτσι όπως την ποδοπάτησαν εκδότες και ιδιοκτήτες των ΜΜΕ, πιεζόμενη φυσικά και από τον ξεσηκωμό των ιδίων των μελών της.
Έτσι προκηρύχθηκε για πρώτη φορά την τελευταία 20ετία μια 48ωρη απεργία με στόχο να χτυπηθεί η κυκλοφορία των κυριακάτικων φύλλων, των μόνων εφημερίδων που ενδιαφέρουν τους εκδότες έτσι όπως τις κατάντησαν -πολυκαταστήματα διαφημιστικών προβολών, υπηρεσιών και σχέσεων.
Και ενώ όλα τα σωματεία στα ΜΜΕ σε συντονισμό προσπαθούν να συνέλθουν, να θυμηθούν και να εφαρμόσουν δράσεις για την επιτυχία αυτής της μεγάλης μάχης την επόμενη εβδομάδα, οι δημοσιογράφοι σε μεγάλες εφημερίδες και τηλεοπτικούς σταθμούς ανακάλυψαν ξαφνικά πως οι ίδιοι δεν κινδυνεύουν με απόλυση, μείωση μισθού, εφαρμογή εργασιακών συμβάσεων, κ.λπ. Λίγοι ίσως δημόσια, σιωπηλά πολύ περισσότεροι συντάχθηκαν με την κυρίαρχη άποψη των αφεντικών τους που προφορικά υπόσχεται τη συνέχιση της... βασιλείας σε ξεκομμένους από όσα συμβαίνουν στην κοινωνία, συντάκτες.
Δυστυχώς για αυτούς οι υποσχέσεις θα κατακρημνιστούν και μάλιστα σύντομα εξαιτίας δομικών αλλαγών στο σύστημα Media στην Ελλάδα. Τα μηνύματα είναι ήδη πολλά και απορούμε πώς συνεχίζουν να κλείνουν τα αυτιά τους.
Οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ, έντυπων και ηλεκτρονικών, που γιγαντώθηκαν με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου αντιμετωπίζουν τη ζωτική για αυτούς αναδιάρθρωση. Δεμένοι χειροπόδαρα με τους φίλους τους τραπεζίτες και διαφημιστές υποκλίνονται στις εντολές της τρόικας και του ΔΝΤ με την ελπίδα πως στο εργαστήρι της νέας τάξης πραγμάτων φτιάχνεται το νέο κόκαλο εξουσίας στα media, το οποίο θα μπορέσουν κι αυτοί να δαγκώσουν.
Η νέα αυτή διαπλοκή, που δεν θα τους χωράει όλους, σχηματίζεται με νέα υλικά, αθέατα ακόμη και στους ίδιους τους πρωταγωνιστές της.
Τα παλιά Μέσα των εκδοτών πεθαίνουν γιατί πεθαίνει ο τρόπος εξάρτησης τους με το κράτος. Οι εκδότες, όμως, θέλουν να παραμείνουν οε αυτό το παιχνίδι και για αυτό είναι έτοιμοι για όλα. Έστω και αν χρειαστεί να θυσιάσουν τα ίδια τους τα media, τους ανθρώπους τους, ακόμη και τα στελέχη τους για αυτό. Η παλιά διαπλοκή, όπως τη γνωρίζαμε μέχρι σήμερα πνέει τα λοίσθια, κι αυτό δεν το έχουν κατανοήσει οι βολεμένοι ως σήμερα δημοσιογράφοι.
Μια νέα διαπλοκή δημιουργείται.και σε αυτήν ελάχιστο ρόλο θα έχουν οι συνηθισμένοι να υπηρετούν σε αυλές ενσωματωμένων ΜΜΕ. Οι υποσχέσεις για «πακέτα σωτηρίας» με επίκεντρο την επέκταση στο Διαδίκτυο είναι ο ένας άξονας γύρω από τον οποίο στήνεται το νέο πάρτι στα Media. Και μαζί με αυτές συζητούνται και προωθούνται διαφόρων άλλων ειδών παραχωρήσεις, όπως η επιδότηση απασχόλησης. Αυτά είναι όλα-όλα... Και μαζί μετά αυτά το νέο... κράτος προσφέρει ασυλία και διευκολύνσεις για τις μαζικές απολύσεις εργαζομένων. Ναι ακόμη και -ή μάλλον κυρίως- αυτών που εργάζονται πολλά χρόνια και προστατεύονταν ως σήμερα από τους όρους της συλλογικής σύμβασης εργασίας. Τι να τους κάνουν αύριο τους δημοσιογράφους, αυτούς που σήμερα ακόμη θεωρούν πως δεν κινδυνεύουν, αν στα νέα Μέσα που στήνουν στο Διαδίκτυο τους φθάνει η εργασία των φθηνών εργατών που απλώς ρυθμίζουν τη ροή πληροφορίας;
*αναδημοσίευση από το Δρόμο της Αριστεράς, Σάββατο 11 Δεκεμβρίου
http://www.e-dromos.gr/