Μολονότι δεν εθεωρείτο ο επικρατέστερος, τον βοήθησε η συγκυρία και κατάφερε να εκλεγεί πρύτανης σε ένα από τα μεγαλύτερα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας. Ανθρωπος καλών προθέσεων, με κάπως ιδεαλιστική θεώρηση των πραγμάτων, μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά του έπιασε να «ξεσκονίσει» τα οικονομικά του ιδρύματος. Ανακάλυψε ότι στο μισθολόγιο του ιδρύματος περιλαμβάνονται πρόσωπα τα οποία ουδείς έχει συναντήσει ποτέ στους χώρους όπου υποτίθεται ότι πρέπει να κάνουν τη δουλειά για την οποία αμείβονται. Είναι πρόσωπα τα οποία διορίσθηκαν κάποτε και έκτοτε άνοιξε η γη και τα κατάπιε.Η μόνη ένδειξη ότι κάπου υπάρχουν είναι ότι δεν παραλείπουν να εισπράττουν τον μισθό τους, που κατατίθεται κάθε μήνα σε τραπεζικούς λογαριασμούς. Το φρικώδες της υπόθεσης είναι ότι δεν μιλάμε για είκοσι ή τριάντα άτομα, αλλά για τριακόσια, παρακαλώ!.. Το σημειώνω, για όσους αμφισβητούν ότι υπάρχουν ακόμη περιθώρια μείωσης των δαπανών του Δημοσίου...
Στ. Κασιμάτης / Καθημερινή
