«Μύλος» στο διαδίκτυο και στην μπλογκόσφαιρα μετά τη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια.
Ολοι βάλουν εναντίον όλων, κανένας δεν συμφωνεί με κανένα (εστω και στα βασικά) ενώ η αυτοκριτική δίνει και παίρνει.
Πάρα πολλοί (και ο Δαβαράκης) απαντούν στη Βαγιάννη γιατί τόλμησε να γράψει αυτά που πιστεύει (έστω κι αν για κάποιους είναι λάθος) ενώ ο gossip Γουμενίδης την κατηγορεί ότι αθλιογραφεί. Από την πλευρά του ο Πιτσιρίκος το ρίχνει στα παραμύθια (και καλά κάνει), η Διγενή βρίζει τον Περρή, η Κέζα και ο Παπαδημητρίου γράφουν (πως το ’παθαν) κατά των μπλογκς και πάει λέγοντας.
Όλα αυτά έχουν ενδιαφέρον γιατί ο κάθε ένας από αυτούς φωτίζει κάποιες πτυχές αποκρύπτοντας ταυτόχρονα (ηθελημένα ή όχι) κάποιες άλλες τόσο για τον δολοφονημένο δημοσιογράφο όσο και για το ποιόν της δημοσιογραφίας σήμερα. Για όσους ξέρουν να διαβάζουν θα είναι εύκολο να βγάλουν τα συμπεράσματά τους τα οποία βέβαια μόνο ασφαλή δεν είναι…
Υ.Γ Είναι γεγονός ότι η δολοφονία του Γκιόλια σίγουρα μας σοκάρισε όπως μας είχε σοκάρει και η εισβολή αστυνομικών στο σπίτι του όταν τον συνέλαβαν για κάτι που είχε γραφεί στο troktiko... Τα όσα όμως ακολούθησαν της δολοφονίας και τα όσα ειπώθηκαν και... γράφτηκαν (και από τους μεν και από τους δε) μας σοκάρισαν ακόμη περισσότερο.
Λίγη αυτοσυγκράτηση δεν έβλαψε ποτέ κανέναν...
