Μας εξέπληξε για άλλη μια φορά ο Κώστας Γιαννακίδης με τα γραφόμενά του στο protagon.gr. Αυτό που μας τρέλανε περισσότερο είναι το ότι ψάχναμε να βρούμε πώς κολλάει ο τίτλος (Αν με μισείς, μη μου το πεις...) με το υπόλοιπο άρθρο. Τελικά όχι μόνο κολλάει αλλά τα λέει όλα!
Διαβάστε το Γιαννακίδη και τα όσα γράφει για τα κέρδη και τις προμήθειες εταιρειών που προσφέρουν δωρεάν πλατφόρμα και εργαλεία δημιουργίας δικτυακού χώρου.
Αν με μισείς, μη μου το πεις...
Κανένας δεν γνωρίζει πόσα χρήματα δαπάνησε η Google για να απορροφήσει την Pyra Labs, την εταιρία που ανέπτυξε την πλατφόρμα του Blogger, πάνω στην οποία λειτουργούν εκατομμύρια ιστολόγια. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον είχε το επιχειρηματικό μοντέλο. Η Google πρέπει να ήταν η πρώτη εταιρία που κατάλαβε ότι οι ανάγκες του δικτύου για περιεχόμενο είναι τόσο μεγάλες, ώστε μπορούν να εξυπηρετηθούν μόνο αν στρωθούν και οι χρήστες στη δουλειά. Πρακτικά αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από μία επιχειρηματική ματιά στο web 2.0, στην ανάπτυξη του ιστού από τους χρήστες για τους χρήστες.
Τι κάνει η Google και η κάθε εταιρία που προσφέρει δωρεάν πλατφόρμα και εργαλεία δημιουργίας δικτυακού χώρου; Σου δίνει τα μέσα, εσύ βάζεις το περιεχόμενο και οι δύο μαζί μπορείτε να εκμεταλλευτείτε τα... διαφημιστικά έσοδα. Τα έσοδα προκύπτουν πάντα από τη δημοφιλία ενός δικτυακού τόπου. Εχεις κίνηση; Εχεις και έσοδα. Πως μετριέται η κίνηση; Με τον αριθμό των επισκεπτών και τις σελίδες που θα δουν. Το εν δυνάμει έσοδο της εταιρίας είναι αρκετά ελκυστικό ώστε να τη συμφέρει η δωρεάν προσφορά των εργαλείων. Ακόμα και αν τα περισσότερα ιστολόγια δεν υιοθετήσουν εμπορική διάσταση, βγάζουν τα λεφτά τους ενισχύοντας την τάση για δωρεάν δημιουργία περιεχομένου. Ασφαλώς και η κοινωνική διάσταση είναι ένα εξίσου ή και περισσότερο σοβαρή. Αλλά και αν δημιουργήσεις ένα blog για την κατεδάφιση του παγκόσμιου καπιταλισμού, η Google θα κερδίσει την προμήθειά της.
Τώρα δείτε ακριβώς το ίδιο, αλλά σε μικρογραφία. Οι άνθρωποι επισκέπτονται sites. Και γράφουν σχόλια. Ας είναι υβριστικά, ας είναι εγκωμιαστικά, ας είναι αδιάφορα. Ταυτοχρόνως παράγουν προβολές σελίδων. Θα γράψεις το σχόλιο σου. Θα επιστρέψεις να δεις αν σου απάντησαν. Θα συνεχίσεις με καινούργιο σχόλιο και πάει λέγοντας. Είναι μία κυνική σχέση. Τα sites παράγουν περιεχόμενο και ενισχύουν τη δημοφιλία τους από τα σχόλια των αναγνωστών. Οσο περισσότερα σχόλια και προβολές σελίδων, τόσο καλύτερη κατάταξη στις σχετικές λίστες. Στο protagon έχουμε άρθρα που θα διαβαστούν 500 φορές για το περιεχόμενό τους και άλλες τόσες για τα σχόλια τους. Με άλλα site, περισσότερο δημοφιλή, οι συσχετισμοί μπορεί να είναι ακόμα πιο εντυπωσιακοί. Ο χρήστης μπαίνει για να καταγγείλει την πολιτική μίας τράπεζας, αλλά την ίδια στιγμή παράγει μία προβολή σελίδας με τη διαφήμιση της ίδιας τράπεζας. Το site πληρώνεται.
Αποτέλεσμα; Μία δίκαιη συναλλαγή. Αφού όλα αυτά προσφέρονται δωρεάν, κάποιος θα πρέπει να πληρώσει. Και πληρώνει με ήθη και τάσεις της τηλεόρασης. Τι θέλω να σας πω; Αν όντως μισείτε ένα site ή κάποιον αρθογράφο, μην μπείτε στον κόπο να του το πείτε. Λεφτά του δίνετε.
