Πέμπτη απόγευμα, σε ένα από τα δημοσιογραφικά γραφεία μεγάλου ομίλου…«Ρε παιδιά, έκλεισε το Βήμα;»… Ησυχία… «Ρε, κλείνει το Βήμα το καθημερινό»
«Καλά, τώρα το πήρες χαμπάρι; Και τι θες να κάνουμε;» Ξανά ησυχία…
«Καλά, δεν σας κάνει καμία εντύπωση;»
«Ελα ρε συ, αφού θα γινόταν»
«Τους ζητάνε να… ζητήσουν από μόνοι τους μείωση μισθών για να μην απολυθούν»
«Ε το ίδιο θα γίνει παντού. Και τι να κάνουμε;»
«Ρε παιδιά, θα μείνει τόσος κόσμος στο δρόμο»
«Ε και τι να κάνουμε; Αφού δεν πουλάει, επιχειρηματίας είναι ο άνθρωπος, εννοείται πως θα κάνει απολύσεις»
«Κι εμείς τι θα κάνουμε ρε παιδιά;»
«Τι να κάνουμε; Τι να κάνουμε δηλαδή; Πάντως μην τρελαίνεσαι, ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΕΜΑΣ»
«Δεν αφορά εμάς;;;;;;»
«Οχι βέβαια, εμείς δεν είμαστε Ψυχάρης. Κι άλλωστε η ΕΣΗΕΑ πρέπει να κάνει κάτι, όχι εμείς»
«Κι αν η ΕΣΗΕΑ συνεχίσει να αδιαφορεί, εμείς δεν πρέπει να κάνουμε κάτι; Ρε παιδιά τόσοι συνάδελφοι στο δρόμο»
«Σιγά μωρέ πως κάνεις έτσι; Εμείς τα πάμε καλά με τα αφεντικά μας και μας έχουν διαβεβαιώσει ότι δεν θα φύγει κανένας. Κάτσε στο γραφείο σου και μην μιλάς και μην ξανοίγεσαι»
«Κι απ’ τον Γενάρη που θα αρχίσουμε να υπογράφουμε ατομικές συμβάσεις; Πάλι δεν θα μας αφορά;»
«Τι σημαίνει αυτό; Τι ατομικές συμβάσεις;»!!!!
«Ατομικές συμβάσεις, επιχειρησιακές…»
«…….»
«Εμένα δεν με νοιάζει, ας μου κόψουν και το 10%, έχω και τα έξτρα»
«Αυτό είναι το θέμα; Και τα έξτρα θα σου κόψουν βλάκα. Γίνονται απολύσεις, καταργούνται οι συμβάσεις ρε -που οι παλαιότεροι πάλεψαν τόσο για να τις έχουμε»
«Αλλάζουν τα πράγματα… Μην πολυμιλάς, όσο ασχολείσαι τόσο χειρότερα»
«Ισως να πιέσουμε το σωματείο μας ρε παιδιά, είμαστε πολλοί, αν το πιέσουμε μπορεί κάτι να καταφέρουμε…»
«Σσσς….. Παίζει ο Ολυμπιακός»….
Εργαζόμενη από την ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ – ΑΝΕΡΓΩΝ ΣΤΑ ΜΜΕ
http://diakladikimme.wordpress.com/
