Ηταν χαμένος στις σκέψεις του όταν την είδε με την άκρη του ματιού του να έρχεται αγριεμένη προς το μπαλκόνι.
«Άλλος ένας καβγάς για το τίποτε» μουρμούρισε και ετοίμασε τις άμυνές του…
«Γιατί είπες στο παιδί ότι ο Καραγκιόζης είναι Τούρκος;» του έφτυσε κατάμουτρα…
« Οχι εγώ! Η Unesco!..» πρόλαβε να ψελλίσει.
Ποιος είδε τον Μπάρμπα Γιώργο και δεν τον φοβήθηκε…
«Τον κακό σας τον καιρό και εσένα κι αυτηνής. Ο Καραγκιόζης ήταν, είναι και θα είναι Ελληνας. Αλλά βέβαια με κάτι τέτοιους σαν και σένα ανοίξανε Κερκόπορτες και χάσαμε την Πόλη!..»
Την άλλη μέρα την πήρε το μάτι μου στην τηλεόραση μαζί με τον... Ψωμιάδη, τον Παπαθεμελή και κάτι άλλους να κρατούν πλακάτ με σύνθηματα όπως «Καραγκιόζηδες όλου του Κόσμου αντισταθείτε», «Εξω οι καραγκιόζηδες της Unesco», δηλώνοντας ταυτόχρονα ότι θα κατέβουν σε απεργία πείνας…
Αρχισε να μαζεύει τις βαλίτσες σιγά σιγά. Είχε αρκετό χρόνο μπροστά του.
Η πτήση για Κωνσταντινούπολη ήταν για αργά το απόγευμα…