Αυτή η απεργία ή θα γίνει σημείο εκκίνησης
για έναν μακρύ και νικηφόρο αγώνα
ή θα είναι η τελευταία πράξη για τον κλάδο των ΜΜΕ
Η απεργία της Τρίτης είναι ίσως η σημαντικότερη από οποιαδήποτε άλλη έχει κατέβει ο κλάδος των εργαζομενων στα ΜΜΕ, ακόμα κι από αυτή του 75. Είμαστε σε πόλεμο. Από το καλοκαίρι και μετά οι εργαζόμενοι στα media δεχόνται μια πρωτοφανή επίθεση με ομαδικές απολύσεις, πτωχεύσεις, περικοπές, βίαιες μεταβολές των όρων εργασίας μας, εκβιασμούς, τραμπουκισμούς των εκλεγμένων μας εκπροσώπων.
Και μαντέψτε που ποντάρουν τα αφεντικά: ότι για άλλη μια φορά θα κατέβουν μια χούφτα, μερικές εκατοντάδες το πολύ στο δρόμο, ότι για άλλη μια φορά οι εργαζόμενοι θα ρίξουν μια ντουφεκιά στον αέρα και μετά θα ησυχάσουν, ότι εκείνοι θα βγουν και πάλι κερδισμένοι στο χαρτί και τα εργατικά, ότι από Τετάρτη όλοι θα είναι ξανά τα καλά φοβισμένα παιδάκια που γράφουν ό,τι τους πουν, που καπνίζουν εκεί που επιτρέπεται, που χτυπάνε κάρτα και, φυσικά, δεν βγάζουν τη γλώσσα στην κάμερα που τους παρακολουθεί.
Αύριο στις 11.00 π.μ. θα πραγματοποιηθεί έξω από την ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20) συγκέντρωση όλων των εργαζομένων στα ΜΜΕ (δημοσιογράφων, διοικητικών υπαλλήλων και τεχνικών), που έχει συγκαλέσει η Συντονιστική Επιτροπή των Συνεργαζομένων Ενώσεων στα ΜΜΕ και θα ακολουθήσει πορεία στο υπουργείο Εργασίας (Σταδίου 29).
Αυτή η απεργία ή θα γίνει σημείο εκκίνησης για έναν μακρύ και νικηφόρο αγώνα ή θα είναι η τελευταία πράξη για τον κλάδο των εργαζομένων στα ΜΜΕ...
Δεν είναι μόνο οι συμβάσεις που διακυβεύονται. Δεν είναι μόνο οι αμοιβές των εκατοντάδων εργαζόμενων που μόνο και μόνο για γραφειοκρατικούς λόγους βρίσκονται εκτός σωματείων. Δεν είναι μόνο οι θέσεις εργασίας. Δεν είναι μόνο οι εκατοντάδες άνεργοι που μετρώνται ήδη. Αν τα σωματεία και οι εργαζόμενοι ηττηθούν και σε αυτή τη μάχη, από εκεί και μετά ο συνδικαλισμός στην πράξη ακυρώνεται. Σωματεία που δεν διαπραγματεύονται συμβάσεις, που δεν μπορούν να οργανώσουν απεργίες, που δεν προστατεύουν τους εργαζόμενους εντέλει, είναι χρήσιμα για να οργανώνουν μόνο παιδικές γιορτές τα Χριστούγεννα.
Την Τρίτη παίζεται η ίδια η αξιοπρέπειά των εργαζόμενων στα ΜΜΕ. Αν δεν κατέβουν χιλιάδες στην πορεία, τότε ο Ψυχάρης, ο Μπόμπολας, ο Αλαφούζος και οι λοιποί θα σαρώσουν κυριολεκτικά τον κλάδο γιατί οι εργαζόμενοι θα έχουν πρώτοι αυτοί ολοκληρωτικά παραδοθεί. Πόσο καλός δημοσιογράφος είναι το παιδί της σφαλιάρας; Τι είδους ενημέρωση προσφέρει ένα φοβισμένο ανθρωπάκι; Και πως θα υπερασπιστεί οποιοδήποτε άλλο εργαζόμενο, οποιοδήποτε άλλο αγώνα κάποιος που δεν τόλμησε καν να δώσει τον δικό του;
Το Μνημόνιο και η υπαγωγή της χώρας στην τριπλή κηδεμονία αν και δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, βρήκε τους περισσότερους από τους εργαζόμενους στα media άκαπνους. Ξεκομμένους εδώ και χρόνια από τα σωματεία τους, που έτσι κι αλλιώς δεν έκαναν και καμιά σοβαρή προσπάθεια να τους πλησιάσουν. Μόνους σε έναν χώρο όπου ο ανταγωνισμός θεωρείται αρετή και προϋπόθεση για προαγωγή. Άπειρους συνδικαλιστικά και χωρίς καμία σπουδαία παρακαταθήκη πολιτικής δράσης.
Συνάδελφοι, είμαστε άκαπνοι, αλλά δεν θα πάμε άκλαυτοι.
ΣΤΟ ΦΟΒΟ ΑΝΤΙΤΑΣΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΡΓΗ,
ΣΤΟΝ ΕΚΒΙΑΣΜΟ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΒΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ.
Δεν είμαστε αλήτες, δεν είμαστε ρουφιάνοι, είμαστε δημοσιογράφοι, διοικητικοί, τεχνικοί, καμεραμάν, φωτορεπόρτερ – είμαστε εργάτες της βιομηχανίας του Τύπου. Και θα νικήσουμε.
ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ / ΑΝΕΡΓΩΝ ΣΤΑ ΜΜΕ
από http://diakladikimme.wordpress.com/