Και η βεντέτα εξελίσσεται...
Σκληρή απάντηση της δημοσιογράφου Ιωάννας Μάνδρου στο (αληθινά σκληρό ή σκληρά αληθινό) άρθρο του Γιώργου Βότση στην Ελευθεροτυπία για την προσπάθεια του ΣΚΑΙ και κάποιων δημοσιογράφων του να πείσουν ότι στο Βατοπέδι «δεν προέκυψε η παραμικρή ζημιά για το Δημόσιο, άρα ουδέν σκάνδαλο υπάρχει»…
Ο Βότσης είχε χρησιμοποιήσει βαρείς χαρακτηρισμούς για τα πεπραγμένα και την επαγγελματική διαδρομή της Μάνδρου γράφοντας:
«Θέλει ειδικά προσόντα, για να διανύσεις τη χαοτική απόσταση από τον Περισσό ώς την Ηρώδου του Αττικού. Για να βρεθείς, επί κυβερνήσεως Κ. Σημίτη, και με αφετηρία τις ταπεινές σελίδες και τον γλίσχρο μισθό του «Ριζοσπάστη», πάμπλουτη εργολάβος των... Γραφείων Τύπου, τόσο που να σε ξεφωνίζει ο Γ. Κουρής σαν «κυρία φως, νερό, τηλέφωνο» και με τον ντόρο που ξεσηκώθηκε να σε εξαναγκάζει σε παραίτηση ώς και ο Στ. Ψυχάρης. Θέλει να είσαι από ειδική στόφα, αναμφίβολα, για να σε προβάλλει τώρα, εδραιωμένη πια τηλεπερσόνα, σαν «έγκυρη δημοσιογράφο» κοτζάμ αξιωματική αντιπολίτευση (που, με τέτοια μυαλά και καμώματα, άντε να ξαναδεί εξουσία...)».
Η Μάνδρου στην απάντησή της κάνει λόγο για εμπάθεια του Βότση και αναφέρει μεταξύ άλλων:
“Πίστευα πως ο κ. Βότσης, είχε ξεπεράσει προ πολλού, το γεγονός της κατάθεσής μου σε βάρος του στη σκληρή αντιδικία που είχε προ ετών με τον κ. Σταύρο Ψυχάρη, στον... οποίο απέδιδε, ενώ δεν ήταν έτσι, την πατρότητα σχολίου που δημοσιεύθηκε στο «Βήμα» και τον έφερε, αυτόν με τόσες ευαισθησίες για το περιβάλλον, ως ιδιοκτήτη αυθαιρέτου και δή προικώου στο Ψυχικό…..Σε ό,τι αφορά το κύρος μου, αυτό το κρίνουν καθημερινά επί 25 χρόνια ο νομικός κόσμος, το δικαστικό σώμα και η δημοσιογραφική αγορά. Όσο για τα εμετικά και ανυπόστατα σχόλια του κ. Βότση για την επαγγελματική μου διαδρομή, που εκπλήσσουν με την εμπάθειά τους, τα αφήνω στην κρίση των αναγνωστών του και των συναδέλφων μου…. Η δημοσιογραφική αγορά γνωρίζει το βίο και την πολιτεία ενός εκάστου και ευτυχώς έχει απορρίψει τους επαγγελματίες αργόμισθους και τους αυτόκλητους ηθικολόγους με την αριστερή φρασεολογία και τη πιο φασιστική πρακτική.»
Στο υστερόγραφό της η Μάνδρου κάνει λόγο για «τις συνέπειες του νόμου» προειδοποιώντας:
«Χρήσιμο θα ήταν ο κ. Βότσης να έχει το θάρρος της ονομαστικής αναφοράς, όταν γράφει για οποιονδήποτε, και μάλιστα όταν εξαπολύει μύδρους κατά συναδέλφων του για τον τρόπο παρουσίασης ενός θέματος, αντί να επιλέγει την τακτική της ανώνυμης αναφοράς που υποδηλώνει πολλά και ενδεχομένως νομίζει ότι τον προφυλλάσσει από τις συνέπειες του νόμου.»